WPI/200000/43/973/2019

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. 2 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie przedstawione we wniosku złożonym w dniu 15 października 2019 r. przez przedsiębiorcę: (...) stanowisko:

na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości świadczenia w postaci ubezpieczenia na życie, w którym uprawnionym do otrzymania świadczenia będzie pracownik, w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom.

W dniu 15 października 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (...) o wydanie w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców interpretacji indywidualnej w przedmiocie nieuwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości pakietów medycznych oraz wartości składki na ubezpieczenie na życie, współfinansowanych przez pracodawcę pracownikom. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 października 2019 r. (doręczonym w dniu 29 października 2019 r.).

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku poinformował, że w spółce obowiązuje regulamin wynagradzania oraz nie został wprowadzony układ zbiorowy pracy.

Planowane jest wprowadzenie zmian zapisów w regulaminie aby umożliwić pracownikom: - nabycie dodatkowego świadczenia w postaci pakietu medycznego dla siebie i członków rodziny - nabycie dodatkowego świadczenia w postaci ubezpieczenia na życie, w którym uprawnionym do otrzymania świadczenia będzie pracownik.

Natomiast w uchwale Zarządu spółki zostaną ustalone szczegółowe zasady dotyczące:

- przyznawania pakietu medycznego,

- przyznawania uprawnienia do objęcia ubezpieczeniem na życie,

- wysokości częściowej odpłatności,

- określenia grup pracowników, którym będzie uprawnienie przysługiwało.

Pracownicy będą upoważnieni do zakupienia ww. świadczeń w cenie niższej niż cena detaliczna oferowana przez firmę medyczną lub towarzystwo ubezpieczeniowe. Dodatkowo wartość tych świadczeń będzie w części finansowana przez Pracodawcę, a w części opłacana przez Pracownika. Wartość świadczenia w części finansowanej przez Pracodawcę będzie stanowić przychód pracownika w ramach stosunku pracy.

Ponadto w piśmie z 25 października 2019 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 17 października 2019 r. w sprawie uzupełnienia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji złożonego w dniu 15 października 2019 r., Wnioskodawca poinformował, że dokonał opłaty za nieopłacone zdarzenie przyszłe na co przedkłada potwierdzenie. Ponadto Spółka wskazała, że uprawnienie do zakupu przez pracowników świadczeń w postaci ubezpieczenia na życie oraz w postaci pakietu medycznego po cenie niższej niż detaliczna oraz zasady współfinansowania ww. świadczeń będą wynikały z zapisów zawartych w Regulaminie Wynagradzania.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie wskazując, co następuje;

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody stanowiące korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania oraz przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Zgodnie z powyższym przepisem zdaniem wnioskodawcy świadczenie na rzecz pracownika w postaci opłaconej przez pracodawcę części składki na ubezpieczenie na życie oraz świadczenie w postaci opłacenia przez pracodawcę części ceny za pakiet medyczny stanowią przychód dla pracownika, który nie będzie wliczany do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Powołując się na przepisy art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych spółka wskazuje, że wartość dopłaty do usług medycznych oraz części składki na ubezpieczenie na życie jaką finansuje pracodawca będą stanowiły przychód pracownika zatrudnionego w spółce w ramach stosunku pracy. W związku z tym pracodawca jako płatnik podatku będzie doliczał wartość opłaconej przez siebie części składki na ubezpieczenie na życie oraz części ceny pakietu medycznego do wynagrodzenia pracownika za dany miesiąc I od łącznej kwoty przychodu obliczy i pobierze zaliczkę na podatek dochodowy.

Dodatkowo według stanowiska ZUS Oddział w Gdańsku z decyzji wynika, że "jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w ww., przepisach płacowych, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powyżej przywołanego przepisu". Podobne wnioski wynikają z decyzji ZUS Oddział w Gdańsku o w której to ZUS wyjaśnia, że: "jeżeli wartość świadczenia (...) stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za niego częściową odpłatność (choćby symboliczną) to zostanie on wyłączony z podstawy wymiaru składek na podstawie powołanego wyżej przepisu". ZUS Oddział w Gdańsku wyraził również swoje stanowisko w decyzji - , że: "częściowa odpłatność polega (...) na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr". W tej samej decyzji jak wyżej, jak również w decyzji

Oddział w Gdańsku wskazuje, że "wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości".

Reasumując wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne nie będzie zobowiązany do odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne od przychodu, który pracownik uzyska w związku z dofinansowaniem przez pracodawcę części składki na ubezpieczenie na życie oraz pokryciem przez pracodawcę części kosztów pakietu medycznego.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne. ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstąpię należy zaznaczyć, iż we wskazanym trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje Interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowań płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez Wnioskodawcę we wniosku. W konsekwencji ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego zawartego w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Powyższe oznacza, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Wynika to z faktu braku możliwości negowania przez Zakład okoliczności i stwierdzeń podanych przez Przedsiębiorcę we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie zdarzenia przyszłego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. wtoku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez Wnioskodawcę, obciąża więc jedynie przedsiębiorcę.

Zagadnienia dotyczące obowiązku opłacania i ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowym zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949).

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zauważyć należy, że jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji (art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych), uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 34 ust. 17 ustawy - Prawo przedsiębiorców, zasady i tryb udzielania przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.). Dlatego też, Zakład wydając interpretację w danej sprawie poprzestaje na oświadczeniu Przedsiębiorcy iż, "Wartość świadczenia w części finansowanej przez Pracodawcę będzie stanowić przychód pracownika w ramach stosunku pracy", traktując takie oświadczenie jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie zamknięty i wyczerpujący katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w § 2 ust. l pkt 1- 32 wskazanego rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zgodnie z treścią § 2 ust. l pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, - przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

Uwzględniając powyższe, jeżeli korzyść uzyskiwana przez pracownika w ramach stosunku pracy stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nią częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w przepisach wewnątrzzakładowych, należących do katalogu źródeł prawa pracy, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 917 z późn. zm.), wówczas korzysta z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego powyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska korzyść, o której mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik byłby zobowiązany w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr. W konsekwencji, wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emertytalne i rentowe pracowników Wnioskodawcy będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia świadczenia w postaci pakietu medycznego oraz świadczenia w postaci ubezpieczenia na życie, a ponoszoną przez pracowników odpłatnością.

Ponadto przyjęty w art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe oznacza, ze przychody, które na mocy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe są wolne od składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wyłączone są również z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe.

Reasumując, w przypadku więc, gdy wartość świadczenia w postaci pakietu medycznego dla pracownika i członków jego rodziny oraz wartość świadczenia w postaci ubezpieczenia na życie pracownika w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom, stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tych korzyści wynikać będzie z Regulaminu Wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidującego partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe).

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 15 października 2019 r. uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2019 r. przez Przedsiębiorcę (...)

Decyzja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r., Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.