WPI/200000/43/945/2016 - Ustalenie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułu stosunku pracy wartości świadczenia w postaci kart sportowych dla pracowników w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 30 sierpnia 2016 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułu stosunku pracy wartości świadczenia w postaci kart sportowych dla pracowników w części finansowanej przez pracodawcę.

W dniu 30 sierpnia 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek płatnika: (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. Zgodnie z art. 772 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy Spółka ma obowiązek ustalić warunki wynagradzania pracowników w Regulaminie Wynagradzania. Na dzień dzisiejszy Spółka finansuje swoim Pracownikom benefity w postaci kart sportowych umożliwiających im dostęp do obiektów sportowych. Dzięki temu pracownicy, którzy wyrażają chęć korzystania z tego typu świadczeń uzyskują dostęp do określonych usług. Wartość benefitów wynikający z kart sportowych stanowi w całości podstawę wymiaru składek ZUS doliczaną co miesiąc do kwoty wynagrodzenia dla wszystkich pracowników korzystających z tych benefitów.

Wnioskodawca informuje, iż wartość składki z tytułu pakietów sportowych finansowanych przez pracodawcę, o których mowa we wniosku stanowią przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Aktualnie Spółka pokrywa w całości koszty kart sportowych oferowanych zainteresowanym Pracownikom, jednak w najbliższym czasie (...) planuje wprowadzić zmiany w tym zakresie i karty sportowe będą w części finansowane przez pracownika, a w pozostałej części przez Spółkę. Karty sportowe będą nabywane przez Spółkę od podmiotu trzeciego, a następnie oferowane pracownikom po cenie niższej od kwoty, jaką Spółka będzie zobowiązana zapłacić podmiotowi trzeciemu. W konsekwencji, pracownicy będą nabywać karty po cenie niższej niż detaliczna. Z tych kart pracownik będzie mógł korzystać na terenie całej Polski, w obiektach sportowych, które ją honorują. Każda z kart będzie dokumentem imiennym przypisanym do danego pracownika Wnioskodawcy. Na karcie sportowej będą wskazane dane osobowe pracownika (imię i nazwisko), nazwa Spółki oraz numer karty. Pracodawca będzie finansował karty sportowe ze środków obrotowych. Spółka planuje uregulowanie kwestii nabywania uprawnień przez pracowników do dodatkowych świadczeń w postaci kart sportowych w ramach obowiązującego w spółce regulaminu wynagradzania poprzez wprowadzenie następujących zapisów:

Pracownik jest uprawniony do korzystania z dodatkowych usług oferowanych przez zewnętrznego Usługodawcę w formie kart sportowych, nabywanych przez Pracownika na zasadach współfinansowania, za cenę niższą niż cena detaliczna oferowanego bezpośrednio przez Usługodawcę, w pozostałej części finansowanego przez Pracodawcę.

Pracownik jest uprawniony do zakupu karty sportowej za kwotę 1 zł miesięcznie. Kwota ta jest niższa niż detaliczna cena karty sportowej, nabywanej przez pracodawcę. Pracodawca jest zobowiązany do finansowania pozostałej kwoty, która stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia przedmiotowej usługi a kwotą uiszczoną przez pracownika. Pracownik jest obowiązany do uiszczenia należności wynikającej z przyznanego mu świadczenia poprzez potrącenie odpowiedniej kwoty z wynagrodzenia. Oferta kart sportowych wykupionych przez pracodawcę dotyczy wyłącznie pracowników.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z powyższym zapisem Regulaminu wszyscy pracownicy objęci jego zasadami nabędą możliwość korzystania z dodatkowych benefitów w postaci kart sportowych pod warunkiem partycypowania w kosztach finansowania zakupu przedmiotowych świadczeń. Koszt nabycia kart sportowych przez pracowników będzie niższy od ceny detalicznej oraz ceny, po której usługi są nabywane od zewnętrznego Usługodawcy.

Spółka na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. Nr 220, poz. 672 z późn. zm.) zwróciła się o wydanie interpretacji w przedmiocie braku obowiązku uwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i wypadkowe wartości kart sportowych, oferowanych pracownikom na zasadach częściowej odpłatności, wynikających z postanowień Regulaminu Wynagradzania.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do potrącania składek na ubezpieczenia społeczne (tj. ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe) oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne, jak również składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych i Świadczeń Pracowniczych, od przychodu pracownika, stanowiącego różnicę pomiędzy ceną nabycia karty sportowej zapłaconą przez Wnioskodawcę a odpłatnością, którą pracownik zapłaci Wnioskodawcy za nabycie karty.

W ocenie Spółki w okolicznościach przedstawionych powyżej dotyczących zdarzenia przyszłego, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) Spółka nie ma obowiązku doliczania wartości kart sportowych, finansowanych częściowo przez pracownika, a częściowo przez Spółkę, do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeżeli nabycie praw do przedmiotowych świadczeń odbywać się będzie w oparciu i na zasadach określonych w Regulaminie Wynagradzania.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. przytoczonego powyżej. W świetle przedstawionych okoliczności wszyscy pracownicy objęci postanowieniami Regulaminu Wynagradzania poniosą częściową odpłatność związaną z dostępem do dodatkowych świadczeń w postaci kart sportowych. Pozostała część ceny kart sportowych finansowana przez Spółkę będzie stanowić przychód pracownika w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 199) r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z powołanym powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Wskazany przepis w opinii Spółki znajduje również zastosowanie do składek na ubezpieczenia wypadkowe. Współfinansowanie przez pracownika przedmiotowych kart sportowych polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika w pokryciu kosztów zakupu określonych świadczeń przez Spółkę. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie przytoczonego rozporządzenia w postaci uzyskania dostępu do usługi po cenie niższej od tej, do zapłaty której byłby zobowiązany w przypadku osobistego (tj. niezwiązanego z zatrudnieniem) nabycia usługi. W rezultacie wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała różnica pomiędzy kwotą, za którą spółka nabywa usługę, a kwotą, którą płaci pracownik w ramach współfinansowania, co jest tożsame z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wartości świadczeń kart sportowych, współfinansowanych przez pracowników, wynikających z Regulaminu Wynagradzania.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto stosownie do art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż mocą przedmiotowej decyzji Zakład nie przyznaje jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska wnioskodawcy pod kątem prawidłowości przedstawionej przez niego interpretacji przepisów prawa, tj. przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej przedsiębiorcy, której zakres przedmiotowy wyznacza opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o interpretację. Podkreślenia wymaga fakt, że procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego ani dowodowego. Powyższe oznacza, iż wiedzę o stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Zakład opiera wyłącznie na treści złożonego przez przedsiębiorcę wniosku, nie posiadając uprawnień do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W rezultacie celem interpretacji jest prawidłowa wykładnia rozumienia treści przepisów prawnych z zakresu przedmiotowego art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w odniesieniu do konkretnego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez przedsiębiorcę, a tym samym uchronienie w ten sposób przed błędnym zastosowaniem danych przepisów.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2236), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Natomiast, zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Jednocześnie w myśl art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 645 z późn. zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 272 z późn. zm.) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w przypadku zaistnienia obowiązku ich opłacania, ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Dla rozstrzygnięcia, czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji złożonego w dniu 30 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, iż "wartość składki z tytułu pakietów sportowych finansowanych przez pracodawcę o których mowa we wniosku stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy".

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powyższego przepisu jednoznacznie wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, prawo do uzyskania korzyści uzyskiwane przez pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, musi wynikać z zapisów zawartych w układach zbiorowych pracy, regulaminach wynagradzania lub przepisach o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Ponadto dana korzyść musi przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi). Jednocześnie pracownik powinien ponieść część kosztów świadczenia, gdyż jeżeli zostanie ono przekazane przez pracodawcę nieodpłatnie, to wskazana kwota będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę.

Z przedstawionego we wniosku złożonym dnia 30 sierpnia 2016 r. zdarzenia przyszłego wynika, że pracownicy będą uprawnieni do zakupu kart sportowych umożliwiających im dostęp do obiektów sportowych, po cenie niższej niż detaliczna, a uprawnienie pracowników oraz obowiązek ponoszenia części kosztu nabycia usługi będzie wynikał ze stosownych zapisów, które Spółka planuje umieścić w Regulaminie Wynagradzania obowiązującym w Firmie. W konsekwencji, wartość stanowiącej przychód z tytułu stosunku pracy korzyści, uzyskiwanej przez pracownika w związku z finansowaniem części składki na te świadczenia przez pracodawcę, nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia.

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko Przedsiębiorcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 30 sierpnia 2016 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułu stosunku pracy wartości świadczenia w postaci kart sportowych dla pracowników w części finansowanej przez pracodawcę.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.