WPI/200000/43/896/2018 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości świadczenia w postaci usługi "Wsparcie kierowcy w drodze" w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 1 sierpnia 2018 r. przez Przedsiębiorcę (...) uznaje za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości świadczenia w postaci usługi Wsparcie kierowcy w drodze w części finansowanej przez Pracodawcę.

W dniu 1 sierpnia 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Przedsiębiorcy (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Powyższy wniosek został uzupełniony w zakresie formalnym pismem złożonym w dniu 14 sierpnia 2018 r.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, iż Firma (...) trudniąca się transportem międzynarodowym, zamierza podpisać umowę na świadczenie usługi Wsparcie kierowcy na drodze. Usługa skierowania jest do firm wykonujących transport międzynarodowy na terenie Unii Europejskiej. W ramach tej usługi kierowca ma zapewnione wsparcie telefoniczne podczas kontroli na drodze przez właściwe organy kontrolne lub podczas innych zdarzeń losowych (wypadek na drodze, konieczność skontaktowania się z lekarzem lub innymi służbami, etc.) przez wykwalifikowanych pracowników usługodawcy, władających językami obcymi Dzięki tej usłudze kierowca nie będzie musiał martwić się problemami komunikacyjnymi z organami lub innymi podmiotami za granicą, które niejednokrotnie prowadzą do niekorzystnych dla kierowcy skutków. Wnioskodawca wskazał, że w praktyce zdarzało się, że kierowca, pomimo iż nie dopuścił się naruszenia, np. norm czasu pracy, funkcjonariusz państwa obcego nakładał na niego mandat, bowiem ten nie był w stanie się z nim skomunikować i wskazać na dozwolone wydłużenie czasu jazdy w oparciu o art. 12 rozporządzenia 561/2006 (na terytorium UE służby kontrolne mają prawo kontrolować przewoźników zagranicznych 28 wstecz, na podstawie rozporządzenia 561/2006). Usługa ta pozwala zatem kierowcy m.in. uniknąć mandatów, które musi zapłacić z własnej kieszeni, jak również zabezpieczyć kierowcę przed ewentualnymi ujemnymi konsekwencjami braku możliwości skomunikowania się z odpowiednimi służbami w sytuacjach losowych (np. w sytuacji zasłabnięcia za kierownicą i wskazania lekarzowi stanu zdrowia kierowcy, w tym alergii, etc.).

Z opisanych wyżej przyczyn w opinii Wnioskodawcy przedmiotowa usługa jest pożądana przez kierowców, a co za tym idzie - pracodawca zamierza taką usługę wykupić dla swoich kierowców. Z usługi będą mogli skorzystać pracownicy, którzy przystąpią do tej usługi.

Opłata miesięczna ma być finansowana przez zakład i pracownika. Wysokość miesięcznej opłaty uzależniona będzie od liczby osób, które przystąpią do usługi. Opłata będzie w połowie finansowana przez pracownika, w połowie przez pracodawcę.

Uzupełniając opis przedstawionego we wniosku złożonym 1 sierpnia 2018 r. zdarzenia przyszłego, pismem złożonym w dniu 14 sierpnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że wartość świadczenia usługi Wsparcie na drodze, będzie stanowiła dla pracowników, którzy przystąpią do tej usługi przychód ze stosunku pracy w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w ocenie Wnioskodawcy, nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie § 2 ust. 1 p 26) - Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, wskazując co następuje;

Na podstawie:

Wnioskodawca uważa, że różnica którą opłaca za pracownika wprawdzie jest przychodem, ale wolnym od składki społecznej i zdrowotnej.

Wobec powyższego, Wnioskodawca zwrócił się o wydanie decyzji, czy przedstawiona interpretacja przepisów jest prawidłowa.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowań płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) osób będących m.in. pracownikami stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zauważyć należy, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle określonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w ustawowo wskazanym zakresie, gdyż sprawy te w myśl przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych.

W konsekwencji, w niniejszej decyzji Zakład dokonał interpretacji przepisów sfery ubezpieczeń społecznych, opierając się na wskazaniu Wnioskodawcy, że świadczenia pozapłacowe w części finansowanej przez pracodawcę w postaci usługi Wsparcie kierowcy na drodze - będzie stanowiło dla pracowników, którzy przystąpią do tej usługi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w regulaminie wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Konkludując, w przypadku, gdy wartość składki z tytułu usługi Wsparcie kierowcy na drodze w części finansowanej przez pracodawcę stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, zaś prawo do uzyskania tej korzyści wynikać będzie z postanowień przepisów wewnątrzzakładowych, należących do katalogu źródeł prawa pracy, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 917 z późn. zm.) obowiązujących w firmie, które przewidują partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tego świadczenia, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, którzy przystąpią do tej usługi. W rezultacie, wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emertytalne I rentowe, a w konsekwencji również ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe pracowników Wnioskodawcy, którzy przystąpią do tej usługi będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia świadczenia w postaci usługi Wsparcie kierowcy na drodze, a ponoszoną przez pracowników odpłatnością.

Odnosząc się natomiast do należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne wskazać należy, ze obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1938 z późn. zm.), z zapisu art. 81 ust. 1 tej ustawy wynika, że do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. W konsekwencji, wartość świadczenia w postaci usługi Wsparcie kierowcy na drodze w części finansowanej przez pracodawcę nie będzie stanowiła również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 1 sierpnia 2018 r. uzupełnionym w dniu 14 sierpnia 2018 r. przez Przedsiębiorcę (...) w sprawie możliwości wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników, którzy przystąpią do rzeczonej usługi - wartości świadczenia w postaci usługi Wsparcie kierowcy na drodze w części finansowanej przez Pracodawcę.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 5 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.