WPI/200000/43/831/2019 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości dofinansowania spółki do karnetu pracownika.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 27 sierpnia 2019 r. przez spółkę: (...) w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości dofinansowania Spółki do karnetu pracownika.

W dniu 27 sierpnia 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców złożony przez spółkę: (...).

Wnioskodawca poinformował, że planuje zakupić ze środków obrotowych firmy dla pracowników i zleceniobiorców karnety sportowe (...). Spółka posiada regulamin wynagradzania pracowników, w którym chce wprowadzić następujący zapis: "Pracownicy oraz osoby zatrudnione na podstawie umów zlecenia mają prawo do zakupu po cenach niższych niż detaliczne karnetów sportowych (...) umożliwiających korzystanie z programów sportowych. Karnety te są częściowo finansowane ze środków obrotowych Pracodawcy (...). Pracownik i / lub Zleceniobiorca będzie co miesiąc ponosił koszt w pozostałej wysokości (...) tj. różnicę między wartością wybranego programu a kwotą dofinansowania. Wartość otrzymanego dofinansowania stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych." Pracownik lub zleceniobiorca będzie miał prawo wyboru karnetu o różnej wartości i ponosił kosztu jego zakupu. Karnety będą zakupione od firmy zewnętrznej do tzw. dalszej odsprzedaży, a dofinansowanie będzie stanowiło jedyny benefit dla pracowników / zleceniobiorców. Spółka nie dofinansowuje innych artykułów, usług ani nie sprzedaje własnych usług po cenach niższych niż detaliczne.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem czy świadczenie (dofinansowanie) będzie stanowiło podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zdaniem Spółki, otrzymywane dofinansowanie nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ponieważ wynikać będzie z regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce. Jest to zatem przychód wynikający z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zauważyć należy, że we wniosku z 27 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w zakresie dotyczącym ustalania podstawy wymiaru składek dla dwóch grup ubezpieczonych: pracowników i zleceniobiorców. Wobec powyższego w niniejszej decyzji Organ odniósł się do kwestii dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, natomiast w zakresie drugiego z zagadnień proceduje odrębnie.

Zagadnienia dotyczące obowiązku opłacania i ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zaznaczyć należy przy tym, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w powyższym zakresie. W konsekwencji, Zakład dokonał interpretacji przepisów dotyczących ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników opierając się na zawartym we wniosku wskazaniu Spółki w powyższej kwestii.

Szczegółowe uregulowania dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zostały zawarte w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Powyższe rozporządzenie, wśród przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek wskazuje w § 2 ust. 1 pkt 26 na korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te korzyści osiągane przez pracowników, które zostały im przyznane na mocy postanowień obowiązującego u pracodawcy układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a także przybierają formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi). W świetle powyższego, składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystanie z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika w pokryciu kosztów zakupu tych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2019 r. wynika, że Spółka zamierza umożliwić pracownikom korzystanie z karnetów (...). Pracownik będzie pokrywał (...)% wartości karty, natomiast pozostałą część będzie opłacał Pracodawca na podstawie zapisów zawartych w regulaminie wynagradzania obowiązującym w Spółce. Kwota dofinansowania będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego, finansowana przez Wnioskodawcę część opłaty za karnet (...) dla pracownika nie będzie podlegać, z uwagi na wskazany powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości dofinansowania Spółki do karnetu (...) pracownika, uznać należy za prawidłowe.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.