WPI/200000/43/760/2017

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie rozpatrując wniosek złożony w dniu 12 czerwca 2017 r. przez wnioskodawcę: (...) uznaje za prawidłowe stanowisko w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nagrody jubileuszowej, która będzie wypłacona pracownikowi w okresie krótszym niż 5 lat od momentu nabycia prawa do uprzedniej nagrody ze względu na przedstawienie przez pracownika nowego świadectwa pracy na udokumentowanie stażu pracy.

W dniu 12 czerwca 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca przedstawił opis stanu faktycznego:

Pracownik w czasie oczekiwania na następną nagrodę jubileuszową (wypłaconą zgodnie z obowiązującym regulaminem wynagradzania nie częściej niż co 5 lat) przedstawił pracodawcy świadectwo pracy z poprzedniego miejsca pracy, potwierdzające fakt zatrudnienia. Świadectwo pracy nie znajdowało się wcześniej w aktach osobowych pracownika i nie było brane pod uwagę przy ustalaniu prawa do wypłaconej w 2014 r. nagrody jubileuszowej za 20 lat stażu pracy. Świadectwo zwiększa staż pracownika uprawniający go do nagrody jubileuszowej o 2 lata i 10 miesięcy, w związku z tym zachodzi konieczność wypłaty nagrody jubileuszowej za 25 lat stażu pracy w okresie krótszym niż 5 lat od nabycia prawa do poprzedniej nagrody. Zasady nabywania prawa do nagrody jubileuszowej ujęte w regulaminie wynagradzania:

Wynagrodzenia zasadniczego przysługującego w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenia przysługującego mu w dniu jej wypłaty. Pracownik nabywa prawo do nagrody w dniu upływu okresu uprawniającego go do nagrody bądź w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających nagrody jubileuszowe. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody jubileuszowej, będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie:

Wnioskodawca zajmuje stanowisko, że należna nagroda jubileuszowa jest zwolniona z oskładkowania, podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek ZUS. Decydujące znaczenie mają tu ujęte w regulaminie wynagradzania (...) zasady nabywania praw do nagrody

jubileuszowej w okresach nie częstszych niż co 5 lat.

W dniu 21 czerwca 2017 r. Zakład wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie braków formalnych oraz stanu faktycznego złożonego wniosku poprzez:

* wskazanie numeru KRS zgodnie z wymogami art. 10 ust. 4 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

* wskazanie czy należna pracownikowi nagroda jubileuszowa, która ma być wypłacona w okresie krótszym niż 5 lat od uprzedniej, w związku z przedłożeniem nowego świadectwa pracy przez pracownika stanowi przychód pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.)

W dniu 26 czerwca 2017 r. Wnioskodawca złożył odpowiedź na wezwanie za pośrednictwem wiadomości e-mail, w której wskazał nr Krajowego Rejestru Sądownego tj. nr (...) oraz poinformował, że należna pracownikowi nagroda jubileuszowa, która ma być wypłacona w okresie krótszym niż 5 lat od uprzedniej, w związku z przedłożeniem przez pracownika nowego świadectwa pracy, stanowi przychód pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032)

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w związku z art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 powołanej powyżej ustawy, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek. Zakład podkreśla, iż w trybie wydawania decyzji z wniosku o pisemną interpretację przepisów na podstawie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie prowadzi postępowania dowodowego czy wyjaśniającego, opierając się jedynie na treści przedstawionego opisu stanu faktycznego. Oznacza to, że wydając interpretację Zakład dokonuje jej tylko i wyłącznie w zakresie spraw objętych dyspozycją art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę w sposób wyczerpujący, tj. wskazujący na wszystkie okoliczności sprawy mające istotny wpływ na rozstrzygnięcia wątpliwości wnioskodawcy. W konsekwencji powyższego wydając interpretację Zakład nie ustala żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia i sposobu zastosowania tych przepisów w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej wnioskodawcy. Pisemna interpretacja nie ma charakteru opinii prawnej, w której analizie poddać można dowolny przepis prawa czy zagadnienie, lecz jej zakres przedmiotowy jest ściśle określony. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzkiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. 11 poz. 2032 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźna oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych oraz wyłączeniami przewidzianymi w § 2 powołanego wyżej Rozporządzenia MPiPS.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Dla rozstrzygnięcia, czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W złożonym w dniu 26 czerwca 2017 r. odpowiedzi na wezwanie Zakładu, Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że korzyść materialna w postaci wykupienia przez pracodawcę pakietów dla pracowników stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 11 o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.)

Do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników nie zalicza się przychodów określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 powyższego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są nagrody jubileuszowe (gratyfikacje), które według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat.

Z powyższego przepisu wynika, iż decydujące znaczenie w kontekście zwolnienia tego typu świadczeń z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne ustawodawca przypisał periodycznemu (nie częstszemu niż co 5 lat) nabywaniu przez pracownika prawa do ich uzyskania na podstawie wewnętrznych przepisów obowiązujących u pracodawcy.

Dodatkowo należy podkreślić, że nagrody jubileuszowe nie są świadczeniami obligatoryjnymi uregulowanymi w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, a zasady ich przyznawania oraz wypłacania wynikają z obowiązującego u przedsiębiorcy Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy lub innych przepisów płacowych. Należy wskazać, że pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w zakładzie pracy zatrudniającym go w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody bądź w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających omawiane świadczenie. Wypłata nagrody powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do niej. To pracownik powinien udowodnić swoje uprawnienie do nagrody. Brak udokumentowania jakiegoś okresu zatrudnienia czy innego okresu zaliczanego powoduje jego nieuwzględnienie do stażu pracy warunkującego nabycie prawa do nagrody.

Prawo do nagrody pracownik nabywa w zakładzie pracy zatrudniającym go w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody, niezależnie od długości okresu zatrudnienia w tym zakładzie. Przy ustalaniu prawa do nagrody sumuje się wszystkie poprzednie okresy zatrudnienia, o ile podlegają one wliczeniu.

Z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są również nagrody jubileuszowe wypłacane częściej niż co 5 lat, jeżeli:

* pracownik nabywa prawo do nagrody w okresie krótszym niż 5 lat od nabycia prawa do poprzedniej nagrody, z uwagi na fakt, że w czasie 5-letniego okresu oczekiwania na następna nagrodę, przedstawi dokumenty potwierdzające zatrudnienie, które wcześniej nie były uwzględnia przy ustalaniu prawa do nagrody,

Z przedstawionego we wniosku z dnia 8 czerwca 2017 r. stanu faktycznego wynika, że pracownik wnioskodawcy w czasie oczekiwania na następna nagrodę jubileuszową wypłacaną na podstawie obowiązującego u wnioskodawcy regulaminu wynagradzania nie częściej niż co 5 lat przedstawił dotychczas nieznane pracodawcy świadectwo pracy z poprzedniego miejsca pracy, które potwierdza fakt jego zatrudnienia. Powyższe świadectwo zwiększa staż pracownika uprawniający do nagrody jubileuszowej o 2 lata i 10 miesięcy i w związku z tym wnioskodawca jest zobowiązany wypłacić nagrodę jubileuszową za 25 lat stażu pracy w okresie krótszym niż 5 lat od nabycia praw do poprzedniej nagrody. Wnioskodawca jest zdania, że w opisanej sytuacji należna pracownikowi nagroda jubileuszowa jest zwolniona z obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne.

Zakład mając na uwadze opisany przez wnioskodawcę stan faktyczny wskazuje, że zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami to na pracowniku ciąży obowiązek udokumentowania stażu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej i jeśli w okresie wyczekiwania na upływ terminu do nabycia następnej nagrody jubileuszowej pracownik przedstawi dokumenty potwierdzające jego staż pracy, które uprzednio nie były uwzględnione przy ustalaniu stażu pracy do nagrody jubileuszowej, to pracodawca ma prawo do wcześniejszej wypłaty nagrody jubileuszowej temu pracownikowi i w konsekwencji do wyłączenia jej z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W świetle powyższego, uwzględniając przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny Zakład Ubezpieczeń społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nagrody jubileuszowej, która będzie wypłacona pracownikowi w okresie krótszym niż 5 lat od momentu nabycia prawa do uprzedniej ze względu na przedstawienie przez pracownika nowego świadectwa pracy na udokumentowanie stażu pracy.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...)

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.