WPI/200000/43/691/2015 - Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy wartości świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego, w części finansowanej przez pracodawcę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 czerwca 2015 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych WPI/200000/43/691/2015 Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy wartości świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego, w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowiska przedstawione we wniosku złożonym w dniu 11 czerwca 2015 r. przez (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy wartości świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego w części finansowanej przez pracodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek płatnika: (...), reprezentowanego przez (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poinformował, iż (godnie z przepisami Regulaminu Pracy obowiązującym w Spółce, Spółka jako pracodawca w przypadkach określonych przepisami o wynagradzaniu może przekazać pracownikowi dodatkowe oraz okolicznościowe świadczenia i korzyści materialne. Przepisami o wynagradzaniu, które obowiązują w Spółce są Układ Zbiorowy Pracy oraz Regulamin Wynagradzania Zarządu (dalej: "przepisy o wynagradzaniu"). Przepisy o wynagradzaniu stanowią, że Spółka jako pracodawca ma prawo odsprzedać towar lub wyświadczyć usługę na rzecz pracownika po cenie niższej niż rynkowa. Integralną częścią przepisów o wynagradzaniu jest zarządzenie Prezesa Spółki w sprawie określenia dodatkowych świadczeń związanych z pracą oraz zasad i sposobu ich przyznawania (dalej: Zarządzenie). Zgodnie z powyższym zarządzeniem, które jest integralną częścią przepisów o wynagradzaniu obowiązujących w Spółce, każdy pracownik Spółki ma dostęp do dodatkowych świadczeń związanych z pracą. Świadczeniami takimi jest min. udostępnienie miejsca parkingowego. Pracownik, który jest zainteresowany otrzymaniem takiego świadczenia powinien zgłosić to Spółce. Świadczenia te udostępniane są pracownikowi za częściową odpłatnością. Odpłatność pracownika za miejsce parkingowe wynosi (...) na jeden miesiąc.

Spółka dokonuje zakupu powyższych świadczenia z własnych środków obrotowych, że uwagi na to, że świadczenia te Spółka przekazuje pracownikom za częściową symboliczną odpłatnością, po cenie niższej aniżeli cena detaliczna ich zakupu, pracownicy otrzymują od Spółki świadczenie częściowo nieodpłatne. Tym samym w Zarządzeniu wskazano że pracownik otrzymuje nieodpłatne świadczenie w wysokości różnicy pomiędzy ceną zakupu tego świadczenia poniesioną przez Spółkę a ustaloną dla pracownika wartością częściowej odpłatności. Tak wyliczona wartość nieodpłatnego świadczenia stanowi przychód pracownika z tytułu stosunku pracy i jako taka jest podstawą do naliczania podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedstawionej sytuacji. Spółka powzięta wątpliwość czy jako płatnik składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i zdrowotne powinna odprowadzać składki na te ubezpieczenia od wskazanej powyżej wartości przychodu, który uzyskuje pracownik w związku z udostępnieniem mu przez Spółkę na podstawie przepisów o wynagradzaniu częściowo odpłatnie świadczeń dodatkowego w postaci udostępnienia miejsca parkingowego.

W ocenie Spółki, w sytuacji przedstawionej we wniosku nie będzie ona zobowiązana do odprowadzania jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wartości przychodu, który pracownik uzyskuje w związku z udostępnieniem mu przez Spółkę na podstawie przepisów o wynagradzaniu częściowo odpłatnie świadczenia dodatkowego w postaci udostępnienia miejsca parkingowego. Zdaniem Wnioskodawcy, skoro uprawnienie pracowników do dokonywania zakupu wskazanego powyżej świadczenia po cenach niższych aniżeli cena detaliczna, po której nabył to świadczenie Wnioskodawca, jest unormowane w przyjętym przez Spółkę Zarządzeniu w sprawie wynagradzania, będącym częścią przepisów o wynagradzaniu (Zarządzenie jest ich integralną częścią), to w zaistniałej sytuacji znajdzie zastosowanie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm. Przytoczony przepis wskazuje, iż przychód osiągany przez pracownika z tytułu korzyści materialnych wynikających z przepisów o wynagradzaniu, które uprawniają pracowników do zakupu tego świadczenia po cenach niższych aniżeli ceny detaliczne świadczenia, nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Jednocześnie przychód ten nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze art. 18 ust. 1 w nawiązaniu do art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa sus) oraz. § 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, za podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przyjmuje się przychód zgodnie z przepisami określonymi w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Przychodami uzyskiwanymi przez pracownika w ramach stosunku służbowego, stosunku pracy a także pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy zgodnie z regulacjami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, są osiągane w różnej formie wypłaty pieniężne, w tym także wartości pieniężne świadczeń w naturze wraz z ich ekwiwalentami niezależnie od źródła finansowania tych wypłat oraz świadczeń. Przede wszystkim do świadczeń tych zalicza się wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, wszelkie dodatki i nagrody, w tym również ekwiwalent przysługujący w związku z niewykorzystanym urlopem przez pracownika oraz wszelkie inne świadczenia pieniężne ponoszone na rzecz pracownika zarówno w formie nieodpłatnej jak i częściowo odpłatnej.

Dalej Wnioskodawca zauważa, że katalog przychodów, które nie są uwzględniane przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne oraz rentowe określa wskazane wyżej Rozporządzenie. Przepisy te służą również określeniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia, nie pobiera się składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne od korzyści materialnych unormowanych w regulaminach zbiorowych pracy bądź regulaminach o przyjętym systemie wynagradzania, względnie w przepisach o wynagradzaniu, które uprawniają do zakupu świadczeń po cenach niższych niż ceny detaliczne. Wskazane wyłączenie znajduje zastosowanie jedynie w zakresie przychodów uzyskiwanych przez pracowników.

W brzmieniu obowiązujących przepisów, korzyści materialne nie stanowią podstawy wymiaru składek pod warunkiem, że możliwość ich przyznania wynika z przyjętych przez pracodawcę przepisów w sprawie wynagradzania. Jednocześnie istotne jest to by przepisy te uprawniały pracownika do nabycia w cenach niższych aniżeli cena detaliczna tego typu świadczeń. Tym samym, jeżeli pracownik ponosi określoną, częściowa odpłatność za dane świadczenie, a możliwość przyznania takiego świadczenia wynika wprost z przepisów wewnątrzzakładowych o wynagradzaniu, to wówczas część dofinansowana przez pracodawcę nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W świetle powyższego, wskazana regulacja znajduje zastosowanie w niniejszym przypadku, gdyż Wnioskodawca umożliwia skorzystanie pracownikowi ze świadczenia pozapłacowego w. postaci udostępnia miejsca parkingowe za częściową odpłatnością (tekst jedn.: po cenie niższej aniżeli cena detaliczna). Jednocześnie powyższe wynika z przejętego przez Wnioskodawcę Zarządzenia, które stanowi integralna część przepisów o wynagradzaniu obowiązujących w Spółce. W konkluzji, część świadczenia, za którą pracownik nie ponosi odpłatności nie zostanie uwzględniona w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, pomimo, że stanowi ona przychód osiągany przez pracownika.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazuje na decyzje interpretacyjne Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18 stycznia 2013 r. (znak: WPI/200000/451/42/2013). z dnia 26 lutego 2014 r. (znak: Dl/100000/43/76/2014), z dnia 27 kwietnia 2011 r. (znak: Dl/100000/451/205/2011) z dnia 26 maja 2011 r. (znak: DI/100000/451/276/2011).

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi iż przedsiębiorca mott złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. l i 2 oraz art. 20 ust. 1 w z.w. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121) oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.). podstawię wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z choroba zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Stosownie natomiast do art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak słusznie wskazał Wnioskodawca - uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego. czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez organ wskazanych przez Wnioskodawcę informacji dotyczących kwalifikacji i ustalania wysokości przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Uwzględniając powyższe. Zakład dokonaj interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na zawartych we wniosku informacjach w powyższym zakresie.

Zgodnie z treścią wniosku z dnia 8 czerwca 2015 r. kwota składki na dodatkowe świadczenie jakie otrzymuje pracownik w postaci udostępnienia miejsca parkingowego-finansowanej przez Wnioskodawcę będzie stanowiła przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym Rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Na mocy przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią jedynie te korzyści materialne, które wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu i przybierają postać niepieniężną polegającą m.in. na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle przytoczonego przepisu, składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialna wynikającą układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściowa ich odpłatnością. Częściowa ich odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu artykułów, przedmiotów lub usług.

Powyższe wskazuje, że warunkiem obligatoryjnym. który umożliwia płatnikowi składek skorzystanie z wyłączenia przewidzianego wskazanym wyżej przepisem jest uprawnienie pracowników do przedmiotowych świadczeń na podstawie układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu oraz partycypowanie przez pracownika w kosztach uzyskania świadczeń, o których traktuje ten przepis.

W konsekwencji skoro więc - jak wskazał we wniosku złożonym w dniu 11 czerwca 2015 r. Przedsiębiorca, kwota składki należnej z tytułu przysługującego pracownikom dodatkowego świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego, w części finansowanej przez Wnioskodawcę stanowi przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy i pracownicy partycypują w kosztach jego uzyskania, a uprawnienie do skorzystania z niego oraz obowiązek współfinansowania ww. świadczenia przez pracownika wynika z zapisów zawartych w obowiązujących w Spółce przepisów o wynagradzaniu, w tym z Zarządzenia stanowiącego zgodnie z oświadczeniem Przedsiębiorcy ich integralna część - przyjąć należy, iż spełnione zostaną warunki określone w § 2 ust. 1 pkt 26 przywołanego rozporządzenia. W konsekwencji, wartość świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego w części finansowanej przez pracodawcę nie podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy.

W świetle powyższego, uwzględniając przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku złożonym w dniu 11 czerwca 2015 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy wartości świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego w części finansowanej przez pracodawcę.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy sianu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...) Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl