WPI/200000/43/62/2018 - Preferencyjna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2168 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 22 stycznia 2018 r. przez Pana (...) prowadzącego pozarolnicza działalność gospodarczą pod firmą: (...) w sprawie możliwości opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od podstawy wymiaru w wysokości zadeklarowanej kwoty nie niższej jednak niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracą.

W dniu 22 stycznia 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek złożony przez przedsiębiorcę: (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z 12 lutego 2018 r. (doręczonym do Oddziału w dniu 16 lutego 2018 r.)

Wnioskodawca poinformował, że w okresie od października 2016 r. do września 2017 r. pozostawał w stosunku pracy z (...).

We wskazanym wyżej okresie na rzecz wskazanego powyżej podmiotu Wnioskodawca wykonywał zadania z zakresu staży cząstkowych w obszarze stomatologii, wynikające z ramowego programu stażu podyplomowego lekarza dentysty stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 26 września 2012 r. w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 474). Zgodnie z rzeczonym programem Wnioskodawca zobowiązany byt do odbycia 8 cząstkowych staży (z zakresu stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, chirurgii stomatologicznej, protetyki stomatologicznej, periodontologii, ortodoncji, ratownictwa medycznego, orzecznictwa lekarskiego, bioetyki oraz prawa medycznego). Zaliczenie i rozliczenie uczestnictwa w powyżej wymienionych szkoleniach stażowych stanowi zgodnie z art. 5 ust. 8 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778), podstawę do ubiegania się przez lekarza dentystę - stażystę o prawo wykonywania zawodu niezbędne do prowadzenia samodzielnej obsługi pacjentów. Wszystkie czynności związane ze świadczeniami stomatologicznymi były przez Wnioskodawcę wykonywane pod bezpośrednim nadzorem lekarza wskazanego przez pracodawcę i za jego zgodą lub na jego polecenie. W dniu października 2017 r. Wnioskodawca uzyskał prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty. W dniu października 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął po raz pierwszy w życiu prowadzenie działalności gospodarczej. W jej ramach podjął na podstawie umowy o świadczenie usług stomatologicznych współpracę z podmiotem, z którym łączył go stosunek pracy w ramach stażu podyplomowego. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie prowadził działalności gospodarczej w żadnej formie.

Dodatkowo w piśmie z 12 lutego 2018 r. Wnioskodawca oświadczył, że obecnie oraz w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania opisanej we wniosku działalności gospodarczej nie prowadził innej niż opisana działalności gospodarczej.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem czy w świetle przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Wnioskodawca postępuje prawidłowo, korzystając z uprawnienia do obliczania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe według tzw. stawki preferencyjnej tj. wskazanej w art. 18a ust. 1 tej ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, zasadnym jest stosowanie w stosunku do niego art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ponieważ w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej nie prowadził innej działalności gospodarczej oraz spełnia wszystkie przesłanki wskazane w powyższym przepisie, uprawniające do obliczania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe według tzw. stawki preferencyjnej. Co więcej, nie wypełnia on żadnej z przesłanek wskazanych w art. 18a ust. 2 tej ustawy tj. prowadzi po raz pierwszy pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej zaś czynności, które wykonywał na rzecz wcześniejszego pracodawcy, z którym aktualnie łączy go umowa w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, mają odmienny charakter i zakres od wykonywanych obecnie.

Wnioskodawca wskazał, że w trakcie trwania stażu podyplomowego w ramach stosunku pracy wykonawca wykonywał na rzecz pracodawcy jedynie porządkowe czynności umożliwiające prawidłowe funkcjonowanie poradni stomatologicznej oraz niektóre czynności lecznicze pod bezpośrednim nadzorem. Jako samodzielny przedsiębiorca - świadczy na rzecz wskazanego powyżej podmiotu wszystkie usługi stomatologiczne. Takie usytuowanie Wnioskodawcy koresponduje z treścią art. 15 ust. 3a i 3b ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, które wyraźnie wskazują, że lekarz odbywający staż

podyplomowy wykonuje zawód na podstawie ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty pod nadzorem lekarza dentysty wykonującego zawód co najmniej 5 lat i uprawniony jest do podejmowania szeregu czynności jedynie po konsultacji z opiekunem. Wyjątkiem są sytuacje nagłe, w których i tak lekarz dentysta - stażysta może podjąć stosowne działania dopiero po uzyskaniu opinii lekarza dentysty. Lekarz dentysta - stażysta nie jest także uprawniony do wystawiania recept ani wydawania opinii i orzeczeń lekarskich.

Wnioskodawca stwierdza więc, iż zakres uprawnień czynności lekarza jest w znacznym stopniu ograniczony. Spowodowane to jest charakterem tej formy doskonalenia zawodowego, jaką jest staż podyplomowy - ma on na celu przygotowanie lekarza - stażysty do wykonywania zawodu lekarza dentysty, a nie jego faktyczne wykonywanie. Staż podyplomowy przewidziany przepisami ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty jest więc szkoleniem zawodowym prowadzącym po jego odbyciu do uzyskania uprawnień do samodzielnego wykonywania zawodu. W efekcie powyższego w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty przyjęto wiec model ścisłego nadzoru nad wszelkimi działaniami lekarza dentysty - stażysty. Może on wykonywać zabiegi i podejmować jakiekolwiek inne czynności lecznicze w stosunku do pacjentów jedynie po uzyskaniu szczegółowych wytycznych od swego opiekuna i pod jego nadzorem. Wnioskodawca na etapie odbywania stażu podyplomowego nie był upoważniony aby samodzielnie rozstrzygać pojawiające się problemy lub wydawać orzeczenia w stosunku do pacjenta. Z kolei podejmując współpracę już jako przedsiębiorca ma możliwość i obowiązek samodzielnego decydowania o sposobie i organizacji swej pracy, rozstrzyganiu pojawiających się w trakcie wykonywania zabiegów zagadnień oraz udzielania porad stomatologicznych według własnego stanu wiedzy, bez konieczności uprzedniego ich konsultowania.

Biorąc pod uwagę fakt, że wprowadzenie do ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych art. 18a ust. 2 pkt 2 miało na celu przeciwdziałanie rozwiązywaniu umów o pracą w celu podjęcia działalności pozarolniczej we współpracy z dotychczasowym pracodawcą oraz przedstawiony stan faktyczny, nie można przyjąć, że Wnioskodawca spełnia przesłanki negatywne określone we wspomnianym przepisie. Mając na względzie cel stażu podyplomowego lekarza dentysty oraz różnice w statusie zawodowym i zakresie wykonywanych czynności lekarza dentysty - stażysty i lekarza dentysty, stwierdzić należy, iż odbycie stażu służy przygotowaniu zawodowemu osoby posiadającej wyższe wykształcenie lekarsko - dentystyczne do wykonywania samodzielnie zawodu lekarza dentysty, a nie jest stricte świadczeniem pracy na rzecz podmiotu zatrudniającego. Nie bez znaczenia dla określenia statusu lekarza - stażysty jest tu również fakt, że faktycznym płatnikiem wynagrodzenia stażysty jest marszałek województwa, który podmiotowi zatrudniającemu refunduje poniesione koszty na zasadach określonych w rozporządzeniu.

W obecnej sytuacji Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w formie indywidualnej praktyki lekarsko - dentystycznej w pierwszym możliwym dla niego terminie - po uzyskaniu prawa wykonywania zawodu.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy nie można mówić o zbieżności obowiązków i świadczonej pracy przez lekarza dentystę - stażystę i lekarza dentystę posiadającego "pełne" prawo wykonywania zawodu. Ewentualne podobieństwa w czynnościach wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach stosunku pracy i na podstawie umowy zlecenia zawartej pomiędzy podmiotem a Wnioskodawcą jako przedsiębiorcę, mogą dotyczyć jedynie samej technicznej strony tych czynności i to z pominięciem niebywale istotnej cechy, że uprzednio jakiekolwiek decyzje co do stosowanych procedur i rozwiązań nie byty podejmowane przez Wnioskodawcę samodzielnie lecz przez opiekuna lekarza dentysty - stażysty. W związku z powyższym nie można stwierdzić, że Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej. Należy jednak stwierdzić, iż pomimo celu wspólnego obecnie wykonywanym czynnościom były to działania inne, a więc nie tożsame z wykonywanymi obecnie. Ich odmienność wynikała z charakteru ówczesnego zatrudnienia Wnioskodawcy, stanowiącego etap doskonalenia zawodowego.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spełnia wszelkie wymagane prawem przesłanki aby w stosunku do niego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowiła zadeklarowana kwota nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do art. 10 ust. 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Dodatkowo Zakład wskazuje, że wydając decyzję interpretacyjną dokonuje wyłącznie interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne, nigdy zaś w ramach tego postępowania nie rozstrzyga konkretnej sprawy administracyjnej, w szczególności sprawy spornej ani też nie ustanawia praw i obowiązków. Organ w tym trybie dokonuje jedynie analizy opisanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa w zakresie wskazanym w treści art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej. Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego ani dowodowego, opierając się na treści przedstawionego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez przedsiębiorcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz opłacania składek na te ubezpieczenia regulują przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 tej ustawy, osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, natomiast dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Ponadto w myśl art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Stosownie do ustępu 2 pkt 1 i 2 tego artykułu, z opłacania składek od podstawy wymiaru w wysokości zadeklarowanej kwoty, nie niższej jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia nie mogą skorzystać osoby, które:

Zgodnie z pierwszą z przesłanek, prawa do opłacania składek od podstawy nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia nie posiadają osoby, które już prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły działalność pozarolniczą w rozumieniu wskazanej ustawy czyli: pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, działalność twórczą lub artystyczną, działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne bądź z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostawanie wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej lub prowadzenie publicznej lub niepublicznej szkoły, innej formy wychowania przedszkolnego, placówki lub ich zespołu, na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949).

Zakład podkreśla, że wyłącznie nieprowadzenie działalności pozarolniczej w żadnej z określonych w art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych form w okresie ostatnich 60 miesięcy przed dniem rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 8 ust. 6 pkt 1 tejże ustawy umożliwia przedsiębiorcy skorzystanie z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne na zasadach określonych w art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Natomiast zgodnie z drugą z przesłanek, aby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej miała prawo do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, niezbędne jest aby nie wykonywała na rzecz byłego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej czynności tożsamych do uprzednio (w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym) wykonywanych w ramach stosunku pracy. Powyższe oznacza, iż zakres czynności świadczonych na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy na rzecz którego wykonywana jest działalność nie może choćby częściowo pokrywać się z zakresem obowiązków wykonywanych w ramach stosunku pracy. Przez zwrot "czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności" należy rozumieć czynności powierzone przez pracodawcę i wykonywane przez pracownika w ramach stosunku pracy.

Należy zaznaczyć w tym miejscu, że wystarczy aby zakres wykonywanej przez daną osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy choćby w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach łączącego ją uprzednio z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy wykonywana w ramach prowadzonej działalności praca ma zupełnie inny charakter, niż zakres czynności świadczonych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę - osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Z treści wniosku złożonego w dniu 22 stycznia 2018 r. wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarcza i w jej ramach podjął na podstawie umowy o świadczenie usług stomatologicznych z podmiotem, z którym łączył go uprzednio stosunek pracy w ramach stażu podyplomowego. Wykonywane w ramach stażu czynności związane ze świadczeniami stomatologicznymi były przez Wnioskodawcę wykonywane pod bezpośrednim nadzorem lekarza wskazanego przez pracodawcę. Natomiast jak podkreśla Wnioskodawca obecnie ma możliwość i obowiązek samodzielnego decydowania o swojej pracy i świadczy szerszy zakres czynności niż w ramach stażu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego nie wynika jednoznacznie, że zakres obowiązków wykonywanych uprzednio przez lekarza dentystę - stażystę w ramach stosunku pracy będzie całkowicie odmienny od czynności, które są wykonywane w ramach prowadzonej przez lekarza dentystę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy. Brak jest więc podstaw do przyjęcia, iż czynności - usługi stomatologiczne wykonywane przez osobę zatrudnioną na stanowisku lekarza dentysty - stażysty, całkowicie różnią się od czynności wykonywanych przez lekarza dentystę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, jeżeli zakres wykonywanych czynności na rzecz byłego pracodawcy na rzecz którego wykonywana jest działalność choćby w części pokrywa się z zakresem czynności wykonywanych w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, warunek wynikający z art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie zostaje spełniony.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Najwyższego z 23 marca 2010 r. (I UK 323/09) z którego treści wynika, iż " (...) usługi zdrowotne (w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego) świadczone przez lekarza prowadzącego działalność gospodarcza (zawodową) w formie indywidualnej praktyki lekarskiej na rzecz podmiotu, w którym był zatrudniony jako stażysta, wyłączają możliwość preferencyjnego ustalenia wysokości składki na zasadach opisanych w art. 18a ustawy systemowej, gdy usługi te odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy (...)". W ocenie Sądu Najwyższego, wykonywanie, przez lekarza prowadzącego indywidualną praktykę lekarską działalności gospodarczej (zawodowej) na rzecz byłego pracodawcy, w postaci świadczenia usług zdrowotnych nie może być uznane, z powodu uzyskania kwalifikacji do samodzielnego wykonywania tych czynności, za nieodpowiadające czynnościom wykonywanym przez tego lekarza w ramach stosunku pracy, w sytuacji, gdy zakres obowiązków wynikających z umowy cywilnoprawnej i wcześniej wykonywanej umowy o pracę są tożsame. Dopiero ustalenie, że świadczone w ten sposób usługi na rzecz byłego pracodawcy, nie odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy, umożliwia skorzystanie z preferencyjnych składek na ubezpieczenie społeczne.

Również Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 14 stycznia 2015 r. (III AUa 1263/14), stwierdził, że " (...) jedynie ze względu na okoliczność braku uprawnień wnioskodawcy do wykonywania tych czynności samodzielnie, wobec ustawowego wymogu odbycia stażu będącego niezbędnym elementem doskonalenia zawodowego lekarzy, usługi medyczne świadczone były pod nadzorem lekarza dentysty posiadającego pełne uprawnienia do wykonywania zawodu. W ocenie Sądu Apelacyjnego sama ta okoliczność nie przesadza, iż Wnioskodawca wykonywał inne czynności z zakresu opieki zdrowotnej - stomatologicznej, niż czynności świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz tego podmiotu". Ponadto Sąd Apelacyjny zauważył, że "usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego świadczone przez lekarza stomatologa prowadzącego indywidualną praktykę lekarską, jak i lekarza stomatologa stażysty na podstawie umowy o pracę, należy kwalifikować zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2011. Nr 277, poz. 1634 z późn. zm.). Zgodnie z tą ustawą lekarz stomatolog prowadzący indywidualną praktykę nie świadczy innych usług z zakresu ochrony zdrowia od lekarza dentysty stażysty. Z kolei z przedstawionego przez wnioskodawcę we wniosku stanu faktycznego nie wynika, aby czynności z zakresu opieki dentystycznej świadczone w czasie stażu i później w ramach wykonywanej praktyki lekarskiej w przeważającym zakresie się nie pokrywały".

Wobec powyższego Wnioskodawca, który prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz w ramach tej działalności wykonuje usługi na rzecz byłego pracodawcy, które chociażby w części pokrywają się z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy - nie będzie miał prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty nie niższej jednak niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Ponadto z treści wniosku oraz stanowiącego jego uzupełnienie oświadczenia Wnioskodawcy wynika, że nie prowadzi on i w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych nie prowadził innej niż opisana pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast Wnioskodawca nie odniósł się do pozostałych form prowadzenia działalności pozarolniczej. Należy podkreślić, że wyłącznie nieprowadzenie działalności pozarolniczej w żadnej z określonych w art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych form w okresie ostatnich 60 miesięcy przed dniem rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 8 ust. 6 pkt 1 tejże ustawy umożliwia przedsiębiorcy skorzystanie z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne na zasadach określonych w art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie możliwości opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od podstawy wymiaru w wysokości zadeklarowanej kwoty nie niższej jednak niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę uznać należy za nieprawidłowe.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.