WPI/200000/43/604/2019 - Wykonywanie przez lekarza działalności na rzecz byłego pracodawcy jako wyłączające preferencje składkowe.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 19 czerwca 2019 r. przez (...)

W dniu 19 czerwca 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek (...) o wydanie indywidualnej interpretacji w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Powyższy wniosek został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z 23 lipca 2019 r.

Wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny poinformował, że w dniu (...) 01.2019 r. rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie PKD8 6.21. z Praktyka lekarska ogólna. Do ubezpieczeń zgłosił się z kodem 054000. Skorzystał z ulgi na start-6 miesięcy bez składek ZUS. W opinii Wnioskodawcy spełniał wszystkie warunki do skorzystania z ulgi na start tj:

- jest osobą fizyczną (czyli prowadzą działalność jednoosobową),

- podjął działalność gospodarczą po raz pierwszy, nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, - nie wykonywa) działalności na rzecz byłego pracodawcy, u którego w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym pracował na etacie i wykonywał czynności wchodzące w zakres obecnie wykonywanej działalności

- nie podlega ubezpieczeniu w KRUS.

Wnioskodawca wskazał, że do dnia 30 czerwca 2018 r. miał zawartą umowę o pracę na czas określony ze szpitalem w ramach rezydentury (jako lekarz rezydent odbywający specjalizację). Zakres czynności umowy o pracę zawierał m.in. wykonywanie usług medycznych tj.:

- badań diagnostycznych i ich interpretację, rozpoznawanie choroby oraz zabiegów medycznych, objętych programem szkolenia specjalizacyjnego,

- posługiwanie się aparaturą i sprzętem medycznym oraz bezwzględne przestrzeganie zasad obowiązujących przy ich użytkowaniu,

- prowadzenie obowiązującej dokumentacji medycznej zgodnie z obowiązującymi przepisami, jedynie pod nadzorem kierownika specjalizacji.

Dalej Wnioskodawca informuje, że lekarz kierujący stażem kierunkowym konsultuje i ocenia proponowane i wykonywane przez lekarza badania diagnostyczne oraz prowadzi nadzór nad wykonywaniem przez lekarza rezydenta zabiegów diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych objętych programem specjalizacji. Okres szkolenia w czasie rezydentury obliguje również do uczestnictwa w licznych szkoleniach, kursach i stażach zgodnie z programem specjalizacji regulowanym przez ministerstwo zdrowia oraz harmonogramem zaakceptowanym przez kierownika specjalizacji. Umowa o pracę rozwiązała się z upływem czasu na który została zawarta. Nie została rozwiązana w celu zmiany formy świadczenia na rzecz tego pracodawcy tych samych usług na mocy innego stosunku prawnego, bowiem rozwiązana została z mocy prawa, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów. Jednocześnie zawarta była ze szpitalem umowa zlecenie o pełnienie dyżurów medycznych przez lekarza odbywającego specjalizację.

Wnioskodawca podnosi, że jeżeli będą wykonywane usługi medyczne w postaci świadczeń zdrowotnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz tego samego pracodawcy, z którym zawarta była umowa o pracę jako rezydent, to już jako lekarz specjalista, świadczący usługi medyczne samodzielnie, bez nadzoru, na własne ryzyko, ponosząc odpowiedzialność osobistą. W opinii Wnioskodawcy nie można stwierdzić, że są to te same czynności. Lekarz rezydent podejmuje jedynie czynności określone w ramach ustawowo określonego programu specjalizacji lekarskiej, oczywista jest różnica między czynnościami wykonywanymi przez lekarza specjalistę, a czynnościami wykonywanymi przez lekarza rezydenta w trakcie odbywania przez niego szkolenia specjalizacyjnego. Rezydentura jest jedynie etapem w karierze zawodowej lekarza, formą stażu zawodowego mającego na celu naukę zawodu i przygotowanie zawodowe do pełnienia samodzielnej funkcji lekarza o określonej specjalizacji.

W piśmie złożonym w dniu 23 lipca 2019 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 11 lipca 2019 r. o uzupełnienie (doprecyzowanie) złożonego w dniu 19.06.2019 r. wniosku, Przedsiębiorca poinformował, że intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji w zakresie dwóch odrębnych spraw tj.:

W związku z powyższym Wnioskodawca poinformował o dokonaniu opłaty za wydanie interpretacji w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, potwierdzenie której dołączył do niniejszego pisma. Jednocześnie Wnioskodawca ponownie wskazał, że:

- jest osobą fizyczną (czyli prowadzi działalność jednoosobową),

- podjął działalność gospodarczą po raz pierwszy, nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych,

- nie prowadzi i nigdy nie prowadził innej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 pktl)-5) ustawy z dnia 13.10.1998 o systemie ubezpieczeń społecznych,

- nie podlega ubezpieczeniu w KRUS.

Ponadto Wnioskodawca jednoznacznie oświadczył, iż nie wykonuje/ nie będzie wykonywał działalności na rzecz byłego pracodawcy, u którego w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy i wykonywałby czynności wchodzące w zakres obecnie wykonywanej działalności. Wnioskodawca zawrze umowę o świadczenie usług medycznych z podmiotem, z którym miał zawartą umowę o pracę w 2018 r. Usługi medyczne wykonywane w postaci świadczeń zdrowotnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na rzecz tego samego pracodawcy, z którym zawarta była umowa o pracę jako rezydent, będą to usługi wykonywane już jako lekarz specjalista, świadczący usługi medyczne samodzielnie, bez nadzoru, na własne ryzyko, ponosząc odpowiedzialność osobistą. Jako lekarz rezydent odbywający specjalizację Wnioskodawca nie wykonywał czynności samodzielnie, a jedynie pod nadzorem kierownika specjalizacji, zgodnie z programem specjalizacji. Kierownik specjalizacji zawsze konsultował i oceniał proponowane i wykonywane przez lekarza badania diagnostyczne oraz prowadził nadzór nad wykonywaniem przez lekarza rezydenta zabiegów diagnostycznych. Lekarz rezydent nigdy nie opisywał samodzielnie wykonywanych zabiegów, a dokumentację prowadził pod ścisłym nadzorem. Nie można stwierdzić, że są to te same czynności. Lekarz rezydent podejmuje jedynie czynności określone w ramach ustawowo określonego programu specjalizacji lekarskiej, oczywista jest różnica między czynnościami wykonywanymi przez lekarza specjalistę, a czynnościami wykonywanymi przez lekarza rezydenta w trakcie odbywania przez niego szkolenia specjalizacyjnego. Rezydentura jest jedynie etapem w karierze zawodowej lekarza, formą stażu zawodowego mającego na celu naukę zawodu i przygotowanie zawodowe do pełnienia samodzielnej funkcji lekarza o określonej specjalizacji. Praca na umowie o pracę w ramach rezydentury nie jest bowiem wykonywaniem czynności wchodzących w zakres działalności gospodarczej - usług medycznych wykonywanych jako lekarz specjalista, w rozumieniu art. 18a ust. 2 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

W ocenie Wnioskodawcy, nie zachodzi okoliczność wykonywania na rzecz byłego pracodawcy czynności wchodzących w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, które w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym były wykonywane w ramach stosunku pracy., ponieważ okres rezydentury i sposób zatrudnienia był regulowany stosownym rozporządzeniem Ministra Zdrowia i dotyczy! zatrudnienia jako lekarza na z góry określonych przez Ministra zasadach i warunkach oraz określonym celu tj. kształcenia lekarza rezydenta przez lekarzy specjalistów. Aktualnie wykonywana przez Wnioskodawcę praca różni się od okresu szkolenia specjalizacyjnego zarówno pod względem zakresu wykonywanych świadczeń, obowiązków i odpowiedzialności. Zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę jako lekarza rezydenta czynności oraz rodzaj posiadanych uprawnień medycznych byf inny od czynności oraz uprawnień jakie Wnioskodawca wykonuje w chwili obecnej. Wnioskodawca wyjaśnia również, iż rezydentura to forma kształcenia w czasie wykonywania obowiązków związanych z pracą na rzecz jednostki, w której odbywa się specjalizację, tylko w akredytowanych ośrodkach. W ocenie Wnioskodawcy, praca na etacie rezydenta nie jest samodzielną pracą na rzecz pracodawcy. Powyższe okoliczności jednoznacznie potwierdzają fakt, że nie można klasyfikować świadczonych usług medycznych na rzecz szpitala, w którym był Wnioskodawca zatrudniony jako rezydent, jako wykonywanie takich samych usług na rzecz byłego pracodawcy. Wnioskodawca wskazał, że zakres tych usług ma bowiem inny charakter i polega na świadczeniu usług medycznych samodzielnie i na własną odpowiedzialność, jako samodzielny lekarz.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Wnioskodawca uważa, że na podstawie interpretacji przepisów o podstawie i podleganiu ubezpieczeniom społecznym nawet przy rozpoczęciu wykonywania usług medycznych jako lekarz specjalista na rzecz byłego pracodawcy, z którym zawarta była umowa o pracę w ramach rezydentury, może bez przeszkód skorzystać z tzw. "ulgi na start", czyli 6 miesięcy bez składek społecznych, a następnie z dwuletniego okresu preferencyjnych składek ZUS (kod zgłoszenia 057000) - z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w zadeklarowanej kwocie nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych, po zakończeniu okresu ulgi na start. Praca na umowie o pracę w ramach rezydentury nie jest bowiem wykonywaniem czynności wchodzących w zakres działalności gospodarczej - usług medycznych wykonywanych jako lekarz specjalista, w rozumieniu art. 18a ust. 2 w związku z art. 8 ust. 6 pkt i ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca na potwierdzenie przedstawionego stanowiska przywołuje również:

- wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt III AUa 1468/17,

- indywidualną interpretacją ZUS DI/100000/43/1302/2014 z dnia 7 stycznia 2015 r., wydanymi w podobnych sprawach, oraz (...)

- indywidualną interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0115- KDIT3.4011.9.2017.1.AW z dnia 19 kwietnia 2017, w sprawie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym w przypadku wykonywania czynności na rzecz obecnego pracodawcy.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Dodatkowo Zakład wskazuje, że wydając decyzję interpretacyjną dokonuje wyłącznie interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne, nigdy zaś w ramach tego postępowania nie rozstrzyga konkretnej sprawy administracyjnej, w szczególności sprawy spornej ani też nie ustanawia praw i obowiązków. Organ w tym trybie dokonuje jedynie analizy opisanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa w zakresie wskazanym w treści art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej. Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego ani dowodowego, opierając się na treści złożonego wniosku.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz opłacania składek na te ubezpieczenia regulują przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 4 tej ustawy, osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie art. 36aa oraz przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie, na swój wniosek.

Jednocześnie w myśl art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców - przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 6a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność nie uważa się w rozumieniu niniejszej ustawy osoby fizycznej, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Z powyższego wynika, że osoba rozpoczynająca wykonywanie działalności gospodarczej po raz pierwszy lub po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia zawieszenia lub zakończenia poprzedniej działalności i nie wykonująca w ramach tej działalności na rzecz byłego pracodawcy czynności wykonywanych uprzednio w ramach stosunku pracy, przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia tej działalności nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (tzw. ulga na start).

W myśl natomiast art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Stosownie do ustępu 2 pkt 1 i 2 tego artykułu, z opłacania składek od podstawy wymiaru w wysokości zadeklarowanej kwoty, nie niższej jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia nie mogą skorzystać osoby, które: prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność a także wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Jednocześnie zgodnie z art. 18aa ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, przepis art. 18a ust. 1 stosuje się również do przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, którzy kontynuują działalność gospodarczą po upływie okresu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. W takim przypadku okres 24 miesięcy kalendarzowych liczy się od dnia objęcia ubezpieczeniami na zasadach określonych w art. 18a ust. 1 i art. 36.

Mając na uwadze brzmienie powyżej wskazanych przepisów zauważyć należy, że zarówno art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, jak i art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych uzależniają możliwość skorzystania przez przedsiębiorcę z tzw. ulgi na start (tj. braku obowiązku ubezpieczeń społecznych w okresie pierwszych 6 miesięcy), jak i opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzonej działalności od podstawy wymiaru w wysokości nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia, od spełnienia przesłanki niewykonywania w ramach prowadzonej działalności na rzecz byłego pracodawcy czynności tożsamych do uprzednio (w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym) wykonywanych w ramach stosunku pracy.

Powyższe oznacza, iż zakres czynności świadczonych na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy na rzecz którego wykonywana jest działalność nie może choćby częściowo pokrywać się z zakresem obowiązków wykonywanych w ramach stosunku pracy. Przez zwrot "czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności" należy rozumieć czynności powierzone przez pracodawcę i wykonywane przez pracownika w ramach stosunku pracy. Należy zaznaczyć w tym miejscu, że wystarczy aby zakres wykonywanej przez daną osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy choćby w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach łączącego ją uprzednio z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do ulgi na start, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców oraz do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w rybie art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych tj. od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy wykonywana w ramach prowadzonej działalności praca ma zupełnie inny charakter, niż zakres czynności świadczonych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę - osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie Zakład zaznacza, że w trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie ma możliwości oceny czy czynności wchodzące w zakres wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w tym również, które zamierza świadczyć na rzecz byłego pracodawcy są całkowicie różne od czynności jakie ww. wykonywał uprzednio w ramach umowy o pracę, wobec powyższego opiera się na informacjach zawartych w treści złożonego wniosku o interpretację indywidualną oraz uzupełniającego go pisma z 23 lipca 2019 r.

Z treści wniosku z 19 czerwca 2019 r. oraz pisma stanowiącego jego uzupełnienie wynika, że Wnioskodawca zamierza współpracować w ramach nowo rozpoczętej działalności gospodarczej wykonując usługi medyczne dla podmiotu, u którego był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na stanowisku lekarza rezydenta odbywającego specjalizację. Z przedstawionego we wniosku oraz w piśmie stanowiącym jego uzupełnienie opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego nie wynika jednoznacznie, że zakres obowiązków wykonywanych uprzednio przez lekarza rezydenta w ramach stosunku pracy jest całkowicie odmienny od czynności, które są/będą wykonywane w ramach prowadzonej przez lekarza działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy. Również z informacji przekazanej przez Wnioskodawcę wynika, że świadczone w ramach działalności czynności pokrywają się z czynnościami wykonywanymi przed dniem rozpoczęcia działalności w ramach stosunku pracy. Wnioskodawca wskazując, (...) że zakres tych usług ma bowiem inny charakter i polega na świadczeniu usług samodzielnie i na własna odpowiedzialność, jako samodzielny lekarz - potwierdza, iż jedynym kryterium różnicującym te czynności jest samodzielność ich wykonywania. Brak jest więc w oparciu o informacje przekazane przez Przedsiębiorcę podstaw do przyjęcia, iż czynności związane z udzielaniem usług medycznych wykonywane przez lekarza rezydenta w ramach umowy o pracę, całkowicie różnią się od czynności polegających również na udzielaniu usług medycznych wykonywanych przez lekarza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a fakt braku samodzielności podczas wypełniania obowiązków pracowniczych nie świadczy jeszcze o braku tożsamości tych działań z czynnościami wykonywanymi następnie przez byłego pracownika w ramach działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w sytuacji gdy zakres wykonywanych czynności na rzecz byłego pracodawcy na rzecz którego wykonywana jest działalność choćby w części pokrywa się z zakresem czynności wykonywanych uprzednio przez pracownika, warunek braku tożsamości czynności wykonywanych w ramach stosunku pracy i działalności gospodarczej nie zostanie spełniony.

Na potwierdzenie powyższego przywołać można orzecznictwo sądowe dotyczące wprawdzie wyłącznie zapisów art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ale z uwagi na treść znajdujące również swoje odniesienie do uprawnień wynikających z art. 18 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Wskazać tu można m.in. na wyrok Sądu Najwyższego z 23 marca 2010 r. (I UK 323/09), z którego treści wynika, iż (...) usługi zdrowotne (w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego) świadczone przez lekarza prowadzącego działalność gospodarcza (zawodową) w formie indywidualnej praktyki lekarskiej na rzecz podmiotu, w którym byt zatrudniony jako stażysta, wyłączają możliwość preferencyjnego ustalenia wysokości składki na zasadach opisanych w art. 18a ustawy systemowej, gdy usługi te odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy (...). W ocenie Sądu Najwyższego, (...) wykonywanie, przez lekarza prowadzącego indywidualną praktykę lekarską działalności gospodarczej (zawodowej) na rzecz byłego pracodawcy, w postaci świadczenia usług zdrowotnych nie może być uznane, z powodu uzyskania kwalifikacji do samodzielnego wykonywania tych czynności, za nieodpowiadające czynnościom wykonywanym przez tego lekarza w ramach stosunku pracy, w sytuacji, gdy zakres obowiązków wynikających z umowy cywilnoprawnej i wcześniej wykonywanej umowy o pracę są tożsame. Dopiero ustalenie, że świadczone w ten sposób usługi na rzecz byłego pracodawcy, nie odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy, umożliwia skorzystanie z preferencyjnych składek na ubezpieczenie społeczne (...).

Również Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 14 stycznia 2015 r. (III A Ua 1263/14), stwierdził, że (...) jedynie ze względu na okoliczność braku uprawnień wnioskodawcy do wykonywania tych czynności samodzielnie, wobec ustawowego wymogu odbycia stażu będącego niezbędnym elementem doskonalenia zawodowego lekarzy, usługi medyczne świadczone były pod nadzorem lekarza dentysty posiadającego pełne uprawnienia do wykonywania zawodu. W ocenie Sądu Apelacyjnego sama ta okoliczność nie przesadza, iż Wnioskodawca wykonywał inne czynności z zakresu opieki zdrowotnej - stomatologicznej, niż czynności świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz tego podmiotu". Ponadto Sąd Apelacyjny zauważył, że usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego świadczone przez lekarza stomatologa prowadzącego Indywidualną praktykę lekarską, jak i lekarza stomatologa stażysty na podstawie umowy o pracę, należy kwalifikować zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2011. Nr 277, poz. 1634 z ze. zm.). Zgodnie z tą ustawą lekarz stomatolog prowadzący indywidualną praktykę nie świadczy innych usług z zakresu ochrony zdrowia od lekarza dentysty stażysty. Z kolei z przedstawionego przez wnioskodawcę we wniosku stanu faktycznego nie wynika, aby czynności z zakresu opieki dentystycznej świadczone w czasie stażu i później w ramach wykonywanej praktyki lekarskiej w przeważającym zakresie się nie pokrywały.

W świetle powyższego. Wnioskodawca, który prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz w ramach tej działalności wykonuje usługi na rzecz byłego pracodawcy, które chociażby w części pokrywają się z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy - nie jest uprawniony do skorzystania z tzw. "ulgi na start", o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, a w konsekwencji począwszy od dnia nawiązania współpracy z byłym pracodawcą podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Mając powyższe na uwadze, treść wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożonego w dniu 19 czerwca 2019 r., uzupełnioną pismem z dnia 23 lipca 2019 r., obowiązujące przepisy prawne oraz uwzględniając linię orzecznicza powyżej powołaną, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę: (...) uznać należy za nieprawidłowe.

Jednocześnie, z uwagi na zawarte w art. 18a ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, tożsame do powyższych, przesłanki skutkujące brakiem prawa do opłacania przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Wnioskodawca począwszy od dnia nawiązania współpracy z byłym pracodawcą nie będzie również uprawniony do deklarowania i opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru określonej w art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych tj. w wysokości zadeklarowanej kwoty nie niższej jednak niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę w sytuacji, gdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywał usługi na rzecz byłego pracodawcy, które chociażby w części pokrywają się z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy. Mając powyższe na uwadze powyższe, stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę:

uznać należy za nieprawidłowe.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.