WPI/200000/43/408/2017 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości składki ubezpieczeniowej na Grupowe Ubezpieczenie na Życie i Zdrowie z firmą ubezpieczeniową w części finansowanej przez pracodawcę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 marca 2017 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych WPI/200000/43/408/2017 Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości składki ubezpieczeniowej na Grupowe Ubezpieczenie na Życie i Zdrowie z firmą ubezpieczeniową w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 22 marca 2017 r. przez Przedsiębiorcę (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości składki ubezpieczeniowej na Grupowe Ubezpieczenie na Życie i Zdrowie z. firmą ubezpieczeniową w części finansowanej przez pracodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek płatnika: (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca poinformował, iż ma zamiar zawrzeć umowę Grupowego Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie z firmą ubezpieczeniową dla pracownika, członków rodzin, członków zarządu i rady nadzorczej. Wnioskodawca wskazał, że pracownicy, którzy przystąpią do ubezpieczenia będą mogli korzystać z opieki medycznej wraz z ubezpieczeniem lekowym. Składka miesięczną ma być finansowana przez zakład prący i pracownika. Pracownik będzie opłacał składkę w wysokości (...) ubezpieczenie medyczne oraz w wysokości (...) zł za ubezpieczenie lekowe, razem (...) a różnicę pokrywa wnioskodawca (ubezpieczenie częściowo finansowane przez ubezpieczonego i częściowo przez płatnika składek).

Wnioskodawca podniósł, że zamieści w Regulaminie Wynagradzania postanowienie o współfinansowaniu przez pracodawcę dodatkowych świadczeń medycznych i lekowych w ramach zawartej umowy z firmą ubezpieczeniową.

Podsumowując powyższe. Wnioskodawca wskazał, że wysokość składki - stanowiąca różnicę pomiędzy składką, którą będzie finansował swoim pracownikom pracodawca a składką, którą będzie opłacał pracownik - będzie stanowić przychód pracownika wynikający ze stosunku pracy. Przedmiotowe postanowienie zostanie umieszczone w stosownym Regulaminie Wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te świadczenia. Świadczenia te, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne t rentowe.

Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie wskazał, co następuje;

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 1 i art, 4 pkt 9 Ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń (Dz. U. - z 2016 r" poz. 963 (tj.) z późn. zm.) oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. I wspomnianej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienił, że katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe reguluje:

a)

powołane powyżej Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. - zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26), podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupy po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji;

b)

powołana powyżej ustawa z dnia 13 października 1998 r. - zgodnie z art. 18 ust. 2 w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników, nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków.

W świetle powyższego przepisu Rozporządzenia wynika, iż składki na ubezpieczenia społeczne nic powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z Regulaminu Wynagradzania (w opisanym stanie faktycznym pracodawca zamierza wprowadzić regulamin), udostępnioną przez pracodawcę za częściową odpłatnością, która polega na partycypowaniu pracownika w pokryciu zakupu ubezpieczenia medycznego i ubezpieczenia lekowego. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w Rozporządzeniu, wówczas gdy pracodawca dokona zakupu po cenach niższych niż te, które pracownik zobowiązany byłby uiścić w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tych dóbr.

Wnioskodawca wskazuje, że z powyżej przytoczonych obowiązujących przepisów prawa w zakresie ustalania podstawy wymiaru składek oraz opisanego stanu faktycznego wynika, iż różnica pomiędzy ceną rynkową zakupionego przez pracodawcę Grupowego Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie a odpłatnością ponoszoną przez pracowników nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto stosownie do art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz. podstawy wymiaru tych składek.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z. dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Biorąc pod uwagę fakt, że z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez organ wskazanej przez wnioskodawcę kwalifikacji określonego świadczenia jako przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na przedstawionej przez Wnioskodawcę informacji w powyższym zakresie.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powyższego przepisu jednoznacznie wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, prawo do uzyskania korzyści, stanowiącej przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, musi wynikać z zapisów zawartych w układach zbiorowych pracy, regulaminach wynagradzania lub przepisach o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Ponadto dana korzyść musi przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi). Jednocześnie pracownik powinien ponieść część kosztów świadczenia, gdyż jeżeli zostanie ono przekazane przez pracodawcę nieodpłatnie to wskazana kwota będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę.

Z treści wniosku złożonego w dniu 22 marca 2017 r. wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę Grupowego Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie z firmą ubezpieczeniową. Pracownicy korzystający z ubezpieczenia będą współfinansować wraz z pracodawcą kwotę składki na ubezpieczenie. Uprawnienie pracowników do nabycia opisanego we wniosku świadczenia po cenie niższej niż rynkowa, jak również obowiązek partycypowania u kosztach nabycia będą wynikać ze stosownych zapisów, które Wnioskodawca zamierza umieścić w Regulaminie Wynagradzania. W świetle powyższego, wartość składki na Grupowe Ubezpieczenie na Życie i Zdrowie z firmą ubezpieczeniową w części finansowanej przez pracodawcę nie będzie podlegać na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy.

Mając na uwadze powyższe. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy przedstawione wre wniosku złożonym w dniu 22 marca 2017 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy finansowanej przez pracodawcę części składki ubezpieczeniowej na Grupowe Ubezpieczenie na Życie i Zdrowie.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art, 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany łub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję łub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl