WPI/200000/43/291/2017 - Ustalenie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości rodzinnych pakietów opieki medycznej w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 2 marca 2017 r. przez przedsiębiorcę: (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości rodzinnych pakietów opieki medycznej w części finansowanej przez pracodawcę.

W dniu 2 marca 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek spółki: (...) reprezentowanej przez pełnomocnika Pana (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poinformował, iż zamierza udostępnić swoim pracownikom benefity w postaci dostępu do opieki medycznej w ramach ubezpieczenia grupowego. Dzięki temu pracownicy, którzy wyrażą chęć korzystania z dodatkowych świadczeń, uzyskają dostęp do określonych usług medycznych w ramach pakietu indywidualnego bądź rodzinnego.

W przypadku pakietu indywidualnego. Spółka zamierza w całości finansować koszty opieki medycznej. Wartość pakietu indywidualnego będzie stanowić w całości podstawę wymiaru składek ZUS doliczaną co miesiąc do kwoty wynagrodzenia dla wszystkich pracowników korzystających z tego rodzaju abonamentu.

Natomiast w przypadku pakietu rodzinnego Spółka zamierza wprowadzić częściowe finansowanie przez pracownika, który będzie opłacał składkę w wysokości zł natomiast pozostałą różnicę pokryje Pracodawca. Szczegółowe zasady współfinansowania zostaną zawarte w odrębnym regulaminie wynagradzania dotyczącym dodatkowych świadczeń dla pracowników. Ponadto, wyżej wskazana korzyść materialna polegająca na uprawnieniu do zakupu usług medycznych po cenach niższych niż detaliczne, w części finansowana przez pracodawcę, stanowić będzie przychód w rozumieniu ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Powyższa kwestia nie budzi wątpliwości po stronie Wnioskodawcy i może zostać uznana za element opisu zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym Spółka zwróciła się z zapytaniem czy wartość świadczeń oferowanych pracownikom w ramach benefitów, z tytułu których otrzymywać będą oni korzyści materialne ze względu na ceny znacznie niższe niż detaliczne, powinna stanowić podstawę wymiaru składek ZUS, jeśli pracownicy będą ponosić z tego tytułu częściową odpłatność, a prawo do tych świadczeń zostanie określone w odrębnym regulaminie wynagradzania.

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowe świadczenia oferowane pracownikom w ramach benefitów. które będą w części finansowane przez pracowników i zostaną uregulowane w regulaminie wynagradzania dotyczącym dodatkowych świadczeń dla pracowników firmy, nie stanowią podstawy wymiaru składek ZUS. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przychodem, który nie jest brany pod uwagę przy obliczaniu podstawy wymiaru składek (na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) jest laki. który jest korzyścią materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, polegającą na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług (§ 2 ust. 1 pkt 26).

Umowy zawarte przez pracodawcę z dostarczycielem usług oferowanych w ramach benefitu powodują, że pracownik pokrywając częściowo składki za to usługi uzyskuje korzyść materialną polegającą na uprawnieniu do zakupu usług medycznych po cenach niższych niż detaliczne. Korzyść ta będzie stanowić dla pracownika przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Zdaniem Wnioskodawcy, może on zastosować wyłączenie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz. zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wskazanego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Konstrukcja § 1 i 2 ust. 1 pkt 26 wskazanego rozporządzenia jednoznacznie wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Uzyskanie przez pracownika prawa do tych świadczeń po cenach niższych niż detaliczne umożliwi wyłączenie wartości tych korzyści z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz analogicznie (na zasadzie przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe.

W ocenie Wnioskodawcy, koszt świadczeń, które będą udostępniane pracownikom Wnioskodawcy na podstawie zapisów w odrębnym regulaminie wynagradzania dotyczącym dodatkowych świadczeń dla pracowników i będą częściowa finansowane przez pracowników, spełnia wymogi określone w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zatem należy uznać, że świadczenia te nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, oraz chorobowe i wypadkowe dla otrzymujących je pracowników.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu, w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zasady opłacania składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy z oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Wskazać należy przy tym, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w ustawowo określonym zakresie, gdyż sprawy te w myśl przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych. Powyższe ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów, uniemożliwia potwierdzenie w tym trybie przez Organ kwalifikacji określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy w świetle przepisów podatkowych. Uwzględniając powyższe. Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na wskazaniu Wnioskodawcy dotyczącym tego zakresu.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powyższego przepisu jednoznacznie wskazuje, jak słusznie zauważył Wnioskodawca, iż aby móc zastosować opisane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a prawo do uzyskania tej korzyści musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania łub przepisów o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Ponadto dana korzyść musi przybrać formę niepieniężną - formę zakupu przez pracownika po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi.

Z treści wniosku z 24 lutego 2017 r. wynika, że Wnioskodawca planuje umożliwić swoim pracownikom dostęp do pakietów opieki medycznej. W przypadku pakietu rodzinnego Spółka zamierza wprowadzić częściowe finansowanie przez pracownika, natomiast pozostałą część składki będzie opłacał pracodawca. Szczegółowe zasady współfinansowania zostaną zawarte w odrębnym regulaminie wynagradzania dotyczącym dodatkowych świadczeń dla pracowników. Ponadto ww. korzyść materialna polegająca na uprawnieniu do zakupu usług medycznych po cenach niższych niż detaliczne, w części finansowanej przez pracodawcę stanowić będzie przychód w rozumieniu ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W konsekwencji, uznać należy, że ponoszona przez pracodawcę część kosztów rodzinnych pakietów opieki medycznej podlega na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników.

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 2 marca 2017 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości rodzinnych pakietów opieki medycznej w części finansowanej przez pracodawcę.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.