WPI/200000/43/257/2015 - Obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne za męża z tytułu współpracy przy wykonywaniu pozarolniczej działalności.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje:

W dniu 26 lutego 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w przedmiocie ustalenia obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne.

Wnioskodawczym we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. przedstawiła stan faktyczny.

Wnioskodawczym poinformowała, że od maja 2013 r. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). Przedmiotem działalności firmy jest organizacja spływów kajakowych, świadczenie usług przewodnickich po województwie (...) oraz działalność rachunkowo-księgowa. Wnioskodawczyni wskazała, ze przy prowadzeniu działalności pomaga jej w sposób stały mąż, który pozostaje z nią we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracuje przy prowadzeniu tej działalności. Wnioskodawczym wskazała, że jej mąż dodatkowo zatrudniony jest na umowę o pracę w innej firmie. W myśl art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych i art. 5 pkt 24 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.), jej mąż jest uznawany za osobę współpracującą, z tego też powodu od początku prowadzenia działalności gospodarczej wnioskodawczym odprowadza za niego składkę zdrowotną. Wnioskodawczym poinformowała, że od połowy grudnia przebywa na długotrwałym zwolnieniu lekarskim.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy podczas trwania jej zwolnienia lekarskiego (przebywania na zasiłku chorobowym) mąż jako osoba współpracująca może prowadzić w imieniu wnioskodawczyni (świadczyć usługi (...)) oraz prowadzić działalność promocyjną w tym zakresie? Wnioskodawczyni zadaje również pytanie, czy działalność firmy może być też prowadzona w przypadku zawarcia umowy o pracę z inną osobą?

Wnioskodawczyni przedstawiła własne stanowisko w sprawie:

Wnioskodawczyni jest zdania, że mąż może prowadzić działalność w trakcie zwolnienia lekarskiego (przebywania na zasiłku chorobowym) przedsiębiorcy.

Wnioskodawczyni powołała art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 159) - dalej u.ś.p., ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Wnioskodawczym wskazała, że Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 czerwca 2008 r., (III UK 11/08, OSNP 2009, nr 21-22 poz. 292) wskazał, że o zakwalifikowaniu wykonywania określonych czynności jako "pracy", nie decyduje charakter stosunku prawnego, na podstawie którego są one wykonywane, ale rodzaj tych czynności. Zdaniem wnioskodawcy, w art. 17 ust. 1 u.ś.p. chodzi bowiem nie tylko o wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku zatrudnienia, ale także o wykonywanie różnych czynności na podstawie różnych stosunków prawnych o charakterze cywilnoprawnym, a także prowadzenie własnej działalności gospodarczej, samozatrudnienie. W ocenie wnioskodawczyni w tym samym wyroku Sąd Najwyższy stwierdził, że samo podpisywanie faktur i innych dokumentów niezbędnych do prowadzenia działalności (w sytuacji gdy nie ma możliwości jej zawieszenia w okresie pobierania zasiłku) można uznać za działalność, która nie ma zarobkowego charakteru. Wnioskodawczyni stwierdziła, że w podobnym duchu Sąd Najwyższy wypowiedział się w wyroku z dnia 7 października 2003 r. (II UK 76/03, OSNP 2004, Nr 14, poz. 247) stwierdzając, że przy stosowaniu art. 17 u.ś.p. należy odróżnić "pracę zarobkową" wykonywaną jednoosobowo w ramach działalności gospodarczej, od formalnoprawnych czynności do jakich jest zobowiązany ubezpieczony jako pracodawca. Zdaniem wnioskodawcy, jeżeli przedsiębiorca w okresie orzeczonej niezdolności do pracy prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą przy pomocy pełnomocnika lub osoby współpracującej, a sam nie dokonuje żadnych czynności w związku z tą działalnością lub dokonuje wyłącznie czynności formalnoprawnych takich jak np. podpisywanie faktur, nie ma prawa do zasiłku chorobowego za okres tej niezdolności.

Wnioskodawczyni wskazała, że małżonek osoby prowadzącej pozarolniczą działalność, który pozostaje z nią we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracuje przy prowadzeniu tej działalności, jest osobą współpracującą w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.) - dalej u.s.u.s. Osoba, która spełnia powyższe warunki na podstawie art. 5 pkt 24 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z., jest uważana za osobę współpracująca także w zakresie ubezpieczenia. Wnioskodawczym powołała wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2008 r., (II UK 286/07, OSNP 2009, nr 17-18, poz. 241) w którym SN wskazał, że za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej powodującą obowiązek ubezpieczenia emerytalnego i rentowych uznać należy taka pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która ma charakter stały. Wnioskodawczyni wskazała, że w ocenie Sądu Najwyższego pomoc małżonka mająca charakter awaryjny, incydentalny nie stanowi więc współpracy w rozumieniu u.s.u.s. Tym samym, jeżeli małżonek jest stale pełnomocnikiem żony prowadzącej pozarolnicza działalność gospodarczą i pozostaje z nią we wspólnym gospodarstwie domowym jest osobą współpracującą w rozumieniu u.s.u.s. i u.ś.o.z.

W ocenie wnioskodawczyni osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność, która jest zatrudniona w ramach stosunku pracy w innej firmie, zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a u.s.u.s oraz art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a i c i art. 82 ust. 1 u.ś.o.z. z tytułu tej współpracy podlega obowiązkowo wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu, chyba że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy jest niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia (w takim przypadku współpraca z osobą prowadzącą pozarolnicza działalność stanowi również tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych i wypadkowego). Zdaniem wnioskodawczyni na mocy art. 8 ust. 2 u.s.u.s. oraz art. 5 pkt 24 u.ś.o.z. pracownik spełniający kryteria określone dla osób współpracujących, o których mowa w art. 8 ust. 11 u.s.u.s., dla celów ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jest traktowany jako osoba współpracująca.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Ponadto zgodnie z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 powołanej powyżej ustawy, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek, natomiast Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wydaje interpretacji indywidualnych w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym reguluje ustawa z dnia 13 października 1998 v. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121).

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 i 5 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami oraz osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą i osobami z nimi współpracującymi. Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy. Potwierdzeniem powyższego jest zapis zawarty w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), który stanowi, iż pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jako osoba współpracująca. Jednocześnie stosownie do ustępu 11 powyższego artykułu, za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności. Przepis ten nie ma zastosowania w stosunku do osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Osoba współpracująca podlega ubezpieczeniom społecznym od dnia rozpoczęcia współpracy do dnia jej zakończenia (art. 13 pkt 5 ustawy).

W związku z tym, aby osoba ta podlegała ubezpieczeniom społecznym jako osoba współpracująca powinny być spełnione równocześnie trzy warunki: stopień pokrewieństwa lub powinowactwa czy też pozostawanie w związku małżeńskim z osobą prowadzącą działalność, pozostawanie z nią we wspólnym gospodarstwie domowym i wykonywanie współpracy przy prowadzeniu tej działalności. Należy podkreślić, że przy ustaleniu, czy członek rodziny podlega ubezpieczeniom społecznym jako osoba współpracująca nie ma znaczenia zarówno okres przez który współdziała on przy wykonywaniu działalności, jak również wymiar czasu pracy czy też jego wiek.

Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie zawierają definicji pojęcia "współpraca przy prowadzeniu działalności gospodarczej." W tej sprawie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 6 stycznia 2009 r. (sygn. akt II UK 134/08). Zdaniem SN cechami konstytutywnymi pojęcia "współpraca przy prowadzeniu działalności gospodarczej" w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są występujące łącznie:

* istotny dla działalności gospodarczej ciężar gatunkowy działań współpracownika, które nie mogą mieć charakteru wtórnego, muszą pozostawać w bezpośrednim związku z przedmiotem działalności oraz muszą charakteryzować się pewną systematycznością, stabilnością i zorganizowaniem,

* znaczący czas i częstotliwość podejmowanych robót"

Natomiast w kwestii prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego brany jest pod uwagę nie tylko adres zameldowania (zamieszkania), lecz także takie okoliczności jak m.in. prowadzenie wspólnego budżetu domowego oraz współpraca w załatwianiu codziennych spraw życiowych. Decyduje przede wszystkim więź społeczno-gospodarcza między określonymi osobami bliskimi. Tak więc osoby współpracujące to członkowie najbliższej rodziny pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą prowadzącą działalność gospodarczą, przyczyniający się do prowadzenia działalności, działający na rzecz i w imieniu osoby prowadzącej działalność. Są to osoby zaangażowane w prowadzenie działalności, korzystające zarówno z zysków które przynosi ta działalność, jak i ponoszące skutki ewentualnych błędów w jej prowadzeniu. W szczególności dotyczy to małżonków współpracujących ze sobą przy prowadzeniu działalności. Z treści art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) wynika, ze oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swoich sił oraz swoich możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Obowiązek ten, jako wynikający z przepisu bezwzględnie obowiązującego, powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Zatem istota związku małżeńskiego opiera się na prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego.

W ocenie SN za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej powodującą obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych uznać należy taka pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która generuje stałe, dodatkowe dochody z tej działalności. Współpraca przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej musi być stałą pomocą przy jej prowadzeniu, bez której stanowiące majątek wspólny małżonków dochody z tej działalności nie osiągałby takiego pułapu, jaki zapewnia ich współdziałanie przy tym przedsięwzięciu. Zdaniem SN małżonek przedsiębiorcy musi podejmować taką aktywność przy prowadzeniu działalności, która przyniesie mu określone dochody, z którą wiąże się obowiązek ubezpieczeń: emerytalnego i rentowych, (wyrok SN z dnia 20 maja 2008 r. II UK 286/07).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pracownicy, spełniający jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek być objęte ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem iż ubezpieczeni wymienieni powyżej, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów.

W sytuacji, gdy przedsiębiorca zgłosi do ubezpieczenia małżonka zatrudnionego równocześnie na podstawie umowy o pracę z wynagrodzeniem wyższym niż minimalne wynagrodzenie za pracę, to z tytułu współpracy nie powstanie obowiązek ubezpieczeń społecznych

Zgodnie z art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.), podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej polskiej "Monitor Polski". Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Oddział podkreśla, że osoba prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami jest zobowiązana opłacać składki na ubezpieczenie zdrowotne w okresie podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu za siebie i za osoby współpracujące przy wykonywaniu pozarolniczej działalności gospodarczej niezależnie od faktu posiadania przez osobę współpracującą innego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych (w opisanym stanie faktycznym umowy o pracę osoby współpracującej).

Równocześnie Oddział wskazuje, biorąc pod uwagę treść przywołanego wyżej przepisu art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wydaje interpretacji indywidualnych w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu, gdyż ustawodawca nie przyznał mu kompetencji w tym zakresie, w związku z czym w oparciu o art. 66 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego zawiadamia, iż w sprawie podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu współpracy przy wykonywaniu działalności wnioskodawca jest uprawniony do wniesienia podania do właściwego terytorialnie Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Takie podanie złożone zgodnie z niniejszym zawiadomieniem, w terminie 14 dni od daty doręczenia zawiadomienia uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania.

W opisie stanu faktycznego wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. wnioskodawczym wskazała, że jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej wnioskodawczym pomaga w sposób stały mąż, który pozostaje z nią we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracuje z wnioskodawczynią przy prowadzeniu działalności. Jednocześnie mąż wnioskodawczym jest zatrudniony na umowę o pracę w innej firmie. Wnioskodawczym poinformowała, że z tytułu współpracy męża odprowadza wyłącznie składkę zdrowotną. Zdaniem wnioskodawczym w opisanej sytuacji z tytułu współpracy z mężem będzie odprowadzała składkę na ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ wystąpi zbieg tytułów do ubezpieczeń społecznych tj. umowy o pracę i współpracy przy wykonywaniu działalności gospodarczej i tylko w sytuacji osiągania przez męża/osobę współpracującą wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę w wysokości wyższej niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Biorąc pod uwagę powyższe Oddział uznał stanowisko wnioskodawczym za prawidłowe w przedmiocie obowiązku odprowadzania składki na ubezpieczenie zdrowotne dla męża współpracującego przy wykonywaniu pozarolniczej działalności gospodarczej przez wnioskodawczynię.

Oddział wyjaśnia, że stosownie do art. 10 ust. 1 i 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych., obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje interpretacje indywidualne w formie decyzji w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek. Jest to zamknięty ustawowo katalog spraw, w których zobowiązany jest wypowiedzieć się Zakład Ubezpieczeń Społecznych w formie decyzji interpretacyjnej. W przypadku, gdy wniosek o wydanie pisemnej interpretacji zostanie złożony w sprawie nie odnoszącej się do powyżej wskazanego zakresu, właściwy miejscowo Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zobowiązany jest odmówić wydania interpretacji ze względu na brak podstaw prawnych.

We wniosku złożonym w dniu 27 lutego 2015 r. wnioskodawczymi przedstawia wątpliwość w sprawie prawa do prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę współpracująca w sytuacji, gdy przedsiębiorca przebywa na zwolnieniu lekarskim i pobiera zasiłek chorobowy oraz w przedmiocie możliwości prowadzenia firmy przez osobę współpracującą w przypadku równoczesnego wykonywania przez taką osobę umowy o pracę.

Oddział wyjaśnia, że powyższa tematyka wykracza poza zakres przedmiotowy spraw mogących być rozstrzygniętych w trybie wydawania pisemnych interpretacji. Oddział nie dokonuje wykładni przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z zakresu ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. El. z 2014 r. poz. 159).

W związku z powyższym w wyżej wymienionym zakresie Oddział ze względu na brak kompetencji ustawowych odmawia wydania pisemnej interpretacji.

Mając na uwadze powyższe Oddział stwierdził jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.