WPI/200000/43/157/2020

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 266) Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym 25 lutego 2020 r. przez spółkę:(...) w sprawie uwzględnienia w podstawie wymiaru Składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe członków rady nadzorczej zwrotu kosztów dojazdu, noclegu i wyżywienia wypłacanych w związku z posiedzeniami rady, w sytuacji, gdy nie stanowią należności z tytułu podróży służbowej.

Wnioskiem z 19 lutego 2020 r. uzupełnionym w dniu 12 marca 2020 r., spółka: (...) wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców.

Przedsiębiorca poinformował, że organem sprawującym nadzór nad działalnością Spółki jest rada nadzorcza, której członkowie otrzymują z tytułu wykonywania powierzonych im funkcji wynagrodzenie. Nadto na mocy art. 392 § 3 Kodeksu spółek handlowych oraz na podstawie zapisu § 46 ust. 4 Statutu Spółki, członkom rady nadzorczej przysługuje zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady, wobec czego zwracane są im koszty zakwaterowania, wyżywienia oraz koszty przejazdu z miejsca zamieszkania lub miejsca swojej pracy do miejsca posiedzenia. Pokrywanie wyżej wskazanych przez Spółkę następuje na dwa sposoby:

1. Spółka zwraca koszty poniesione przez członka rady nadzorczej na podstawie rozliczeń lub przedłożonych rachunków bądź faktur wystawionych na Spółkę lub bezpośrednio na członka rady.

2. Faktury za koszty wystawiane są bezpośrednio na Spółkę, która je opłaca bez udziału członka rady nadzorczej. Dodatkowo w piśmie z 10 marca 2020 r. Przedsiębiorca poinformował, że członkowie rady nadzorczej podlegają ubezpieczeniom społecznym z tytułu sprawowanej funkcji. Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot kosztów podróży stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście. W opinii Wnioskodawcy, podróż członka rady nadzorczej na posiedzenie rady nadzorczej nie stanowi podróży służbowej w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Z uwagi na charakter wykonywanej pracy i konieczność uczestniczenia w posiedzeniach rady nadzorczej, przejazdy te winny być uznawane w kategorii dojazdu do pracy. Wobec jednak powzięcia wątpliwości w tym zakresie, to jest czy należności z tytułu podróży winny być traktowane jako podróż służbowa, Spółka skierowała wniosek o pisemną interpretację w tym zakresie do Krajowej Informacji Skarbowej, na którą obecnie oczekuje. Zwrot kosztów dokonywany jest do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

W ostatnim czasie Spółka powzięła wątpliwości co do prawidłowości swoich działań w zakresie poprawności kalkulowania i odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne członków rady nadzorczej. Wobec powyższego, Przedsiębiorca zwrócił się o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy kwoty wypłacone członkom rady nadzorczej jako zwrot wydatków poniesionych z tytułu pełnienia przez nich powierzonych funkcji, to jest kosztów dojazdów z miejsca zamieszkania lub miejsca swojej pracy do miejsca posiedzenia rady oraz kosztów noclegów i wyżywienia powinny być uwzględniane w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Przedsiębiorca wskazał, że zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie uwzględnia się diet i innych należności z tytułu podróży służbowej pracownika. W opinii Wnioskodawcy, podróż członka rady nadzorczej na posiedzenie rady nadzorczej nie stanowi podróży służbowej w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Z uwagi na charakter wykonywanej pracy i konieczność uczestniczenia w posiedzeniach rady nadzorczej, przejazdy te winny być uznawane w kategorii dojazdu do pracy. Wobec powyższego. Spółka stoi na stanowisku, że wydatki związane z pełnieniem przez członków rady nadzorczej powierzonych funkcji, to jest koszty dojazdów z miejsca zamieszkania lub miejsca swojej pracy do miejsca posiedzenia rady oraz koszty noclegu i wyżywienia nie znajdują się w katalogu włączeń z podstawy wymiaru składek określonym w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład zważył, co następuje:

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że Przedsiębiorca dokonuje zwrotu członkom Rady Nadzorczej koszów dojazdu na posiedzenia Rady oraz kosztów noclegu i wyżywienia. Zgodnie z art. 382 § 1 ustawy z 26 kwietnia 1964 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm.), rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. Ponadto, na podstawie art. 392 powołanej ustawy, członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie, które określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia. Członkom rady nadzorczej przysługuje także zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady.

Zagadnienia dotyczące obowiązku opłacania i ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). W myśl art. 6 ust. 1 pkt 22 oraz art. 13 pkt 17 powołanej ustawy, członkowie rady nadzorczej wynagradzani z tytułu pełnionej funkcji podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, od dnia powołania do dnia zaprzestania pełnienia tej funkcji. Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 18 ust. 4 pkt 10 w związku z art. 4 pkt 9 tejże ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe członków rad nadzorczych stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powoływania, łącznie z kosztami uzyskania i kwotą podatku, o których mowa w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

Zaznaczyć należy również, że w myśl art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje interpretacje indywidualne w ściśle zakreślonym katalogu spraw dotyczących: obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w powyższym zakresie. W konsekwencji, Zakład dokonał interpretacji przepisów dotyczących ustalania podstawy wymiaru składek opierając się na zawartym w piśmie z 10 marca 2020 r. wskazaniu Spółki w powyższej kwestii.

Katalog przychodów, które nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w § 2 wskazanego powyżej rozporządzenia. Natomiast zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 3 tego rozporządzenia, przepisy § 2 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tej funkcji. Wśród włączeń zawartych w przywołanym rozporządzeniu w § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia wskazano, że nie stanowią podstawy wymiaru składek: diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem pkt 17. Wyłączenie wynikające z powołanego przepisu odnosi się do należności przysługujących pracownikowi na pokrycie kosztów związanych z podróżą z tytułu wykonywania na polecenie pracodawcy zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Za czas tej podróży służbowej pracownikom przysługują diety (przeznaczane m.in. na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży), zwrot kosztów przejazdu, noclegów i innych udokumentowanych wydatków, w których w przypadku faktycznej wypłaty nie wlicza się do podstawy wymiaru składek do wysokości określonego limitu zgodnie z § 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

Jak wynika ze wskazanego powyżej § 5 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia, powyższy przepis stosuje się odpowiednio w sytuacji gdy taką podróż noszącą znamiona podróży służbowej odbywają również inne grupy ubezpieczonych wskazane w tym przepisie takie jak m.in.: członkowie rady nadzorczej. Zauważyć należy tu jednakże, że kwestia ustalenia, czy wskazane osoby podejmując działania wykonują je w ramach podróży służbowej jest uzależniona od decyzji i działań Spółki. Ponadto ustalenie czy ww. osoby przebywają w podróży noszącej znamiona podróży służbowej i w związku z tym są uprawnione do otrzymania określonych należności (m.in. zwrotu kosztów dojazdu) jest zagadnieniem nie wynikającym z przepisów regulujących sferę zabezpieczenia społecznego w Polsce. W konsekwencji wydając niniejszą decyzję Zakład oparł się na zawartym w piśmie z 10 marca 2020 r. wskazaniu Spółki, zgodnie z którym podróż członka rady nadzorczej na posiedzenie rady nie stanowi podróży służbowej w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Przedsiębiorca z uwagi na charakter wykonywanej pracy i konieczność uczestniczenia w posiedzeniach rady traktuje te przejazdy w kategorii dojazdu do pracy. Zauważyć należy, że na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podlegają wyłącznie należności z tytułu podróży służbowej. Skoro więc, jak wskazał Przedsiębiorca, w opisanej sytuacji nie dochodzi do podróży służbowej, wypłacane z tego tytułu kwoty nie spełniają warunków pozwalających na ich wyłączenie z podstawy wymiaru składek na mocy przywołanego przepisu. W konsekwencji brak jest możliwości wyłączenia kwot zwrotu kosztów dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia wypacanych przez Wnioskodawcę w związku z posiedzeniami rady nadzorczej z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Ocena stanowiska przedsiębiorcy dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez niego wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego zawartego w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga, iż granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji zakreślają jedynie ramy opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wydając indywidualną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe przekazane przez Przedsiębiorcę informacje, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez Przedsiębiorcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Z uwagi na powyższe, stanowisko wyrażone przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zwrotu kosztów dojazdu członka rady nadzorczej na posiedzenia rady w sytuacji, gdy nie stanowią należności z tytułu podróży służbowej uznać należy za prawidłowe.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Przedsiębiorcę i star>u prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład wyłącznie w sprawie Przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z б marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla Przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.