WPI/200000/43/1388/2018 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników wartości świadczenia w postaci karty MultiSport lub innej wybranej przez wnioskodawcę umożliwiającej dostęp do usług rekreacyjno-sportowych w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 21 grudnia 2018 r. przez Przedsiębiorcę (...) uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników wartości świadczenia w postaci karty MultiSport lub innej wybranej przez wnioskodawcę umożliwiającej dostęp do usług rekreacyjno-sportowych w części finansowanej przez Pracodawcę.

W dniu 21 grudnia 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Przedsiębiorcy: (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Powyższy wniosek został uzupełniony w zakresie formalnym pismem złożonym w dniu 8 stycznia 2019 r

Wnioskodawca przedstawiając opis zdarzenia przyszłego poinformował, że zamierza wprowadzić do obecnie obowiązującego regulaminu wynagradzania zapis umożliwiający pracownikom zakup Karty MultiSport, Multisport Plus, Multisport Kids lub innej wybranej przez Wnioskodawcę umożliwiającej dostęp do usług rekreacyjno-sportowych (dalej: Usługi), po cenach niższych niż detaliczne. Różnica pomiędzy wartością płaconą przez pracownika a wartością detaliczną będzie pokrywana przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, że zamierza wprowadzić do obowiązującego regulaminu wynagradzania zapis o następującym brzmieniu: "pracownikom przysługują następujące świadczenia związane z pracą (...) dofinansowanie w wysokości 40 PLN miesięcznie do udziału w programach sportowych (np. do kart Multisport, Multisport Plus, Multisport Kids lub innych kart o podobnym charakterze), umożliwiające korzystanie z programu sportowego poniżej jego ceny detalicznej. Pracownik tytułem współfinansowania udziału w programie sportowym będzie ponosił co miesiąc koszt w pozostałej wysokości (tj. różnicę pomiędzy wartością wybranego programu a kwotą dofinansowania). Kwota ta będzie potrącana z miesięcznego wynagrodzenia pracownika (na podstawie jego pisemnej zgody) począwszy od pierwszego miesiąca udziału w programie sportowym."

Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że w przyszłości powyższy zapis może być modyfikowany (np. w zakresie kwoty dofinansowania lub listy kart, które objęte będą programem dofinansowania), jednak jego cel pozostanie niezmieniony - umożliwić pracownikom Wnioskodawcy zakup Usług po cenach niższych niż detaliczne.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy wyżej opisane przychody pracowników w postaci korzyści materialnych wynikających z regulaminu wynagradzania, po wprowadzeniu powyżej przytoczonego zapisu, a polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne Usług nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe?

Dodatkowo w piśmie z OB stycznia 2019 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 28 grudnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji złożonego 21 grudnia 2018 r. Wnioskodawca poinformował, że korzyść materialna odpowiadająca części opłaty za kartę Multisport finansowanej przez pracodawcę będzie stanowić dla pracowników przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który będzie wskazany jako przychód ze stosunku pracy w PIT -11.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W ocenie Wnioskodawcy wyżej opisane przychody pracowników w postaci korzyści materialnych wynikających z regulaminu wynagradzania, a polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne Usług, nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej: Rozporządzenie), "podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji".

Wyżej opisane przychody pracowników w postaci korzyści materialnych wynikających z możliwości zakupu po cenach niższych niż detaliczne Usług, będą wypełniać wszystkie przesłanki uzasadniające stosowane wobec nich ww. § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzania, tj. (i) będą stanowić korzyści materialne, (ii) będą wynikały z obowiązującego u Wnioskodawcy regulaminu wynagradzania, (iii) przedmiotowe korzyści powstaną na skutek nabycia określonych artykułów, przedmiotów lub usług po cenach niższych niż detaliczne.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w argumentacji dotychczas prezentowanej w tej mierze przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, m.in. w interpretacji indywidualnej z 28 czerwca 2018 r., sygn. WPI/200000/43/687/2018. W przedmiotowej decyzji Zakład wskazał m.in., że "finansowana przez Wnioskodawcę część świadczenia w postaci karty Multisport lub innej podobnej wybranej przez Wnioskodawcę umożliwiającej dostęp do usług rekreacyjno-sportowych nie będzie, na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, rodzić obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy Podobne stanowisku wyraził również Zakład Ubezpieczeń Społecznych w interpretacji z dnia 23 lutego 2018 r" sygn. WPI/200000/43/176/2018.

Biorąc pod uwagą powyższe Wnioskodawca zwrócił sią z prośbą o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowania płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób będących m in. pracownikami stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wskazać należy przy tym, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w powyższym zakresie. W konsekwencji, Organ dokonał interpretacji przepisów dotyczących obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe opierając się na zawartym w odpowiedzi na wezwanie wskazaniu Przedsiębiorcy, że korzyść materialna odpowiadająca części opłaty za kartę Multisport finansowanej przez pracodawcę będzie stanowić dla pracowników przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który będzie wskazany jako przychód ze stosunku pracy w PIT-11".

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w regulaminie wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Konkludując, w przypadku, gdy wartość składki z tytułu świadczenia w postaci Karty Multisport lub innej podobnej wybranej przez Wnioskodawcę, która umożliwi dostęp do usług rekreacyjno-sportowych w części finansowanej przez pracodawcę stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, zaś prawo do uzyskania tej korzyści wynikać będzie z postanowień regulaminu wynagradzania obowiązującego w firmie, które przewidują partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tego świadczenia, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników, którzy przystąpią do tego świadczenia.

W rezultacie, finansowana przez Wnioskodawcę część świadczenia w postaci Karty Multisport lub innej podobnej wybranej przez Wnioskodawcę umożliwiającej dostęp do usług rekreacyjno - sportowych nie będzie, na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, rodzić obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy.

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 21 grudnia 2018 r. uzupełnionym w dniu 8 stycznia 2019 r. przez Przedsiębiorcę (...).

w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników korzyści materialnej odpowiadającej części świadczenia w postaci karty Multisport lub innej wybranej przez wnioskodawcę finansowanej przez Pracodawcę.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.