WPI/200000/43/1387/2017 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy wartości współfinansowanego przez pracodawcę świadczenia w postaci abonamentu medycznego.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2168) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 29 listopada 2017 r. przez przedsiębiorcę:(...) r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy wartości współfinansowanego przez pracodawcę świadczenia w postaci abonamentu medycznego.

W dniu 29 listopada 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Spółki: (...) o wydania pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy prawidłowe jest nieuwzględnianie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne (a tym samym także na fundusz pracy oraz fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych) wartości świadczeń dla pracowników w postaci abonamentu medycznego wynikających z zapisów regulaminu wynagradzania w części finansowanej przez pracodawcę?

Wnioskodawca przedstawiając zdarzenie przyszłe wskazał, że od 1 stycznia 2018 r. wprowadza do regulaminu wynagradzania zapisy określające zasady korzystania i finansowania częściowo odpłatnych świadczeń na rzecz pracowników w postaci abonamentu medycznego. Abonament medyczny dla pracownika (w wybranej przez niego formie indywidualnej, partnerskiej lub rodzinnej) będzie finansowany w sposób następujący: część opłaty abonamentowej w wysokości 5% sfinansuje pracownik, pozostałą część opłaty abonamentowej (95%) sfinansuje pracodawca. Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że powyższe świadczenia będą stanowić przychód pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 307 z późn. zm.).

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie wskazując co następuje;

Wartość dofinansowania przez pracodawcę do świadczeń w postaci abonamentu medycznego będzie stanowiła przychód pracowników z tytułu stosunku pracy na podstawie art. 12 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z regulaminem wynagradzania, korzystanie przez pracowników ze świadczeń będzie się odbywało poprzez częściową odpłatność przez pracownika, pozostała część świadczenia będzie finansowana przez spółkę. Tym samym pracownik będzie uprawniony do nabycia świadczeń po cenie niższej niż cena detaliczna tych usług. Pracownicy w okresie niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z choroba zakaźną będą mieli możliwość korzystania ze świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy wartość wyżej opisanych świadczeń w części finansowanej przez pracodawcę nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra pracy i Polityki socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie natomiast do zapisów art. 10 ust. 5 tejże ustawy udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Doprecyzowanie natomiast zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art. 83d ust. l ww. ustawy, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949).

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy z oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Wskazać należy przy tym, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w ustawowo określonym zakresie, gdyż sprawy te w myśl przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych. W konsekwencji, w niniejszej decyzji Zakład dokonał interpretacji przepisów sfery ubezpieczeń społecznych opierając się na uzyskanej od Wnioskodawcy informacji w powyższym zakresie, że opisane świadczenie, stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Natomiast, za przychody ze stosunku pracy, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Zatem, jeżeli ww. korzyści uzyskiwane przez pracownika w ramach stosunku pracy stanowią przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w przepisach wewnątrzzakładowych, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego powyżej przepisu. Przy czym częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik byłby zobowiązany w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wartości ww. świadczenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza udostępnić pracownikom zakup świadczeń w postaci abonamentu medycznego. Wysokość dopłaty Pracodawcy do miesięcznej składki na ww. świadczenia, która stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia danej usługi a kwota uiszczoną przez pracownika - będzie stanowiła przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zapisy określające zasady korzystania i współfinansowania przez pracowników tych świadczeń będą wynikały z treści obowiązującego u Wnioskodawcy regulaminu wynagradzania.

W odniesieniu do ubezpieczenia zdrowotnego wskazać należy, że obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1938), z zapisu art. 81 ust. l tej ustawy wynika, że do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

W konsekwencji, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji złożonym 29 listopada 2017 r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy wartości współfinansowanego przez pracodawcę świadczenia w postaci abonamentu medycznego.

Ponadto, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie informuje, że w wydanej decyzji interpretacyjnej nie potwierdził wątpliwości Wnioskodawcy w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości świadczeń dla pracowników w postaci abonamentu medycznego w części finansowanej przez pracodawcę, jak również nic odniósł się do tej części stanowiska Wnioskodawcy, które dotyczy wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości świadczeń w postaci abonamentu medycznego w części finansowanej pracownikowi przez pracodawcę, które będą przysługiwały pracownikom na zasadach opisanych we wniosku złożonym 29 listopada 2017 r. - w okresie pobierania przez pracownika wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zaś ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji.

Wnioskodawca, przedstawiając swoje wątpliwości w sprawie co prawda wskazał, że dotyczą one również składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jednakże zarówno w opisie zdarzenia przyszłego, ale przede wszystkim w zaprezentowanym stanowisku w sprawie odniósł się wyłącznie do składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Z kolei przedstawiając swoje stanowisko w sprawie Wnioskodawca odniósł je do korzystania z ww. świadczeń również w okresie pobierania przez pracownika wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego, jednakże nie ujął przedmiotowej tematyki w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego jak również nie wskazał jej jako swoją wątpliwość. Z uwagi na niewypełnienie przez Wnioskodawcę przesłanek ustawowych brak jest możliwości rozpatrzenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ww. zakresie.

Jednocześnie Oddział informuje, iż zaistniała sytuacja nie pozbawia Wnioskodawcy będącego przedsiębiorcą prawa do ponownego złożenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w nierozstrzygniętej indywidualnej sprawie, w zakresie podlegającym rozpatrzeniu przez Zakład.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.