WPI/200000/43/1317/2016 - Ustalenie podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie rozpatrując wniosek złożony w dniu 30 listopada 2016 r. przez (...) uznaje za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy.

W dniu 30 listopada 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy.

Wnioskodawca przedstawił opis stanu faktycznego.

Wnioskodawca wskazał, że zatrudnia pracownika na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy 3/5 etatu, który otrzymuje wynagrodzenie w wysokości zł brutto miesięcznie. Osoba ta nie posiada innych tytułów do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalno-rentowych i nie osiąga innych przychodów. Płatnik składek zadeklarował składki na FP w roku 2016 przyjmując do podstawy wynagrodzenie ww. pracownika tj. (...) zł.

Wnioskodawca zadaje pytanie, czyjego stanowisko jako płatnika jest prawidłowe? Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Płatnik składek zadeklarował składki na FP od wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy 3/5 etatu, stanowiące podstawę wymiaru obowiązkowych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w wysokości (...) zł.

Płatnik składek przeliczył wynagrodzenie pracownika od kwoty minimalnego wynagrodzenia proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy 3/5 etatu. Po przeliczeniu wynagrodzenia, stosownie do zajmowanego etatu, pracownik ma zagwarantowaną kwotę wyższą od minimalnego wynagrodzenia. W związku z powyższym płatnik składek pobrał składkę na FP w roku 2016 od ww. pracownika.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 powołanej powyżej ustawy, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Oddział zaznacza jednocześnie, że w drodze niniejszej Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów. Ocena stanowiska przedsiębiorcy dokonywana jest pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisów prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż rozpoznając wniosek o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpoznawanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu, np. w toku prowadzonego postępowania lub w toku czynności kontrolnych ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawcę obciąża jedynie przedsiębiorcę.

Jednocześnie należy wskazać, że wątpliwości wnioskodawcy dotyczą prawidłowego ustalenia podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach tynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 645 z późn. zm.) stanowi, że obowiązkowe składki na Fundusz Pracy opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne.

Składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o sus), wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, a w przypadku osób o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, tj. pracowników w pierwszym roku pracy, co najmniej 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę opłacają podmioty określone w art. 104 ustawy.

Stopa procentowa składki na Fundusz Pracy wynosi 2,45% podstawy jej wymiaru, a składka jest finansowana w całości przez płatnika składek.

W świetle powyższego podstawę wymiaru składek na Fundusz Pracy jest kwota stanowiąca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe, a więc przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Ponadto obowiązek przeliczenia podstawy wymiaru składek na okres miesiąca dotyczy tych przypadków, w których podstawa ta za dany miesiąc jest niższa od minimalnego wynagrodzenia z uwagi na:

* wykonywanie zatrudnienia przez niepełny miesiąc (np. z powodu rozpoczęcia lub zakończenia zatrudnienia w trakcie miesiąca),

* wykonywanie pracy przez niepełny miesiąc z powodu pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z tytułu choroby albo pobierania zasiłku chorobowego,

* korzystania z urlopu bezpłatnego przez część miesiąca,

* inne nieobecności w pracy, powodujące zmniejszenie należnego wynagrodzenia za pracę.

W wyżej wymienionych przypadkach należy ustalać jaka byłaby podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, gdyby praca wykonywana była przez pełny miesiąc. W przypadku ustalenia, ze podstawa ta wynosiłaby co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, składka na Fundusz Pracy jest należna.

Należy podkreślić, że przeliczenia na okres pełnego miesiąca nie dokonuje się w odniesieniu do pracowników zatrudnianych w niepełnym wymiarze czasu pracy, w przypadku, gdy przychód pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jest niższy niż minimalne wynagrodzenie. Przeliczenie podstawy wymiaru składek na okres miesiąca dokonywane jest tylko i wyłącznie w celu ustalenia obowiązku opłacania składki na Fundusz Pracy za dany miesiąc.

Podsumowując powyższe, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy 3/5 etatu z wynagrodzeniem w wysokości (...) zł brutto miesięcznie i osoba ta nie posiada innych tytułów do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalno-rentowych, brak będzie obowiązku przeliczenia podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy, bowiem pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy i równocześnie jego wynagrodzenie jest niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie sposobu ustalenia podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym złożonego wniosku Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za nieprawidłowe.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.