WPI/200000/43/1274/2016 - Ustalenie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe niestanowiących przychodu z tytułu stosunku pracy wartości noclegów udostępnianych nieodpłatnie pracownikom w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 listopada 2016 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych WPI/200000/43/1274/2016 Ustalenie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe niestanowiących przychodu z tytułu stosunku pracy wartości noclegów udostępnianych nieodpłatnie pracownikom w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie rozpatrując wniosek złożony w dniu 23 listopada 2016 r. przez przedsiębiorcę: (...) uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe niestanowiących przychodu z tytułu stosunku pracy wartości noclegów udostępnianych nieodpłatnie pracownikom w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej złożony przez (...).

Wnioskodawca poinformował, iż głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy (...) jest naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych (PKD 3311Z). Firma specjalizuje się w modernizacji i remontach urządzeń energetycznych, w tym szczególnie w montażu części ciśnieniowych kotłów, wymienników ciepła, zbiorników i innych urządzeń okołokotłowych oraz rurociągów niskoprężnych i wysokoprężnych oraz rurociągów niskoprężnych i wysokoprężnych. Spółka prowadzi prace na elektrowniach w kraju i za granicą. Czas trwania poszczególnych kontraktów wynosi od kilku do kilkunastu miesięcy. W celu realizacji kontraktów i zleceń zatrudnia licznych, wyspecjalizowanych pracowników, którzy świadczą pracę w ramach stosunku pracy. Każdorazowo, przy wyjeździe na budowę zagraniczną strony umowy o pracę podpisują porozumienie wskazujące konkretne miejsce wykonywania pracy za granicą. Ze względu na duże odległości pomiędzy poszczególnymi budowami w Polsce, jak i za granicą w celu zapewnienia jak najszybszego dotarcia do miejsca świadczenia usług, Spółka zapewnia pracownikom zakwaterowanie i w tym celu wynajmuje miejsca noclegowe dla pracowników oraz na początku i na zakończenie kontraktu gwarantuje transport z siedziby Spółki do miejsca zakwaterowania i z powrotem. Celem jest szybka i sprawna realizacja kontraktu w miejscu wykonywania prac, a następnie szybki i sprawny transport pracowników, dla umożliwienia natychmiastowej realizacji kolejnych kontraktów.

Pracownicy mogą skorzystać z noclegu i transportu wyłącznie w miejscu i czasie wskazanym przez pracodawcę. Miejsce i warunki zakwaterowania w takim przypadku, jak również rodzaj transportu określa Wnioskodawca jako pracodawca, a pracownik zobowiązuje się przestrzegać tych ustaleń. Wnioskodawca wskazał, że dodatkowo potwierdza to charakter tych świadczeń jako ściśle związanych ze stosunkiem pracy, niezależnie od pracownika, niestanowiących dla niego prywatnej korzyści. Wnioskodawca podkreślił, że są to bowiem świadczenia nieodłącznie związane z pracą.

Faktury za zakwaterowanie (noclegi) pracowników wystawiane są przez usługodawców na Spółkę (Spółka ponosi koszty z tego tytułu), z uwagi na fakt, iż to pracodawca zamawia u usługodawców wykonywanie tych konkretnych usług. Transport odbywa się w dwojaki sposób. Za pośrednictwem własnej floty samochodowej Spółki lub wynajętymi środkami transportu, gdzie faktury za usługi transportowe, podobnie jak zakwaterowanie, wystawiane są na Spółkę. Wszelkie koszty związane z powyższymi świadczeniami Spółka rozlicza w kosztach podatkowych, jako koszty stanowiące koszt uzyskania przychodu, w wyniku spełnienia warunku podstawowego ich zaliczenia, jakim jest związek tych kosztów z osiąganymi przychodami z tytułu realizowanych kontraktów na rzecz Klientów Spółki, z wykorzystaniem pracowników zatrudnionych na poszczególnych kontraktach. Zapewnienie zakwaterowania oraz dojazdu z siedziby Spółki do miejsca zakwaterowania i z powrotem leży w interesie pracodawcy, nie przynosi jednak żadnej korzyści (przysporzenia majątkowego) pracownikowi, który nie zmienia swojego stałego miejsca zamieszkania, posiadając nadal ośrodek życia w miejscowości, w której na stale zamieszkuje, ewentualna konieczność zmiany miejsca pracy i korzystania w związku z tym przez pracowników z powyższych świadczeń w miejscu i czasie wskazanym przez pracodawcę jest wynikiem polecenia pracodawcy i wykonywania pracy na jego rzecz.

W związku z przedstawionym powyżej opisanym Wnioskodawca zadaje pytanie: czy wartość wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z zapewnieniem pracownikom nieodpłatnych noclegów oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 4 pkt 9 tej ustawy oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy wartość przekazywanych pracownikom świadczeń nie stanowi przychodu pracownika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w art. 18 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 4 pkt 9 tej ustawy oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe i w rezultacie w opisanej sytuacji Spółka nie ma obowiązku uwzględnienia tych świadczeń we wskazanej powyżej podstawie wymiaru składek.

Uzasadnienie stanowiska spółki:

Wnioskodawca posiada interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w (...) działającego w imieniu Ministra Finansów (...) wydaną dnia 13 stycznia 2016 r., w której to organ potwierdził powyższe stanowisko Spółki stwierdzając, iż wartość przekazywanych pracownikom świadczeń w postaci nieodpłatnych noclegów oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy nie stanowi przychodu pracownika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że kopia interpretacji indywidualnej (...) stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Ponadto w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne są regulowane za pośrednictwem przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i stosownych aktów wykonawczych, w tym rozporządzenia rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.).

W myśl art. 18 ust. 1 i 2 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych, a także przychodów niepodlegających uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na podstawie zapisów zawartych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Z treści powyższego wynika, że przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ściśle uzależniają włączenie danego świadczenia do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników od zakwalifikowania go jako przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Zakład zaznacza jednocześnie, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w ustawowo określonym zakresie, natomiast sprawy te należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych, gdyż zgodnie z art. 10a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613). Powyższe ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwia potwierdzenie w tym trybie przez organ dokonanej przez Wnioskodawcę w przedstawionej sprawie interpretacji prawa podatkowego. W konsekwencji, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na zawartej we wniosku informacji co do kwalifikacji opisanego przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego zawartym we wniosku z dnia 18 listopada 2016 r. spółka zapewnia pracownikom zakwaterowanie i w tym celu wynajmuje miejsca noclegowe dla pracowników oraz na początku i na zakończenie kontraktu gwarantuje transport z siedziby spółki do miejsca zakwaterowania i z powrotem. Wnioskodawca jednoznacznie stwierdził, że wartość przekazywanych pracownikom świadczeń w postaci nieodpłatnych noclegów oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy nie stanowi przychodu z tytułu stosunku pracy, na potwierdzenie czego Wnioskodawca przedłożył interpretację indywidualną właściwego organu podatkowego wydaną w dniu 13 stycznia 2016 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdza, iż wartość noclegów udostępnianych przez pracodawcę nieodpłatnie oddelegowanym pracownikom oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy jako świadczenia niestanowiące przychodu z tytułu stosunku pracy, nie stanowi również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, gdyż stosownie do powołanych powyżej przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożonym w dniu 23 listopada 2016 r. stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko Przedsiębiorcy w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości noclegów udostępnianych nieodpłatnie pracownikom w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania oraz wartości przejazdów do miejsca wykonywania pracy, niestanowiących przychodu z tytułu stosunku pracy.

Jednocześnie Oddział zaznacza, że w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska Przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów. Ocena stanowiska Przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż rozpoznając wniosek o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego. Wydając pisemną interpretację Zakład oparł się na informacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, iż udostępnianie pracownikom nieodpłatnych miejsc noclegowych oraz przejazdów do miejsca wykonywania pracy nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu, np. w toku prowadzonego postępowania lub w toku czynności kontrolnych, ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez Wnioskodawcę obciąża jedynie przedsiębiorcę.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl