WPI/200000/43/1251/2016 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości korzyści materialnych w postaci benefitów takich jak Ubezpieczenia Grupowe i Karty Multisport w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 18 listopada 2016 r., uzupełnionym w dniu 1 grudnia 2016 r. przez przedsiębiorcę: (...) S.A. uznaje za:

W dniu 18 listopada 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (...) S.A. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony w dniu 1 grudnia 2016 r.

Wnioskodawca przedstawił opis stanu faktycznego:

Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. Zgodnie z art. 77² Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy Wnioskodawca ma obowiązek ustalić warunki wynagradzania pracowników w regulaminie wynagradzania. Od dnia (...) 2016 r. do regulaminu wynagradzania Wnioskodawcy zostały wprowadzone następujące zapisy:

Pracownik ma prawo do zakupu za pośrednictwem pracodawcy następujących usług na warunkach częściowej odpłatności:

Odpłatność ponoszona przez pracownika za nabywaną usługę potrącana jest z jego wynagrodzenia za pracę. Odpłatność za usługę ponoszona przez pracodawcę stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe usługi świadczone są na warunkach rynkowych przez wyspecjalizowane podmioty. Pracownik nabywa powyższe świadczenia (usługi) za pośrednictwem pracodawcy po cenach niższych od ich cen rynkowych, w szczególności od ich cen detalicznych, tj. takich jakie musiałby zapłacić, gdyby nabywał te usługi bez udziału pracodawcy. Pozostałą część ceny świadczenia ponosi Wnioskodawca z własnych środków. Część ta, będąca korzyścią materialną pracownika, stanowi jego przychód wynikający ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zadaje pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym przychód pracownika ze stosunku pracy w kwocie równej udziałowi Wnioskodawcy w zakupie przedmiotowych świadczeń podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracownika oraz składek na jego ubezpieczenie zdrowotne ?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 Ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz z § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej zwanego Rozporządzeniem), podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi przychód pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę w rozumieniu Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwaną u.p.d.o.f.)- Jednocześnie, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych łub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Przez cenę detaliczną - zgodnie z powszechnym rozumieniem tego terminu - należy rozumieć jednostkową cenę za towar lub usługę oferowaną na rynku konsumentowi, tj. cenę jaką musiałby pracownik zapłacić nie korzystając z ww. uprawnienia.

Zgodnie z art. 12 u.p.d.o.f. za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz m.in. wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z opisu stanu faktycznego wynika, że - na podstawie obowiązującego u Wnioskodawcy regulaminu wynagradzania - pracownicy Wnioskodawcy uprawnieni są do nabywania określonych świadczeń oferowanych przez podmioty zewnętrzne, za które ponoszą częściową odpłatność, pozostałą część ceny tych świadczeń pokrywa Wnioskodawca z własnych środków. W rozumieniu u.p.d.o.t. pracownicy Wnioskodawcy otrzymują częściowo odpłatne świadczenie będące ich przychodem ze stosunku pracy. Z art. 11 ust. 2b u.p.d.o.f. wynika, że w przypadku świadczenia częściowo odpłatnego przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tego świadczenia a odpłatnością ponoszoną przez podatnika, stanowiąca jego korzyść materialną. Zatem u Wnioskodawcy spełnione są przesłanki, o których mowa w Rozporządzeniu, wyłączenie korzyści pracowników z tytułu nabycia świadczeń wymienionych w opisie stanu faktycznego z podstawy wymiaru ich składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, ponieważ:

Powyższe wyłączenie ma również zastosowanie do składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie bowiem z art. 81 ust. 1 Ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do ustalania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia zdrowotne pracowników stosuje się przepisy dotyczące podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe

Pismem z dnia 22 listopada Oddział wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie braków formalnych złożonego wniosku poprzez: (...) złożenie kopii wniosku o pisemną interpretację z dnia 15 listopada 2016 r. (wpływ do Oddziału w dniu 18 listopada 2016 r.) zaopatrzonego w podpisy osób upoważnionych do reprezentacji podmiotu zgodnie z zasadą reprezentacji przedsiębiorcy ujawnioną w Krajowym Rejestrze Sądowym, która brzmi: "Oświadczenia woli w imieniu Spółki składają: Prezes Zarządu - w przypadku zarządu jednoosobowego; Prezes Zarządu samodzielnie lub dwaj członkowie zarządu działający łącznie albo członek zarządu działający łącznie z prokurentem - w przypadku zarządu wieloosobowego

Wnioskodawca braki formalne wniosku uzupełnił w dniu 1 grudnia 2016 r.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż mocą przedmiotowej decyzji Zakład nie przyznaje jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska wnioskodawcy pod katem prawidłowości przedstawionej przez niego interpretacji przepisów prawa tj. przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej przedsiębiorcy, której zakres przedmiotowy wyznacza opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o interpretację. Podkreślenia wymaga fakt, że procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, ani dowodowego. Powyższe oznacza, iż wiedzę o stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Zakład opiera wyłącznie na treści złożonego przez przedsiębiorcę wniosku, nie posiadając uprawnień do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W rezultacie celem interpretacji jest prawidłowa wykładnia rozumienia treści przepisów prawnych z zakresu przedmiotowego art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez przedsiębiorcę, a tym samym uchronienie w ten sposób przed błędnym zastosowaniem danych przepisów.

Zasady opłacania składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Ponadto zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1793) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Dla rozstrzygnięcia, czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiana składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Na mocy przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego powyżej rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią jedynie te korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja przywołanego powyżej przepisu wskazuje, że aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, które przewidują możliwość zakupu przez pracownika po cenach niższych niż detaliczne danej korzyści. Jeżeli dane świadczenie nie wynika z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, to jego wartość, stanowiąca przychód pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych, należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, pomimo faktu, że dane świadczenie pracownicy otrzymają w cenach niższych niż detaliczne.

Ze stanu taktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wartość świadczeń z tytułu Grupowego Ubezpieczenia oraz wartość Kart Multisport w części finansowanej przez pracodawcę będzie stanowiła przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz zapis o powyższych korzyściach jest umieszczony w regulaminie wynagradzania obowiązującym w Spółce. Pracownicy ponoszą częściową odpłatność za te usługi.

W świetle powyższego, uwzględniając przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy wyrażone we wniosku złożonym w dniu 18 listopada 2016 r., uzupełnionym w dniu 1 grudnia 2016 r. w sprawie dotyczącej możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości korzyści materialnych w postaci benefitów takich jak Ubezpieczenia Grupowe oraz korzystanie z obiektów sportowych w ramach Karty Multisport w części finansowanej przez pracodawcę.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Sądu Okręgowego we (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.