WPI/200000/43/1096/2018 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości udostępnionego pracownikom Wnioskodawcy świadczenia w postaci miejsc parkingowych na parkingu znajdującym się w pobliżu nowej lokalizacji wnioskodawcy w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 26 września 2018 r. przez przedsiębiorcę: (...) uznaje za:

W dniu 26 września 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcę: (...)

Wnioskodawca wskazał, iż działając w imieniu spółki (...) (dalej: Wnioskodawca), w trybie art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 i art. 35 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zasad obliczania składek na ubezpieczenie społeczne w sprawie zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku.

Stosownie do treści art. 83d ust. 2 ustawy o Systemie Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania wyjaśniającego lub kontroli a także, że nie stanowią one sprawy rozstrzygniętej co do jej istoty w decyzji Zakładu. Oświadczenie powyższe zostało złożone po zapoznaniu się z treścią art. 233 § 1 Kodeksu karnego o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Przedstawiając opis zdarzenia przyszłego, będącego przedmiotem wniosku o interpretację

Wnioskodawca poinformował, że jest spółką prowadzącą działalność m. in. w zakresie świadczenia usług zarządzania nieruchomościami oraz pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości. W ramach prowadzonej działalności Spółka zatrudnia pracowników oraz zawiera umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia) z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. W ramach dalszej części wniosku pracownicy oraz zleceniobiorcy Wnioskodawcy będą łącznie zwani również osobami/osobą uprawnioną.

W przyszłości planowana jest zmiana siedziby Wnioskodawcy w związku z wynajęciem nowo oddawanej przestrzeni biurowej na terenie Katowic. W związku z relokacją siedziby Wnioskodawcy, dojdzie do znaczącego utrudnienia komunikacyjnego związanego z dostępem do miejsc parkingowych, dotyczącym w równej mierze pojazdów Wnioskodawcy jak i pojazdów będących własnością jego pracowników/zleceniobiorców. Nowa lokalizacja siedziby nie zapewnia wystarczającej ilości miejsc parkingowych biorąc pod uwagę skalę działalności gospodarczej Wnioskodawcy jak i ilość jego pracowników/zleceniobiorców.

Ze względu na wskazane powyżej okoliczności Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie najem kilkudziesięciu miejsc parkingowych na parkingu znajdującym się w pobliżu nowej lokalizacji Wnioskodawcy. Na podstawie przedmiotowej umowy Wnioskodawca zobowiąże się do zapłaty czynszu, którego wysokość będzie zależna od liczby najmowanych miejsc parkingowych.

Część miejsc parkingowych zostanie wykorzystana na potrzeby własne Wnioskodawcy tj. parkowanie pojazdów stanowiących własność Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje również udostępnić osobom uprawnionym możliwość nabycia świadczeń parkingowych w ramach planowanej umowy najmu. W ramach tego działania Wnioskodawca zapewni osobom uprawnionym korzyść materialną stanowiącą możliwość nabycia świadczeń parkingowych po cenie niższej niż detaliczna. Osoby uprawnione będą mogły skorzystać z opisanej powyżej korzyści na podstawie przepisów o wynagradzaniu, wprowadzonych przez Wnioskodawcę. Innymi słowy, Wnioskodawca dofinansuje osobom uprawnionym możliwość nabycia świadczeń parkingowych w ramach zawartej przez Wnioskodawcę w przyszłości umowy najmu w wysokości 50% ceny wynikającej z omawianej umowy. Wnioskodawca wyraźnie podkreśla, że właściwe przepisy o wynagradzaniu będą dotyczyć zarówno pracowników jak i zleceniobiorców.

Celem działania Wnioskodawcy, polegającego na dofinansowaniu nabycia przez osoby uprawnione świadczeń parkingowych, jest sprawniejsze (efektywniejsze) realizowanie przez nich obowiązków wynikających ze stosunku pracy (umowy cywilnoprawnej). Wnioskodawca podkreśla, że umożliwienie osobom uprawnionym korzystanie z miejsc parkingowych będzie dofinansowane przez Wnioskodawcę, a wysokość i zasady dofinansowania zostaną określone w przepisach o wynagradzaniu. Należność za korzystanie z miejsc parkingowych, która nie będzie objęta dofinansowaniem, będzie potrącana z wynagrodzenia należnego osobom uprawnionym. Każda osoba uprawniona będzie miała możliwość nabycia prawa do korzystania z jednego miejsca parkingowego w ramach opisywanego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W związku z faktem iż zgodnie z postanowieniami umowy wysokość czynszu jest zależna od ilości wynajmowanych przez Wnioskodawcę miejsc parkingowych, w przepisach o wynagradzaniu nie zostanie podana stała kwota dofinansowania a sposób jej obliczania. Wartość dofinansowania jednego miejsca parkingowego dla osoby uprawnionej będzie stanowiła pięćdziesiąt procent wartości czynszu aktualnie uiszczanego przez Wnioskodawcę (za jedno miejsce parkingowe) na rzecz dostawcy usługi. W konsekwencji opłata uiszczana przez pracownika/zleceniobiorcę będzie stanowić cenę niższą niż detaliczna (rynkowa). Wartość jednego miejsca może ulec zmianie w trakcie trwania umowy, w zależności od łącznej puli miejsc parkingowych wykorzystanych w ramach danego miejsca.

Wartość dofinansowania miejsc parkingowych, ponoszona przez Wnioskodawcę, będzie stanowić przychód dla korzystających z nich osób uprawnionych. Przychód ten będzie doliczony do właściwego źródła w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od stosunku prawnego łączącego daną osobę uprawnioną z Wnioskodawcą (umowa o pracę/umowa zlecenie). Inaczej mówiąc, wartość dofinansowania stanowić będzie przychód ze stosunku pracy dla pracowników Wnioskodawcy oraz przychód z działalności wykonywanej osobiście dla zleceniobiorców.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wartość dofinansowania miejsc parkingowych przez Wnioskodawcę na rzecz osób uprawnionych, dzięki którym otrzymują oni korzyść materialną ze względu na cenę niższą niż detaliczna, powinna stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeżeli osoby uprawnione ponoszą z tego tytułu częściową odpłatność a uprawnienie do nabycia tych świadczeń zostało uregulowane w przepisach o wynagradzaniu?

Wnioskodawca w przedmiocie oceny prawnej zdarzenia przyszłego przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W opinii Wnioskodawcy, wartość dofinansowania miejsc parkingowych przez Wnioskodawcę na rzecz osób uprawnionych, dzięki którym otrzymują oni korzyść materialną ze względu na cenę niższą niż detaliczna, nie powinna stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeżeli osoby uprawnione ponoszą z tego tytułu częściową odpłatność a uprawnienie do nabycia tych świadczeń zostało uregulowane w przepisach o wynagradzaniu.

W uzasadnieniu stanowiska własnego Wnioskodawca wskazał, iż w pierwszej kolejności należy odwołać się do treści Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z treścią § 1 Rozporządzenia: Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zwanych dalej "składkami", stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanej dalej "ustawą", oraz § 2.

Równocześnie, w myśl § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia: Podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Uzupełnieniem opisywanych powyżej przepisów jest norma § 5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia która stanowi, że: Przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy składek osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Dokonując analizy powyższych przepisów należy stwierdzić, że przychody z tytułu stosunku pracy lub umowy zlecenia klasyfikowanej jako działalność wykonywana osobiście stanowią podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe. Podstawą wymiaru składek będą więc również przychody osiągane przez osoby fizyczne z tytułu nieodpłatnych lub częściowo nieodpłatnych świadczeń o ile będą klasyfikowane do wskazanych powyżej źródeł przychodów tj. stosunku pracy lub działalności wykonywanej osobiście w związku z umową zlecenia. Nie będą jednak stanowić podstawy wymiaru składek przychody uzyskiwane z tych źródeł w postaci korzyści materialnych (częściowo nieodpłatnych świadczeń) o ile zostaną spełnione łącznie następujące warunki (§ 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia):

- przychody te będą polegać na uprawnieniu do zakupu artykułów, przedmiotów lub usług po cenach niższych niż detaliczne,

- uprawnienie do nabycia artykułów, przedmiotów lub usług będzie wynikać z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu.

Opisywany powyżej przepis § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia odnosi się również do wyłączenia z podstawy składek uprawnień do korzystania z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Zagadnienie takie pozostaje jednak poza zakresem niniejszego wniosku i nie będzie dalej analizowane.

Pierwszym z warunków związanych z wyłączeniem omawianych przychodów z podstawy wymiaru składek jest uprawnienie do nabycia przedmiotów/usług po cenach niższych niż detaliczne. Zarówno przepisy Rozporządzenia jak i ustawy o Systemie nie definiują pojęcia ceny detalicznej co pozwala odnieść się w procesie wykładni do znaczenia tego terminu w języku powszechnym. Zgodnie z internetową encyklopedią PWN przez cenę detaliczną rozumie się "cenę sprzedaży w handlu detalicznym; cena detaliczna obejmuje cenę hurtową powiększoną o marżę detaliczną". Przytoczona powyżej definicja wskazuje, że ceną detaliczną jest cena stosowana w relacji w podmiotem będącym konsumentem, dokonującym zakupu towarów/usług w sposób detaliczny. Wymaga podkreślenia, że w zależności od pozycji negocjacyjnej nabywcy usługi lub jego zdolności w zakresie negocjacji, wysokości ceny detalicznej dla tego samego towaru/usługi może być różna. Odnoszą wskazane rozumienie pojęcia ceny detalicznej do realiów przedstawionej sprawy należy stwierdzić, że ceną detaliczną jest z pewnością cena po jakiej osoba uprawniona zakupiłaby miejsce parkingowe bez pośrednictwa oraz dofinansowania Wnioskodawcy. Innymi słowy, ceną detaliczną jest cena jaką zapłaciłaby osoba uprawniona za jedno miejsce nabywając je bezpośrednio od dostawcy i nie uzyskując w tym zakresie żadnego dofinansowania. Do korzyści materialnej związanej z nabyciem usługi parkingowej po cenie niższej niż detaliczna dojdzie więc w każdej sytuacji w której zostanie ona nabyta za cenę niższą niż ustalona zgodnie z powyższym opisem.

W realiach przedstawionej sprawy Wnioskodawca dokonuje negocjacji z dostawcą usługi w celu nabycia większej ilości miejsc w bardziej korzystnej cenie detalicznej. Następnie Wnioskodawca udostępnia opisywane miejsca na rzecz pracowników dokonując obniżenia płaconej przez nich ceny detalicznej jaką udało się wynegocjować z dostawcą usługi. W ramach opisanego zdarzenia przyszłego dochodzi więc do dwuetapowego obniżenia ceny jaką muszą zapłacić pracownicy względem ceny detalicznej jaką uzyskaliby sami. Okoliczność wskazana w zdaniu poprzednim wynika zarówno z faktu dofinansowania jak i uzyskania lepszej (niższej) ceny detalicznej za jedno miejsce.

Wnioskodawca podkreśla, że cena zastosowana w relacji pomiędzy Spółką a osobą uprawnioną nie ma charakteru ceny hurtowej. Cena hurtowa jest przeciwieństwem ceny detalicznej ze względu na fakt iż nie zawiera marży względem odbiorcy detalicznego. Nie można przyjąć, że do zmiany charakteru ceny detalicznej na hurtową dochodzi wyłącznie ze względu na jednokrotne nabycie większej ilości dóbr lub usług. W takiej sytuacji każdy konsument nabywający np. dwie takie same książki w ramach jednej transakcji zakupywałby je za cenę hurtową a nie detaliczną pomimo, że cena za sztukę nie uległaby zmianie względem ceny za jeden egzemplarz. Do zmiany charakteru ceny, z detalicznej na hurtową, dochodzi wyłącznie wtedy gdy podmiot nabywający towary lub usługi występuje w roli hurtownika i zastosowana cena nie zawiera marży detalicznej. Działanie podmiotu nabywającego za cenę hurtową towary lub usługi jest nakierowane na znalezienie odbiorcy i uzyskanie zysku w wartości doliczonej przez niego marży detalicznej. W niniejszej sprawie Wnioskodawca będzie dążył do uzyskania możliwie najlepszej ceny detalicznej ze względu na fakt, że sam będzie występować w roli konsumenta tj. parkowane na przedmiotowym parkingu będą również samochody będące własnością Wnioskodawcy. W konsekwencji nie ma wątpliwości, że cena w odniesieniu do miejsc wykorzystanych przez Wnioskodawcę będzie zawierać marżę detaliczną i będzie stanowić cenę detaliczną. W kontekście wniosku trzeba wskazać, że naliczona przez dostawcę cena detaliczna za miejsce wykorzystane przez Wnioskodawcę jak i osoby uprawnione będzie analogiczna. Dopiero od tak ustalonej ceny detalicznej będzie przysługiwać dofinansowanie w wysokości 50% i to w tej wartości dojdzie do powstania korzyści majątkowej po stronie osób uprawnionych.

Równocześnie zdaniem Wnioskodawcy należy podkreślić, że pomimo obniżenia ceny płaconej za miejsce przez pracownika względem ceny detalicznej to dalej dochodzi do udostępnienia możliwości z zachowaniem zasady odpłatności przez pracownika/zleceniobiorcę. Tym samym pozostaje spełniona przesłanka pierwsza wynikająca z art. 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia. Omawiany przepis Rozporządzenia dotyczy bowiem wyłącznie możliwości nabycia artykułów, przedmiotów lub usług po cenach niższych niż detaliczne a nie nabycia ich w sposób nieodpłatny. Przepis ten nie określa minimalnej wartości odpłatności czy proporcji w jakiej musi pozostać kwota ponoszona przez pracownika/zleceniobiorcę do wartości dofinansowania. Pozwala to na przyjęcie tezy, że wysokość odpłatności ponoszonej przez pracownika zleceniobiorcę może mieć niewielką wartość ekonomiczną np. 1 lub 5 PLN. Kluczowe dla zastosowania wyłączenia przychodu z podstawy wymiaru składek pozostaje aby pracownik/zleceniobiorca ponosił chociaż częściową odpłatność za zakupywane artykuły, produkty lub usługi, niezależnie od wysokości (wartości) tej odpłatności. Przyjęcie stanowiska uznającego, że pracownik/zleceniobiorca nie musi ponosić odpłatności lub, że odpłatność powinna wynosić określony procent wartości nabywanych towarów/usług nie znajduje podstawy w treści przepisów Rozporządzenia. W niniejszej sprawie wartość odpłatności zostanie określona procentowo i będzie podlegać aktualizacji w cyklach miesięcznych, w zależności od wysokości odpłatności za miejsce parkingowe w danym miesiącu.

Kolejnym warunkiem zastosowania opisywanego wyłączenia z podstawy składek pozostaje uregulowanie możliwości dokonania dofinansowania w dokumentach takich jak regulamin wynagradzania czy układy zbiorowe pracy. Warunek ten związany jest ze stworzeniem przez pracodawcę/zleceniodawcę formalnej podstawy dla uprawnienia pracowników/zleceniobiorców związanego z nabyciem towarów lub usług po cenach niższych niż detaliczne.

Odnosząc wskazane powyżej przesłanki do sytuacji przedstawionej we wniosku w opinii Wnioskodawcy należy uznać, że będą one spełnione w ramach planowanego zdarzenia przyszłego związanego z dofinansowaniem nabycia miejsc parkingowych. Wartość (cena) po jakiej osoby uprawnionej będą nabywać uprawnienie do korzystania z miejsca parkingowego będzie niższa od ceny detalicznej ze względów opisanych powyżej, w tym ze względu na dofinansowanie przyznane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca planuje wprowadzić we właściwych dokumentach dotyczących wynagradzania postanowienia uprawniające pracowników/zleceniobiorców do nabywania miejsc parkingowych po cenach niższych niż detaliczne. Osoby uprawnione będą opłacać część wartości nabytych świadczeń w określonej wysokości (50% ich wartości) w formie potrącenia z wynagrodzenia netto. Wartość dofinansowania do miejsc parkingowych będą stanowić dla poszczególnych osób uprawnionych przychód ze stosunku pracy lub ze źródła działalność wykonywana osobiście. W konsekwencji, wartość dofinansowania miejsc parkingowych na zasadach opisanych powyżej nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na koniec Wnioskodawca wskazuje, że przedstawione powyżej stanowisko własne Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w szeregu decyzji wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W ramach przykładu należy wskazać:

* decyzja nr 549/2018 Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie z dnia 17 maja 2018 r. (sygn. WPI/200000/43/549/2018) - "Biorąc pod uwagę opis przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że wartość świadczenia w postaci częściowego finansowania przez Pracodawcę dopłaty do pakietów świadczeń sportowych - karty Multisport oraz OK System, pakietów świadczeń medycznych - grupowe ubezpieczenie zdrowotne, ubezpieczenia na życie oraz miejsc postojowych na parkingu przy biurowcu, w którym mieści się siedziba Spółki, na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, będzie podlegać wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy".

* Decyzja nr 691/2015 Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie z dnia 30 czerwca 2015 r. (sygn. WPI/200000/43/691/2018) - "W konsekwencji skoro wiec - jak wskazał we wniosku złożonym w dniu 11 czerwca 2015 r. Przedsiębiorca, kwota składki należnej z tytułu przysługującego pracownikom dodatkowego świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego, w części finansowanej przez Wnioskodawcę stanowi przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy i pracownicy partycypuję w kosztach jego uzyskania, a uprawnienie do skorzystania z niego oraz obwiązek współfinansowania ww. świadczenia przez pracownika wynika z zapisów zawartych w obowiązujących w Spółce przepisów o wynagradzaniu, w tym z Zarządzenia stanowiącego zgodnie z oświadczeniem Przedsiębiorcy ich integralną część - przyjąć należy, że spełnione zostaną warunki określone w § 2 ust. 1 pkt 26 przywołanego rozporządzenia. W konsekwencji, wartość świadczenia w postaci udostępnienia miejsca parkingowego w części finansowanej przez pracodawcę nie podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy".

W konsekwencji całości powyższych rozważań Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana korzyść majątkowa nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Stanowisko zaprezentowane w poprzednim zdaniu będzie uwarunkowane spełnieniem warunku formalnego w postaci przyjęcia przez Wnioskodawcę podstawy do dokonania omawianego dofinansowania we właściwych przepisach o wynagradzaniu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949).

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 powołanej powyżej ustawy, osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.) stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Natomiast, art. 18 ust. 1 i 3 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy stanowi, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców stanowi przychód z tytułu wykonywania umowy zlecenia, jeżeli w umowie tej określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, albo w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej, albo prowizyjnie.

Należy w tym miejscu podkreślić również, iż zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 2 powołanego powyżej rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2010 r., przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek m.in. osób wykonujących prace na podstawie umowy agencyjnej, lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Nie każde jednak wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wymienione w § 2-4 tegoż rozporządzenia, przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o prace znajdzie zastosowanie do umów zlecenia. Zatem zastosowanie włączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia jest uzależnione od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach.

Z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że przychodami są: przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powoływania.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisowo wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje, że jeżeli świadczenia (korzyści) uzyskiwane przez pracownika z tytułu stosunku pracy i stanowiące jego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikają z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, regulujących uprawnienie do ich zakupu po cenach niższych niż detaliczne (częściową odpłatność pracownika) - to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Korzyść uzyskiwana przez pracownika musi przy tym przybrać formę niepieniężną - formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi.

W świetle przytoczonego przepisu, składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową ich odpłatnością. Częściowa ich odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu artykułów, przedmiotów lub usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 26 września 2018 r. wynika, że Wnioskodawca w przyszłości planuje zmianę siedziby w związku z wynajęciem nowo oddawanej przestrzeni biurowej na terenie Nowa lokalizacja siedziby nie zapewnia wystarczającej ilości miejsc parkingowych biorąc pod uwagę skalę działalności gospodarczej Wnioskodawcy jak i ilość jego pracowników/zleceniobiorców. W związku z tym, Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie najem kilkudziesięciu miejsc parkingowych na parkingu znajdującym się w pobliżu nowej lokalizacji Wnioskodawcy. Na podstawie przedmiotowej umowy Wnioskodawca zobowiąże się do zapłaty czynszu, którego wysokość będzie zależna od liczby najmowanych miejsc parkingowych. Część miejsc parkingowych zostanie wykorzystana na potrzeby własne Wnioskodawcy tj. parkowanie pojazdów stanowiących własność Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje również udostępnić osobom uprawnionym nabycie świadczeń parkingowych w ramach planowanej umowy najmu. Osoby uprawnione będą mogły skorzystać z opisanej powyżej korzyści na podstawie wprowadzonych przez Wnioskodawcę przepisów o wynagradzaniu. Wnioskodawca dofinansuje osobom uprawnionym możliwość nabycia świadczeń parkingowych, które będą stanowić przychód dla korzystających z nich osób uprawnionych.

Uwzględniając powyższe, tj. biorąc pod uwagę opis przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że wartość współfinansowanego przez Pracodawcę świadczenia w postaci udostępnienia miejsc parkingowych na parkingu znajdującym się w pobliżu nowej lokalizacji Wnioskodawcy dla pracowników i zleceniobiorców, na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, będzie podlegać wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W konsekwencji, uwzględniając przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 26 września 2018 r., opis zdarzenia przyszłego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości udostępnionego pracownikom i zleceniobiorcom Wnioskodawcy świadczenia w postaci miejsc parkingowych na parkingu znajdującym się w pobliżu nowej lokalizacji Wnioskodawcy w części finansowanej przez Pracodawcę.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydarta decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.