WPI/200000/43/1028/2014 - Kwoty dofinansowania do składek na ubezpieczenie na życie a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedsiębiorcy (...) sp. z o.o. wyrażone we wniosku złożonym w dniu 26 sierpnia 2014 r. w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne kwoty dofinansowania do składek na ubezpieczenie na życie na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe

W dniu 26 sierpnia 2014 r., do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) sp. z o.o. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż planuje zawrzeć umowę ubezpieczenia na życie dla grupy pracowników, których praca związana jest z częstymi podróżami służbowymi poza miejscowością firmy, dzięki czemu pracownicy będą mogli otrzymać korzystniejsze warunki ubezpieczenia, niż gdyby każdy z nich ubezpieczył się indywidualnie W wymienionej grupie osób znajdują się pracownicy będący równolegle posiadaczami udziałów Spółki. Składki na ubezpieczenie finansowane będą w 90% przez Spółkę, a reszta składki potrącana będzie z wynagrodzenia pracownika. Uprawnionym do otrzymania świadczenia z ubezpieczenia będzie pracownik.

Wobec braku obowiązku tworzenia regulaminu wynagradzania (Spółka zatrudnia poniżej 20 pracowników) oraz braku układu zbiorowego pracy, pracownicy zostaną powiadomieni o uprawnieniu do przystąpienia do ubezpieczenia na życie na podstawie innych przepisów o wynagradzaniu, to jest w formie przekazanej im pisemnej informacji oraz w formie aneksu do umowy o pracę.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że kwota dofinansowania do składek z tytułu ubezpieczenia na życie stanowić będzie przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy przychód z tytułu dofinansowania przez zakład pracy do składek na ubezpieczenie na życic stanowić będzie dla pracownika podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz zdrowotne.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota dofinansowania do składek na ubezpieczenie na życie nie stanowi dla pracownika podstawy wymiaru składek emerytalnych i rentowych na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a tym samym nie stanowi również podstawy wymiaru składek zdrowotnych

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Ponadto Zakład nie jest właściwy do udzielenia interpretacji w zakresie spraw dotyczących objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, jednakże na podstawie art. 109a ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r., o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) sprawy dotyczące obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne należą do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Ponadto stosownie do art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego powyżej rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powołanego przepisu wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, które przewidują możliwość zakupu przez pracownika po cenach niższych niż detaliczne danej korzyści.

Podnieść należy, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód uzyskany przez pracownika, z wyjątkami przewidzianymi w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r., a wyjątki nie mogą być interpretowane rozszerzająco.

Z tego względu należy przyjąć, że wyłączenie określonego świadczenia z podstawy wymiaru składek, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, będzie możliwe jeżeli dane świadczenie przysługujące pracownikowi, uwzględnione jest w akcie należącym do ustawowego katalogu źródeł prawa pracy, zawartym w art. 9 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, uwzględniającym układy zbiorowe pracy, inne porozumienia zbiorowe, a także regulaminy i statuty.

Jeżeli dane świadczenie nie wynika z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, to jego wartość, stanowiącą przychód pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych, należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i w konsekwencji na ubezpieczenie zdrowotne, pomimo Taktu, ze dane świadczenie pracownicy otrzymają w cenach niższych niż detaliczne.

Przedstawiając zdarzenie przyszłe Wnioskodawca wskazał, że pracownicy Spółki będą mogli otrzymać korzystniejsze warunki ubezpieczenia, niż gdyby każdy z nich ubezpieczył się indywidualnie. Dodatkowo Wnioskodawca będzie finansował za pracownika 90% składki, a reszta składki potrącana będzie z wynagrodzenia pracownika.

Współfinansowanie pracownika w poniesieniu kosztów nabycia ubezpieczenia, oznacza nabycie przez pracownika ubezpieczenia po cenach niższych niż detaliczne, jednakże w sytuacji przedstawionej we wniosku prawo pracownika nie wynika z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, które przewidywałyby prawo pracownika do uzyskania korzyści po cenach niższych niż detaliczne.

Należy podkreślić, ze pojęcie "pisemnej informacji", którym posługuje się Wnioskodawca nie jest równoznaczne z przepisami o wynagradzaniu w rozumieniu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r., również umowa o pracę, jako dwustronna czynność prawna, stanowiąca podstawową formę nawiązania stosunku pracy, nie może być utożsamiana z ogólnymi przepisami obowiązującymi u pracodawcy.

W' konsekwencji w sytuacji przedstawionej przez przedsiębiorcę wyłączenie wartości świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie będzie możliwe.

Podsumowując. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał stanowisko przedsiębiorcy za nieprawidłowe.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydala decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.