WKP.RKP.AB.3120-167/10 - Opłata skarbowa w postępowaniu egzekucyjnym.

Na podstawie art. 14j § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Prezydent Miasta Nowego Sącza stwierdza, że stanowisko

przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.), zgodnie z którym pełnomocnik i mocodawca nie mają obowiązku uiszczania opłaty skarbowej, z tytułu złożenia u komornika sądowego na etapie postępowania egzekucyjnego, dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa, jego odpisu, wypisu lub kopii - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2010 r. (...) zwrócił się do tut. Organu podatkowego z zapytaniem prawnym odnośnie interpretacji przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. W szczególności ww. Wnioskodawca poprosił o interpretację art. 6 ustawy o opłacie skarbowej, w zakresie powstania obowiązku zapłaty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa albo odpisu, wypisu, kopii ww. dokumentu, składanego u komornika sądowego w związku z reprezentowaniem klienta w postępowaniu egzekucyjnym.

W przedmiotowym wniosku zadano następujące pytanie.

"Czy jako pełnomocnik składając pełnomocnictwo do komornika sądowego mam obowiązek uiszczać opłatę skarbową od pełnomocnictwa, odpisu pełnomocnictwa, wypisu lub kopii tego pełnomocnictwa?".

Zdaniem Wnioskodawcy zarówno pełnomocnik jak i mocodawca nie mają obowiązku uiszczania opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, jego odpisu, wypisu lub kopii, na etapie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego. Ponadto Wnioskodawca powołując się na treść art. 6 ustawy o opłacie skarbowej, który brzmi: "obowiązek zapłaty opłaty skarbowej od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii, powstaje z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie, o którym mowa w art. 1 ust. 2", stoi na stanowisku, że komornik sądowy nie został umieszczony w katalogu podmiotów wskazanych w tym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.), opłacie skarbowej podlega złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii - w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym.

Z kolei w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tejże ustawy obowiązek zapłaty opłaty skarbowej od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii - powstaje z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy (podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej, wykonujący zadania z zakresu administracji publicznej).

W ocenie tut. Organu podatkowego, określenie "postępowanie sądowe" użyte w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej należy pojmować w sposób szeroki, zgodnie z zakresem tego pojęcia określonym w art. 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.). W myśl postanowień art. 1 Kodeksu postępowania cywilnego, Kodeks ten normuje postępowanie sądowe w sprawach ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz w innych sprawach, do których przepisy tego Kodeksu stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy cywilne). W doktrynie podkreśla się, że sadowe postępowanie cywilne dzieli się - według systematyki Kodeksu - na:

- postępowanie procesowe,

- postępowanie nieprocesowe,

- postępowanie przed sądem polubownym,

- postępowanie w razie zaginięcia lub zniszczenia akt,

- postępowanie zabezpieczające,

- postępowanie egzekucyjne,

- postępowanie w sprawach z elementem zagranicznym.

Powyższą systematykę potwierdza również treść art. 758 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym sprawy egzekucyjne należą do właściwości sądów rejonowych oraz działających przy tych sądach komorników.

W konsekwencji postępowanie egzekucyjne prowadzone według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, mieści się w zakresie pojęcia "postępowanie sądowe", o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej.

Użyte w ustawie o opłacie skarbowej określenia: "złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii - w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym" wskazują, że dla powstania obowiązku podatkowego w opłacie skarbowej znaczenie ma to, w jakiej sprawie pełnomocnictwo jest udzielone i sam fakt jego złożenia w związku z określonym postępowaniem, a nie podmiot, któremu się je składa.

W świetle zatem przedstawionej regulacji art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o opłacie skarbowej, stwierdzić należy, że złożenie komornikowi sądowemu w postępowaniu egzekucyjnym dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa, jego odpisu, wypisu bądź kopii, będzie objęte zakresem przedmiotowym ustawy o opłacie skarbowej i jako takie podlegać będzie opłacie skarbowej.

Ponadto należy zauważyć, mając na uwadze treść art. 91 Kodeksu postępowania cywilnego, że jeżeli pełnomocnictwo procesowe zostało złożone w postępowaniu rozpoznawczym przed sądem, obejmuje ono także umocowanie do reprezentacji w postępowaniu egzekucyjnym, chyba, że uprawnienie to wyłączono w jego treści. Oznacza to, że nie jest konieczne złożenie nowego pełnomocnictwa w postępowaniu egzekucyjnym, a złożenie przez pełnomocnika jego kopii lub drugiego egzemplarza tego samego pełnomocnictwa w tym postępowaniu należy traktować jedynie jako informację dla organu egzekucyjnego, a nie nowe pełnomocnictwo. W konsekwencji, złożenie kopii pełnomocnictwa w postępowaniu egzekucyjnym nie rodzi ponownego obowiązku zapłaty opłaty skarbowej, jeżeli oryginał tego dokumentu lub uwierzytelniony odpis został złożony przy pierwszej czynności procesowej do akt sprawy i dokonano stosownej zapłaty opłaty skarbowej od tego dokumentu.

Ze względów, o których mowa powyżej, nie podlega zatem ponownej opłacie skarbowej w postępowaniu egzekucyjnym pełnomocnictwo dla tego samego pełnomocnika, złożone i prawidłowo opłacone na etapie postępowania rozpoznawczego, jako pełnomocnictwo "podążające za tą samą sprawą". Jednakże, złożenie pełnomocnictwa komornikowi sądowemu w postępowaniu egzekucyjnym przez pełnomocnika w przypadku, gdy w postępowaniu rozpoznawczym nie ustanowiono pełnomocnika lub przez pełnomocnika, który nie reprezentował mocodawcy w postępowaniu rozpoznawczym, co de facto oznacza, iż jest to pierwsze pełnomocnictwo w sprawie, podlega opłacie skarbowej w wysokości 17 zł zgodnie z częścią IV załącznika do ustawy o opłacie skarbowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem tut. Organu podatkowego.