WFN.WLKP.31101-84.1/05 - Stawka podatku od nieruchomości od budynku i gruntu znajdującego się w posiadaniu podatnika świadczącego usługi medyczne, w okresie przebudowy i przystosowania pomieszczeń budynku do prowadzenia działalności statutowej.

Działając na podstawie:- art. 13 § 1 ust. 1, art. 17 § 1, art. 216 i 217 § 1 w związku z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60, ze zm.),- wniosku wniesionego z dnia 27.09.2005 r. przez z siedziba przy ulicy w do Ministerstwa Finansów Departamentu Podatków Lokalnych i Katastru w Warszawie - przekazanego tutejszemu organowi podatkowemu w dniu 11.10.2005 r.

udzielić interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w świetle ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. z 2002 r. Dz. U. Nr 9 poz. 84, ze zm.) w indywidualnej sprawie odnośnie prawidłowości zastosowania stawki podatku od budynku i gruntu przekazanego w dniu 30.10.2003 r. w nieodpłatne użytkowanie w/w podatnikowi przez Prezydenta Miasta zarządzeniem z dnia nr.

Organ podatkowy po zapoznaniu się z istota przedmiotowej sprawy stwierdza następująco:

* jeżeli podatnik zajmuje faktycznie nieruchomości przekazane w trwały zarząd na cele udzielenia świadczeń zdrowotnych winien naliczać i opłacać podatek na rachunek gminy

- w przypadku budynku lub jego części w preferowanej stawce przewidzianej dla tego rodzaju działalności gospodarczej,

- w przypadku gruntu w stawce najwyższej,

* jeżeli podatnik nie zajmował lub nie zajmuje faktycznie nieruchomości przekazanej w trwały zarząd na cele udzielenia świadczeń zdrowotnych winien naliczać i opłacać podatek na rachunek gminy w stawkach najwyższych,

* jeżeli podatnik jest w posiadaniu decyzji o opróżnieniu bądź wyłączeniu z użytkowania całości lub części budynku ze względu na jego zły stan techniczny wydana przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w winien naliczać i opłacać podatek na rachunek gminy w stawkach przewidzianych dla budynków i gruntów pozostałych za część lub całość nieruchomości (zgodnie z posiadana decyzja).

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, iż podatnikiem jest podmiot, który udziela świadczeń zdrowotnych. Wątpliwości prawne dotyczą stawek, zgodnie z którymi budynek i działka będące w jego posiadaniu winny być opodatkowane.

W świetle przepisów art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. z 2002 r. Dz. U. Nr 9 poz. 84, ze zm.) grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej są to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarcza, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Zatem wystarczy sam fakt posiadania gruntu, budynku lub budowli przez przedsiębiorcę, gdyż w definicji nie ma warunku wykorzystywania ich na cele związane z działalnością gospodarczą. Tak więc różnego rodzaju obiekty w ogóle nie wykorzystywane w danym momencie lub też, w których prowadzona jest innego rodzaju działalność gospodarcza (np. socjalna), należy uznać za związane z działalnością gospodarcza. Wyjątkiem są budynki mieszkalne i grunty pod nimi, które podlegają opodatkowaniu wg stawek właściwych dla budynków mieszkalnych i gruntów pozostałych oraz grunty pod jeziorami, zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych, dla których ustawodawca w art. 5 ust. 1 pkt 1 b przewidział odrębna stawkę podatkową.

Zgodnie z art. 5 ust. 1pkt 2 lit. d ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych budynki lub ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, korzystają z preferencyjnej stawki podatkowej właściwej dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W związku z czym, należy zauważyć, że zwrot "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych" w omawianym przepisie oznacza, że dany budynek (lub jego część) powinien być faktycznie wykorzystywany na udzielanie świadczeń zdrowotnych. Nie wystarczy więc okoliczność, że jest on "związany z udzielaniem świadczeń zdrowotnych", ponieważ znajduje się w posiadaniu podmiotu, który może świadczyć tego typu usługi. Oznacza to, że w sytuacji gdy budynek (jego część) stoi pusty albo jest wykorzystywany na działalność innego rodzaju, to - co do zasady - podlega opodatkowaniu stawką od działalności gospodarczej, określona w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Takie stanowisko zostało wyrażone w piśmie Ministra Finansów z dnia 11.07.2003 r., LK-1617/LP/03/MS, Biul. Skarb. 2003/4/21.

W piśmie tym Ministerstwo wyjaśniło również, że wszystkie pomieszczenia (budynki), które nie są bezpośrednio zajęte na udzielanie świadczeń zdrowotnych, jednakże są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zakładu opieki zdrowotnej np. poczekalnie, szatnie, rejestracja, informacja, ustępy, łazienki itp. (zob. szerzej w w/w piśmie Ministerstwa Finansów) korzystają z preferencyjnej stawki.

Zdaniem doktryny interpretacja ta wykracza poza brzmienie art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d omawianej ustawy, gdyż zgodnie z brzmieniem literalnym tego przepisu, za pomieszczenia zajęte na prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, należy przede wszystkim traktować pomieszczenia wykorzystywane wyłącznie do udzielania świadczeń zdrowotnych, nie zaś pomieszczenia pomocnicze (zob. L. Etel, M. Popławski, R. Dowgirer w: Gminny poradnik podatkowy, Tom II, Wyd. Taxpress, Warszawa 2005 r., s. 320 - 321).

W związku z powyższym w omawianej sprawie należy przyjąć, że część budynku zajęta na udzielanie świadczeń zdrowotnych korzysta z preferencyjnej stawki podatkowej, a od pozostałej części budynku (wynajmowanej i nieużytkowanej) podatek winien być płacony stawkami najwyższymi (od działalności).

Nieruchomość na której znajduje się budynek nie korzysta ze stawki preferencyjnej, gdyż dotyczy ona jedynie budynków i ich części, w związku z czym podatek od działki winien być także płacony stawkami najwyższymi (od działalności).

Grunt, budynek i budowla nie są traktowane jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, jeżeli ze względów technicznych niezależnych od podatnika (np.: stan techniczny budynku jest katastrofalny, grozi zawaleniem; grunt jest skażony radioaktywnie) nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności (art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).

W omawianym przypadku przedmiotowy budynek przekazany stronie w nieodpłatne użytkowanie przez Prezydenta Miasta był przez okres 15 miesięcy remontowany i adoptowany na potrzeby prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej o charakterze udzielania świadczeń zdrowotnych.

W związku z tym, że przepisy podatkowe w zakresie definicji obiektów budowlanych odwołują się bezpośrednio do prawa budowlanego, sytuacja taka będzie miała miejsce w szczególności, w przypadku wydania przez organ nadzoru budowlanego, na podstawie art. 68 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. nr 106, poz. 1126, ze zm.), decyzji o opróżnieniu bądź wyłączeniu z użytkowania całości lub części budynku ze względu na jego zły stan techniczny. Należy zwrócić uwagę, że stwierdzenie przez właściwy organ braku możliwości użytkowania ze względów technicznych, a w konsekwencji niewykorzystywanie w/w przedmiotów opodatkowania do prowadzenia działalności gospodarczej, nie powoduje zwolnienia z podatku od nieruchomości, a stanowi jedynie wyłączenie ich z kategorii gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, opodatkowanych według najwyższych stawek. Omawiane przedmioty będą podlegać opodatkowaniu według stawek jak dla gruntów i budynków pozostałych, z wyjątkiem budowli, które jako niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej, nie będą opodatkowane podatkiem od nieruchomości (zob. pismo Ministra Finansów z dnia 21.08.2003 r., LK-795/LP/03/PP, S. Podat. 2004/9/7). W przeciwnym wypadku należy niniejsze przedmioty opodatkowania opodatkować według stawek najwyższych (od działalności).

Ze względów technicznych wyłączenie przedmiotów opodatkowania z kategorii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie nastąpi również w przypadku, jeżeli przedsiębiorca nabył budynek, który nie nadaje się do prowadzenia działalności gospodarczej przez tego przedsiębiorcę (remont, adaptacja). Należy podkreślić, że ustawodawca określił, iż przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany ze względów technicznych do szeroko rozumianej działalności gospodarczej, a nie do prowadzonego przez przedsiębiorcę (konkretnego) rodzaju tej działalności (zob. pismo Ministerstwa Finansów z dnia 14.03.2003 r., brak sygnatury, S. Podat. 2003/8/5).

Mając powyższe na uwadze - orzekam jak w sentencji postanowienia.