WF-II-3120/326/L/2007 - Opłata skarbowa z tytułu upoważnienia aplikanta radcowskiego do zastępowania radcy prawnego w postępowaniu cywilnym.

Prezydent Miasta Gdańska działając na podstawie art. 14j § 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 12 § 1 ustawy z dnia z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.)

uznać za prawidłowe stanowisko wskazane we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego złożonym przez Pana, ........... w dniu 23 października 2007 r., zgodnie z którym upoważnienie aplikanta radcowskiego do zastępowania radcy prawnego w postępowaniu cywilnym nie podlega opłacie skarbowej, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.)

Wnioskodawca Pan, ........... wystąpił o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. Wnioskodawca jest aplikantem radcowskim. W toku postępowania cywilnego przed Sądem Rejonowym Gdańsk - Południe w spr. sygn. akt. ........... wnioskodawca działa jako zastępca radcy prawnego będącego pełnomocnikiem powoda na podstawie art. 35¹ ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.). Wnioskodawca złożył do akt sprawy dokument - pełnomocnictwo substytucyjne, z którego treści wynikało udzielenie przez radcę prawnego (pełnomocnika powoda) pełnomocnictwa substytucyjnego do zastępowania jego w przedmiotowej sprawie. Jednakże w toku postępowania Sąd wezwał pełnomocnika powoda do uzupełnienia braków formalnych pisma procesowego poprzez złożenie w terminie 7 dni prawidłowego "upoważnienia do zastępowania" dla aplikanta radcowskiego Pana, ........... - zamiast "pełnomocnictwa substytucyjnego" - zgodnie z treścią art. 21 ustawy o radcach prawnych.

Wnioskodawca stanął zatem na stanowisku, że skoro składany w Sądzie dokument upoważniający do zastępowania radcy prawnego nie jest pełnomocnictwem substytucyjnym i tym samym nie mają do niego zastosowania przepisy ustawy o opłacie skarbowej dotyczące pełnomocnictw.

W ocenie wnioskodawcy zastępca działający na podstawie upoważnienia radcy prawnego nie uzyskuje statusu pełnomocnika procesowego, gdyż działa jedynie za pełnomocnika i nie wchodzi w jego miejsce tak jak substytut.

Ponadto, powołując się na powszechnie obowiązującą zasadę prawa podatkowego, zgodnie z którą wszelkie niejasności należy tłumaczyć na korzyść podatnika, zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a rozszerzająca interpretacja jest niedopuszczalna.

Mając powyższe na uwadze, w opinii wnioskującego o interpretację, upoważnienie do zastępowania radcy prawnego przez aplikanta radcowskiego - nie będące pełnomocnictwem i jako niewskazane w sposób wyraźny w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej - nie podlega opłacie skarbowej.

Po dokonaniu analizy obowiązujących w przedmiotowym zakresie przepisów prawa, w szczególności ustawy o opłacie skarbowej tutejszy organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Organ podzielił opinię wnioskującego, iż aplikant radcowski działający w toku postępowania cywilnego na podstawie udzielonego mu przez radcę prawnego upoważnienia do zastępowania nie ma obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej z tytułu złożenia w Sądzie ww. upoważnienia.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.), opłacie skarbowej podlega złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa, jego odpisu, wypisu lub kopii w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym, a także w innym podmiocie niż organ administracji publicznej w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji rządowej i samorządowej.

Z literalnego brzmienia cytowanego powyżej przepisu wynika, iż inne dokumenty - w tym "upoważnienia do zastępowania radcy prawnego" - składane w toku postępowań sądowych i administracyjnych lub w związku z wykonywaniem przez inne podmioty zadań z zakresu administracji publicznej nie podlegają opłacie skarbowej. W przeciwieństwie zatem do pełnomocnictwa ani osoba upoważniająca - radca prawny, ani upoważniona - aplikant radcowski nie mają obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej z tytułu złożenia upoważnienia do zastępowania radcy prawnego. Należy zaznaczyć, iż dokonywanie interpretacji rozszerzającej i objęcie tym obowiązkiem również upoważnień udzielonych aplikantom radcowskim przez radców prawnych prowadziłoby do skutku jednoznacznie sprzecznego z ustawą.

Na poparcie powyższego stanowiska trzeba także zacytować regulację art. 35¹ ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.), który stanowi po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej aplikant radcowski może zastępować radcę prawnego przed sądami rejonowymi, organami ścigania i organami administracji publicznej.

Z powyższego wynika, że Ustawodawca świadomie i celowo użyło terminu "zastępować" dla odróżnienia czynności podejmowanych na jego podstawie od działania w granicach umocowania wynikającego z dokumentu pełnomocnictwa. Stanowisko zgodnie z którym zastępca (aplikant) nie uzyskuje statusu pełnomocnika i procesowego gdyż działa jedynie w imieniu pełnomocnika i nie wchodzi w jego miejsce tak jak substytut wyraził także Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 28 czerwca 2006 r. (III CZP 27/06, OSNCP 2007/3/42).

Dokonana powyżej analiza obowiązujących przepisów prawa oraz orzecznictwa umożliwia jednoznaczne odróżnienie dokumentu upoważnienia od pełnomocnictwa, co nie pozwala na stawianie znaku równości pomiędzy nimi. Z uwagi na odrębny charakter obu dokumentów zastosowanie wobec upoważnienia przepisów ustawy o opłacie skarbowej przewidzianych dla pełnomocnictw byłoby bezzasadne.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Od niniejszej interpretacji wnioskodawcy przysługuje w terminie 30 dni od dnia jej otrzymania prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, za pośrednictwem organu, który niniejszą interpretację wydał.