Ustalanie podstawy wymiaru zasiłku.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 marca 2013 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Ustalanie podstawy wymiaru zasiłku.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity - Dz. U. z 2010 r., Nr 77, poz. 512 ze zm.), ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Przepis art. 36 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. stanowi, że podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe (art. 43 w/w ustawy). W takim przypadku, podstawę wymiaru kolejnego zasiłku stanowi kwota przyjęta jako podstawa wymiaru zasiłku przysługującego za wcześniejszy okres.

W opisanym przypadku pracownik w grudniu 2012 r. stał się niezdolny do pracy z powodu choroby. Ponieważ wykorzystywał on zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia, stracił prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. W marcu 2013 r. pracownik stal się ponownie niezdolny do pracy z powodu choroby.

Podstawę wymiaru świadczeń z tytułu choroby przysługujących za okres niezdolności do pracy przypadający w marcu 2013 r. stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, tj. za okres od marca 2012 r. do lutego 2013 r. W opisanym przypadku przepis art. 43 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. nie ma zastosowania, gdyż w związku z wykorzystaniem zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z jego celem, prawo do zasiłku za grudzień 2012 r. nie przysługiwało, zatem podstawa wymiaru-zasiłku nie była ustalana.

Opublikowano: Rzeczposp. PiP 2013/9524/9