USIII/415-6/22/05 - Zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Pytanie podatnika

1. Czy do kosztów uzyskania przychodów z w/w działalności gospodarczej można zaliczyć wydatki na zakup:

- napoi w okresie letnim, kawa, herbata,

- odzieży ochronnej (garnituru), zimowej kurtki, czapki, rękawic, obuwia, bielizny,

- opłat za telefon stacjonarny, komórkę,

2. Czy w zeznaniu podatkowym za 2004 rok mogą być odliczone wydatki za usługi prawne poniesione w związku z toczącym się postępowaniem przed Sądem Pracy przeciwko Dyrekcji Szpitala.

POSTANOWIENIE

NACZELNIK URZĘDU SKARBOWEGO W GRUDZIĄDZU działając na podstawie: art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Pana z dnia 2 lutego 2005 r. uzupełnionego pismem z dnia 14 lutego 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej oraz odliczeń wydatków za 2004 rok

postanawia

uznać za niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego stanowisko Pana wyrażone w pismach z dnia 2 i 14 lutego 2005 r.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny sprawy:

Od 1 września 2004 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług ratownictwa medycznego na podstawie kontraktu zawartego ze Szpitalem Specjalistycznym w Grudziądzu.

Pytanie:

1. Czy do kosztów uzyskania przychodów z w/w działalności gospodarczej można zaliczyć wydatki na zakup:

- napoi w okresie letnim, kawa, herbata,

- odzieży ochronnej (garnituru), zimowej kurtki, czapki, rękawic, obuwia, bielizny,

- opłat za telefon stacjonarny, komórkę,

2. Czy w zeznaniu podatkowym za 2004 rok mogą być odliczone wydatki za usługi prawne poniesione w związku z toczącym się postępowaniem przed Sądem Pracy przeciwko Dyrekcji Szpitala.

Stanowisko podatnika:

Wymienione wyżej wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej

Odpowiedź:

1.Art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Użyte w tym przepisie pojęcie "wszelkie koszty" jest pojęciem szerokim, obejmuje wszelkie wydatki ponoszone przy prowadzeniu działalności gospodarczej pod warunkiem jednak, że wydatki te zostały faktycznie poniesione oraz, że pomiędzy wydatkami a przychodem zachodzi związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesione wydatki maja wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Takiej oceny musi dokonać sam podatnik decydując się na poniesienie określonych kosztów, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar tego faktu, skoro wywodzi z niego określone skutki prawne w postaci zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej nie może Pan zaliczyć:

- wydatków na zakup artykułów żywnościowych (posiłków regeneracyjnych, napoi, kawy, herbaty), gdyż nie mają one bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie nie ma, lub mieć nie może bezpośredniego wpływu na wielkość osiągniętego przychodu,

- wydatków na zakup odzieży obuwia i bielizny, gdyż stanowią one wydatki związane z funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym. Niezależnie zatem od zagadnienia prowadzenia działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i posiadać bieliznę i ubrania, które zużywają się przez sam fakt funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym. Dlatego tez zakup tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą. Nie ulega wątpliwości, że odpowiedni wygląd może mieć wpływ na wzajemny stosunek kontrahentów. Nie przesądza to jednak, że wydatek na zakup ubrania jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Uzyskiwanie przychodów w ramach działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży. Prowadzi to do wniosku, że wydatek na zakup odzieży osobistej nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu, gdyż jego poniesienie uwarunkowane jest głównie innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodu z działalności gospodarczej. Wydatki na zakup odzieży mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w ramach wydatków na reprezentację, jeżeli podatnik wykaże, że odzież ta utraciła charakter odzieży osobistej, np. z uwagi na opatrzenie jej emblematami, barwa, krój, logo itp.

- wydatki za telefony, z tym, że telefon stacjonarny i komórkowy nie są wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tym nie może Pan zaliczyć opłat za abonament tych telefonów, a opłaty za rozmowy mogą być zaliczone do kosztów związanych z prowadzoną działalnością, ale tylko w takiej wysokości, która dotyczy rozmów związanych z prowadzoną działalnością w zakresie świadczenia usług ratownictwa medycznego.

Najlepszym rozwiązaniem jest ustalenie wysokości przypadających na działalność wydatków w oparciu o biling i ujęcie ich w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie dowodu wewnętrznego.

2.Odnośnie wydatków za usługi prawne poniesione w związku z toczącym się postępowaniem przed Sądem Pracy przeciwko Dyrekcji Szpitala wyjaśnia się, że nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż dotyczą one przychodów uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę.

Powołana wyżej ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych szczegółowo reguluje prawa podatnika do odliczenia poszczególnych wydatków od dochodu i odliczenia od podatku.

Poniesione przez Pana wydatki za usługi prawne nie zostały wymienione w art. 26 (odliczenia od dochodu) i w art. 27b i d (odliczenia od podatku) ustawy o p.d.o.f., w związku z tym nie ma Pan prawa dokonania odliczeń z tego tytułu wydatków w zeznaniu za 2004 rok.

Reasumując powyższe należało postanowić, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

POUCZENIE

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w pismach z dnia 2 i 14 lutego 2004 r. i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie przysługuje stronie na podstawie art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia.