USIA/415-21/2007 - Na podstawie jakich dokumentów należy ująć środek trwały w ewidencji i w jaki sposób go wycenić?

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach, działając na podstawie art. 14a § 1, art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), uznaje stanowisko przedstawione w złożonym w dn. 22 czerwca 2007 r. zapytaniu za prawidłowe w części dotyczącej sposobu ujęcia składników majątku w ewidencji środków trwałych oraz późniejszego ich wycofania oraz za błędne w części dotyczącej określenia wartości początkowej składników majątku trwałego.

W dniu 22 czerwca 2007 r. wpłynął do tut. Urzędu Pani wniosek w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani działalność w zakresie handlu. Dla potrzeb prowadzonej działalności zamierza Pani wykorzystywać urządzenia stanowiące majątek prywatny, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych bądź ewidencji wyposażenia. Na podstawie jakiego dowodu należy urządzenia te ująć w ewidencjach oraz w jaki sposób je wycenić?

Obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wynika z przepisu art. 22n ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jak również z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Natomiast sposób prowadzenia ewidencji wyposażenia zawarty został w § 4 cyt. wyżej rozporządzenia o prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Kwestie dotyczące ujmowania składników majątku do środków trwałych uregulowane zostały w art. 22a - 22o ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Przepis art. 22a ustawy stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budynki, budowle oraz lokale mieszkalne będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Podatnik sam decyduje o zaliczeniu składników stanowiących majątek prywatny osoby fizycznej do środków trwałych. Wobec powyższego może Pani zaliczyć prywatne przedmioty, sprzęt do środków trwałych na podstawie dowodu wewnętrznego.

Sposób wyceny wartości początkowej środków trwałych uregulowany został w przepisach art. 22g ustawy - może to być cena nabycia, koszt wytworzenia a także wartość rynkowa. Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Wprowadzone do ewidencji wyposażenia oraz ewidencji środków trwałych składniki majątku stanowią koszty uzyskania przychodu bezpośrednio w miesiącu oddania do używania bądź w przypadku środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z wymogami ustawodawcy.

Wycofanie środka trwałego bądź wyposażenia z odpowiednich ewidencji następuje na skutek decyzji podjętej przez podatnika (sprzedaż, wycofanie na potrzeby własne, likwidacja itp.) poprzez dokonanie stosownych zapisów w tych ewidencjach.

Wszelkie koszty związane z używaniem środków trwałych wykorzystywanych dla potrzeb działalności stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sposób ich udokumentowania oparty jej o ogólne zasady - faktura VAT, rachunek, dowód wewnętrzny itp. w zależności czego dotyczy.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu, interpretacja nie jest wiążąca dla Pani, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe, organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia - art. 14b § 1 i § 2 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa.