US40/DF1/415-01/III/2006 - Czy żołnierz zawodowy może skorzystać ze zwolnienia od podatku części dochodu uzyskanego ze stosunku pracy w wysokości równowartości 30 diet?

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 21 ust. 1 pkt 20 oraz ust. 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia, 2005 r. uzupełnionego w dniu, .....grudnia 2005 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego

w sprawie zwolnienia z podatku dochodowego części dochodu uzyskanego ze stosunku pracy w wysokości równowartości 30 diet.

W dniu,..... października 2005 r. zwrócił się Pan z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, który to wniosek zawierał następujące pytanie:

czy w mojej sytuacji ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalający na zwolnienie z podatku dochodowego części dochodu uzyskanego ze stosunku pracy w wysokości równowartości 30 diet.

Stan faktyczny: podatnik jest żołnierzem zawodowym. Na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej został wyznaczony z dniem,..... lipca 2002 r. na stanowisko Szefa Sekretariatu Polskiego Narodowego Przedstawiciela Wojskowego przy Naczelnym Dowództwie Połączonych Sił Zbrojnych w Europie (SHAPE), które zajmował do dnia...... lipca 2005 r.

Polski Narodowy Przedstawiciel Wojskowy (PNPW) przy SHAPE w Mons podlega Szefowi Sztabu Generalnego WP. Rozporządzeniem wykonawczym Ministra Finansów do ustawy o finansach publicznych, polskie przedstawicielstwa wojskowe i zespoły łącznikowe zostały zaliczone do państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2000 r. Nr 122, poz. 1333 i poz. 1335). W czasie pełnienia służby w PNPW przy SHAPE podatnik mieszkał w Mons wraz z rodziną i otrzymywał wynagrodzenie za pracę wypłacane w złotówkach oraz należność zagraniczną wypłacaną w Euro na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa (Dz. U. z 2000 r. Nr 115 poz. 1198 z późn. zm.), a następnie Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1698).

Stanowisko wnioskodawcy jest następujące: spełniając wymogi art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie wykonując pracy w placówce zagranicznej w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej oraz biorąc pod uwagę zakres działania służby zagranicznej określony w art. 5 tej ustawy, a tym samym nie będąc członkiem służby zagranicznej w rozumieniu art. 2 ust. 1 cytowanej ustawy, ma prawo do zwolnienia w latach 2004-2005 z podatku dochodowego części dochodu uzyskanego ze stosunku pracy w wysokości równowartości 30 diet zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena prawna ww. stanowiska wnioskodawcy - zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl przepisów art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż wolne od podatku dochodowego są części dochodów osób, o których mowa powyżej, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, z wyjątkiem wynagrodzenia uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej, w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym była wykonywana praca; zwolnienie dotyczy dochodów nieprzekraczających rocznie równowartości trzydziestu diet, z zastrzeżeniem ust. 15.

Skorzystanie przez podatnika ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zależne jest od łącznego spełnienia dwóch przesłanek prawnych: po pierwsze od tego, czy podatnik w danym r. podatkowym przebywał czasowo za granicą, oraz po drugie od tego, czy w okresie tego czasowego pobytu za granicą uzyskiwał dochody ze stosunku pracy. Pojęcie pobytu czasowego należy rozumieć zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Z artykułu tego wynika, że pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem.

Ponadto należy zwrócić uwagę na istotny składnik zawartej przez Pana umowy o pracę jakim jest określenie miejsca wykonywania tej pracy. Jeżeli pracownik wykonuje zadania określone przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce jego pracy, wówczas mówimy o podróży służbowej. Należności otrzymywane przez pracownika z tytułu odbywania podróży służbowej poza granicami kraju korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w granicach limitu określonego w tym przepisie. Podróż służbowa nie może być jednak utożsamiana z czasowym przebywaniem za granicą w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem podatnik z tytułu wykonywania pracy za granicą może skorzystać z jednego z wyżej opisanych zwolnień. O tym, które zwolnienie będzie miało zastosowanie, decyduje miejsce wykonywania pracy określone w umowie o pracę.

Jeżeli zatem faktycznie przebywał Pan czasowo poza granicami kraju, czyli zamieszkiwał Pan w Mons bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego, oraz z zawartej umowy o pracę wynika, że zadania określone przez pracodawcę wykonuje Pan w miejscowości, w której znajduje się stałe miejsce Pana pracy - może Pan skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 20 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.