US.V-423/11/06 - Równowartość niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego jako przychód do opodatkowania CIT.

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 12 ust. 1, art. 12 ust. 4, art. 9 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30 października 2006 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczącej nie zaliczania do przychodów do opodatkowania w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych równowartości niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego, zakupionego wcześniej ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych - postanawia uznać, że stanowisko Spółki jest prawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

W dniu 30 października 2006 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczący zagadnienia związanego z nie zaliczaniem do przychodów podlegających opodatkowaniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, równowartości niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego zakupionego ze środków pochodzących z sum zgromadzonych na funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada status zakładu pracy chronionej i zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.) tworzy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Ze środków zgromadzonych na tym funduszu (nie pochodzących z dotacji ani subwencji) Spółka zakupiła środki trwałe niezbędne w pracy zatrudnionych osób niepełnosprawnych. Równowartość odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych księgowana jest na koncie pozostałych przychodów operacyjnych. Kwoty uzyskane ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków pochodzących z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, w części niezamortyzowanej są przekazywane na ten fundusz.

Pytanie Spółki brzmi: czy równowartość niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego stanowi przychód do opodatkowania w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki równowartość niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego przekazywana na pozostałe przychody operacyjne nie stanowi przychodu do opodatkowania, na podstawie art. 12 ust. 1 i art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu po zapoznaniu się z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym wyjaśnia.

Biorąc pod uwagę art. 33 ust. 1 ww. ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.) zakłady pracy chronionej są obowiązane tworzyć zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Stosownie do art. 33 ust. 2 ww. ustawy, fundusz ten tworzy się m.in. ze środków uzyskanych z tytułu zwolnień podatkowych, dotacji, subwencji, z części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, wpływów z zapisów i darowizn, ze środków pochodzących ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków funduszu, w części niezamortyzowanej.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że równowartość niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego odniesiona została na pozostałe przychody operacyjne oraz zgodnie z art. 33 ust. 2 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, kwoty uzyskane ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków pochodzących z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, w części niezamortyzowanej Spółka przekazuje na ww. fundusz.

Pojęcie przychodu, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych określa przepis art. 12 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przepisie tym wskazano między innymi, że przychodami są przychody faktycznie otrzymane oraz przychody należne. Wymienione w ww. przepisie rodzaje przychodów nie zawierają w swym katalogu niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego, odnoszonej jako pozostałe przychody operacyjne, którego zakup został sfinansowany z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zastosowania także nie znajduje art. 12 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym, który wymienia enumeratywnie rodzaje zdarzeń, które w ujęciu podatkowym przychodów nie stanowią.

Kwestia poruszona przez Spółkę dotycząca równowartości niezamortyzowanej części sprzedanego środka trwałego, odnoszona w ewidencji rachunkowej na pozostałe przychody operacyjne, nie stanowi przychodów podatkowych. Niezamortyzowana część zbytego środka trwałego nie stanowi świadczenia stanowiącego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, gdyż Spółka nie otrzymuje faktycznie z tego tytułu żadnych środków pieniężnych, świadczeń w naturze, ani też nie stanowi nieodpłatnych świadczeń. Przychodem są natomiast środki uzyskane przez Spółkę z tytułu odpłatnego zbycia środka trwałego.

Ustalenia dotyczące przychodów dla celów ustawy o rachunkowości służą wyłącznie do ustalania wyniku finansowego Spółki, nie mają natomiast charakteru podatkotwórczego, w danym przypadku nie należy norm rachunkowych traktować jako norm podatkowych. Normy podatkowe wynikają z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym zauważyć, że Spółka, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami (z ustawą o rachunkowości), w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zatem nie każdy przychód ujęty w ewidencji rachunkowej jest przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

W omawianej sprawie zagadnienie dotyczące zakupionych środków trwałych, które następnie zostaną sprzedane, a nie zostały w pełni zamortyzowane podatkowo, Spółka winna analizować pod kątem przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (m.in. art. 16 ust. 1 pkt 1), które dotyczą ustalenia w prawidłowej wysokości kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych.

Mając więc na uwadze przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny należy uznać, że stanowisko Spółki przedstawione w zapytaniu jest prawidłowe.