US.IX/443-33/HM/06 - Opodatkowanie opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania.

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego postanawia uznać stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

W dniu 19 lipca 2006 r. do tut. Urzędu wpłynął wniosek Strony w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika. We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z. działa jako jednostka budżetowa na podstawie statutu nadanego Uchwałą Nr 0/2005 Rady Miejskiej z dnia 12 maja 2005 r. Jest zarządem drogi w rozumieniu ustawy o drogach publicznych. Przy pomocy tej jednostki budżetowej Prezydent Miasta wykonuje swoje obowiązki jako zarządca dróg publicznych krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych w granicach administracyjnych miasta Przemyśla. Na podstawie § 3 tego statutu Z. pobiera opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, a także opłaty za przejazdy po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych. Opłaty te pobierane są zgodnie z art. 13 ustawy o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 z późn. zm.).

Pytanie Podatnika brzmi, czy opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania oraz przejazdu po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych pobierane przez samorządową jednostkę budżetową, powołaną do realizacji tego obowiązku wynikającego z ustawy o drogach publicznych, nie podlegają ustawie o VAT zgodnie z art. 15 ust. 6 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy czynność pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, przejazdu po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych przez zarząd drogi będący jednostką budżetową działającą na rzecz zarządcy dróg, należy uznać jako niepodlegającą podatkowi od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu nie potwierdza prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z kolei § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stanowi, iż czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, są zwolnione z podatku VAT.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 31 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 z późn. zm.) centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach dróg krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, do którego m.in. należy wykonywanie zadań zarządcy dróg krajowych. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad realizuje swoje zadania przy pomocy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, w skład której wchodzą oddziały w województwach (art. 18a ustawy). Z kolei art. 19 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi. Zarządcami dla poszczególnych kategorii dróg są:

Zarządca drogi może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu lub radę gminy (art. 21 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy). W myśl art. 13 ust. 7 ustawy o drogach publicznych zarząd drogi lub w przypadku jego braku zarządca drogi pobiera opłaty za parkowanie pojazdów na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania ponoszonych przez użytkowników dróg na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy. Natomiast zgodnie z przepisem art. 13b cytowanej ustawy o drogach publicznych wyznaczenie strefy płatnego parkowania i ustalenie wysokości opłat należy do kompetencji rady gminy. Działania zarządców dróg mieszczą się zatem w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez jednostki państwowe władztwa publicznoprawnego.

Natomiast ww. ustawa o podatku VAT reguluje czynności, które podlegają reżimowi cywilnoprawnemu. Tym samym czynności o charakterze publicznoprawnym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taki wniosek wynika z regulacji art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Ustawodawca nie definiuje, jakie jednostki należy uznać za organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy. Należy jednak uznać, mając na uwadze treść ustawy o drogach publicznych, że urzędami obsługującymi organy władzy publicznej są zarządcy dróg. Przedstawiona argumentacja ma zastosowanie do zarządców dróg podlegających administracji rządowej.

Zatem w przypadku gdy zarządcą drogi jest jednostka samorządu terytorialnego, w stosunku do wymienionych opłat z tytułu parkowania na drogach publicznych, ma zastosowanie zwolnienie od podatku VAT na mocy § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku od towarów i usług czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca, jak wynika ze statutu, jest jednostką organizacyjną i budżetową, będącą zarządem drogi w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, przy pomocy której Prezydent Miasta wykonuje swoje obowiązki jako zarządca dróg publicznych krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych w granicach administracyjnych miasta. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia, a nie przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Błędne jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania oraz przejazdu po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych pobierane przez zarząd drogi, zgodnie z art. 15 ust. 6 nie podlegają ustawie o VAT.