US-III/423-KK-I-OP-1/2007 - Uznanie wierzytelności za nieściągalną.

"Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2. Artykuł 16 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy stanowi z kolei, że za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Z zapisu cytowanego wyżej przepisu prawa podatkowego wynika, że protokół sporządzony przez podatnika powinien zawierać stwierdzenie, iż ustalone przez niego przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne są równe lub wyższe od kwoty danej wierzytelności. Poza stwierdzeniem, o którym mowa wyżej, przepisy prawa podatkowego nie precyzują, co powinien zawierać protokół sporządzony przez podatnika. Niemniej jednak ustalone w protokole przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne powinny opierać się na obowiązujących w tym zakresie przepisach, tj.:

Nawiązując do - zawartej w stanowisku podatnika - kwestii dotyczącej osoby uprawnionej do podpisania ww. protokołu należy zauważyć, iż kwestia ta nie jest zagadnieniem prawa podatkowego. W oparciu zatem o art. 14a § 1 ustawy Ordynacji podatkowej nie może być przedmiotem niniejszej interpretacji. Ww. przepis art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, iż protokół powinien być sporządzony przez podatnika. Jak zaś wynika z art. 7 § 1 (...) Ordynacji podatkowej podatnikiem jest m.in. jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Kwestię zaś osoby uprawnionej do reprezentowania jednostki w analizowanym przypadku regulują przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (...).

Odnosząc się do zagadnienia związanego z momentem zakwalifikowania określonych w ww. protokole nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa momentu, w którym przedmiotowe wierzytelności zalicza się do tych kosztów, lecz wiąże to z momentem uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności (art. 16 ust. 2 i 2a ww. ustawy podatkowej). Uwzględniając więc art. 16 ust. 1 pkt 20 przedmiotowej ustawy (zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wierzytelności przedawnione) podatnik może zarachować te wierzytelności jako koszty uzyskania przychodu (najwcześniej) w roku ich uprawdopodobnienia, jak również w latach następnych, jednakże nie później niż do czasu ich przedawnienia.

Reasumując, wierzytelności odpisane jako nieściągalne, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana sporządzonym przez podatnika w myśl regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych protokołem - podatnik ma prawo - w roku podpisania przedmiotowego protokołu przez osobę uprawnioną do reprezentacji - zarachować jako koszty uzyskania przychodu. (...)"