US.III/415-9a/05 - Remont a ulepszenie środka trwałego

Pytanie podatnika

Czy wydatki poniesione na położenie w miejsce starej nawierzchni betonowej placu w części kostki brukowej i w części betonu stanowią koszt uzyskania przychodu jako wydatki na remont, czy też wydatki te są modernizacją środka trwałego i zwiększają jego wartość do odpisów amortyzacyjnych?

Postanowienie

Na podstawie:

- art. 14a § 1 i § 4 w związku z art. 165 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997, r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.02.2005 r. Pana Bogdana D. i Pana Stefana D. prowadzących działalność gospodarczą w spółce jawnej pod nazwą Składnica Maszyn w sprawie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na położenie w miejsce starej nawierzchni betonowej placu w części kostki brukowej i w części betonu stanowią koszt uzyskania przychodu jako wydatki na remont, czy też wydatki te są modernizacją środka trwałego i zwiększają jego wartość do odpisów amortyzacyjnych, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ełku stwierdzaj że przedstawione stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16.02.2005 r. Pan Bogdan D. i Pan Stefan D. prowadzący działalność gospodarczą w spółce jawnej pod nazwą Składnica Maszyn, zwróci li się z zapytaniem w sprawie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na położenie w miejsce starej nawierzchni betonowej placu w części kostki brukowej i w części betonu stanowią koszt uzyskania przychodu jako wydatki na remont, czy też wydatki te są modernizacją środka trwałego i zwiększają jego wartość do odpisów amortyzacyjnych.

Ze stanu faktycznego opisanego w zapytaniu z dnia 15.02.2005 r. oraz z pisma uzupełniającego zapytanie z dnia 07.03.2005 r. wynikaj iż wspólnicy spółki jawnej w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystują dwie nieruchomość położone obok siebie, z których każda zabudowana jest budynkiem, wokół których z kolei jest plac betonowy. W ewidencji środków trwałych ujęte są odrębnie dwa obiekty - nieruchomości budynkowe wraz z otaczającymi je placami (jeden płac przyporządkowany jest do jednego budynku). Na skutek upływu czasu i użytkowania placów betonowa nawierzchnia uległa zniszczeniu. Z uwagi, że konieczna jest gruntowa naprawa nawierzchni Spółka planuje wyremontować ją poprzez położenie na starej nawierzchni w części kostki brukowej i w części betonu. Kostka brukowa jest materiałem tańszym, aniżeli wylanie betonu stąd, powierzchnie, po których nie będą się poruszały pojazdy zostaną wyłożone kostką brukową, pozostałe betonem.

Poniesione wydatki nie zwiększą wartości technicznej i użytkowej nieruchomości, maja one na celu jedynie przywrócenie poprzedniego stanu technicznego z tym, że w innych materiałach budowlanych, przy zastosowaniu obecnej technologii. Na roboty związane z położeniem nowego betonu i kostki brukowej Spółka planuje wydać łącznie około 35.000 zł.

W ocenie Podatników na tle takich okoliczności faktycznych planowane roboty na nieruchomości w całości stanowią remont, a nie modernizację i powinny być bezpośrednio zaliczone do Kosztów uzyskania przychodów.

Ustalenie, która z ww. sytuacji ma miejsce, wymaga analizy art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub preferencyjnych, których jednostkowa cena nabycie przekracza 3.500 zł. środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W świetle powołanego przepisu ulepszenie czy też modernizacja to trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego lub technicznego lub obniżeniu kosztów eksploatacji.

Ulepszenie środków trwałych w znaczeniu ww. przepisów nie obejmuje remontu.

Remontem zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 216 ze zm.) są prace wykonywane w istniejącym obiekcie budowlanym polegające na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiące bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego oraz użytkowego środka trwałego, wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające Jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji - a więc będą to wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów Konserwacyjnych.

Różnica pomiędzy remontem a ulepszeniem polega na tym, że remont przywraca jedynie pierwotną wartość użytkową nawet przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii, a ulepszenie zwiększa tę wartość. O tym czy dany wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu w całości jako remont czy poprzez odpisy amortyzacyjne decyduje zakres rzeczowy wykonanych prac.

Przy ocenie wydatków - czy są to wydatki na remont należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mający wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych. W ujęciu podatkowym należy także zauważyć, że pewne unowocześnienie środka trwałego w wyniku poddania go pracom remontowym przy zastosowaniu nowej generacji materiałów nie musi być równoznaczne z jego ulepszeniem.

Biorąc pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość i postęp techniczny wydatki na wymianę starej betonowej nawierzchni placu, w części na kostkę brukową i w części na powierzchnię betonową., w ocenie tutejszego organu podatkowego można potraktować jako wydatki o charakterze remontowym, nie powodujące wzrostu wartości użytkowej środka trwałego. Tym samym poniesione wydatki na położenie w części kostki brukowej oraz w części powierzchni betonowej w miejsce starej nawierzchni betonowej są - w myśl art. 22 ust. 1, z uwzględnieniem art. 23 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kosztem uzyskania przychodów.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja traci moc wiążącą w przypadku zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej).