US.III/415-37/05 - Wydatki podatnika na naukę języka obcego jako koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 października 2005 r. Urząd Skarbowy w Ełku US.III/415-37/05 Wydatki podatnika na naukę języka obcego jako koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie:

-

art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 zmiany: Dz. U. z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 85, poz. 727, z 2004 r. Nr 93, poz. 894, z 2005 r. Nr 143, poz. 1199),

po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 września 2005 r. Pani sprawie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego a mianowicie, czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług pielęgniarskich wydatki poniesione na naukę języka włoskiego oraz zakup książek do tego języka Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ełku stwierdza, że przedstawione stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

W dniu 29 września 2005 r. Pani zwróciła się z zapytaniem w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, a mianowicie czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług pielęgniarskich wydatki poniesione na naukę języka włoskiego oraz zakup książek do tego języka.

Ze stanu faktycznego opisanego w zapytaniu z dnia 29 września 2005 r. wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej praktyki pielęgniarskiej. Działalność tą zamierza Pani rozszerzyć poprzez świadczenie usług pielęgniarskich w innym kraju. W związku z tym ponosi Pani wydatki na naukę języka włoskiego i zakup podręczników do nauki tego języka.

W ocenie Podatnika na tle takich okoliczności faktycznych ponoszone wydatki na naukę języka włoskiego i zakup książek do nauki tego języka można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W powołanym wyżej art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretnie koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Wskazuje jedynie określone przesłanki, jakie muszą być spełnione, aby można było zaliczyć określony wydatek do kosztów uzyskania przychodu. Celem kosztu powinno być osiągnięcie przychodu, wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie podatku dochodowego konieczny jest podział wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przedsiębiorcy na dwie grupy, tj. wydatki związane z:

1)

podnoszeniem posiadanych kwalifikacji zawodowych,

2)

podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy.

Do pierwszej grupy wydatków należy zakwalifikować wydatki związane z różnymi formami kształcenia, w ramach których podatnik nabywa umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności.

Drugą grupę wydatków obejmują zaś wydatki podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby koszty związane z opłatą nauki języka obcego zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, istnieć musi bezpośrednie przełożenie zdobytych umiejętności na powstanie przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, że ukończenie kursu języka włoskiego jest warunkiem bezwzględnym i koniecznym do funkcjonowania obecnie firmy, jak również do zachowania źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza. Nie gwarantuje także bezpośredniego lub pośredniego przyczynienia się do osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej. Wydatki ponoszone na naukę języka włoskiego oraz na zakup książek są wydatkami osobistymi podatnika, stanowią bowiem dokształcanie zawodowe podatnika, czyli zdobycie dodatkowych kwalifikacji w postaci znajomości języka obcego.

W przedmiotowej sprawie wydatki na naukę języka oraz zakup książek ponoszone są z perspektywą ewentualnego rozszerzenia i prowadzenia działalności gospodarczej w przyszłości w innym kraju. W świetle powyższego wydatki te nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl