US.III/415-24/06 - Korekta deklaracji podatkowej a możliwość skorzystania z odliczenia w ramach ulgi odsetkowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy zawarte w piśmie z 28.02.2006 r. (data wpływu: 17.03.2006 r.) jako nieprawidłowe.

Z przedstawionych okoliczności faktycznych oraz znajdujących się w posiadaniu tutejszego organu podatkowego dokumentów wynika, iż w 2003 r. zaciągnęli Państwo kredyt na zakup mieszkania. Odsetki opłacane od tego kredytu odliczyli Państwo od dochodu w złożonym 28.02.2004 r. zeznaniu za 2003 rok na druku PIT-37 w ramach tzw. "ulgi odsetkowej". W trakcie prowadzonych przez tutejszy organ podatkowy czynności sprawdzających (a nie - jak Państwo wskazali w powyższym wniosku - "kontroli") mających na celu wyjaśnienie prawa do skorzystania przez Państwa z ulg w podatku dochodowym w roku 2003 stwierdzono, że nie mogą Państwo dokonać odliczenia w ramach ulgi odsetkowej, ponieważ w zeznaniach podatkowych za 1995 i 1996 r. korzystali z tzw. "dużej ulgi budowlanej". Wydatki poniesione w 1995 i 1996 r. dotyczyły wykonanej adaptacji strychu na cele mieszkalne w istniejącym budynku mieszkalnym w miejscowości X., gmina Y. Na wykonanie tych prac zostało wydane przez Kierownika Urzędu Rejonowego w Z. pozwolenie na roboty budowlane Nr 8/95 z dnia 24.05.1995 r.

W związku z przeprowadzonymi czynnościami sprawdzającymi w dniu 13.12.2004 r. skorygowali Państwo swoje zeznanie PIT-37 za 2003 r. o dokonane odliczenia w ramach ulgi odsetkowej. W dniu 17.12.2004 r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął Państwa wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie korekty zeznań za lata 1995 i 1996 oraz odliczenia w zeznaniu za 2003 r. wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych związanych z wniesieniem wkładu budowlanego do spółdzielni mieszkaniowej.

W odpowiedzi na wyżej wymieniony wniosek Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie pismem Nr US.III-415/64/04 z 27.12.2004 r., na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej obowiązujących w 2004 r., udzielił informacji, w której stwierdził, iż nie ma możliwości złożenia korekt zeznań podatkowych za lata 1995 i 1996 oraz brak jest podstaw do odliczenia przez Państwa w zeznaniu za rok 2003 wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego.

W swoim wniosku z 28.02.2006 r. ponowili Państwo pytania odnośnie kwestii, na które otrzymali odpowiedź w piśmie tutejszego organu podatkowego z 27.12.2004 r.

Państwa zdaniem, mogą oni skorzystać w zeznaniu za 2003 r. z odliczenia z tytułu spłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych, ponieważ poniesione wydatki na adaptację strychu zostały błędnie przez nich zaliczone w zeznaniach podatkowych za lata 1995 i 1996 do wydatków mieszkaniowych w ramach "dużej ulgi budowlanej". Wydatki te zdaniem Wnioskodawców kwalifikowały się do wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego będącego ich własnością, ponieważ zakres wykonanych robót polegał na dociepleniu strychu, wymianie starego odeskowania podłogi i zmianie sposobu ogrzewania w istniejących pokojach. Uważają Państwo, że wykazane w zeznaniach za lata 1995 i 1996 wydatki mieszkaniowe - w 1995 r. 5.655,64 zł, a w 1996 r. 3.910,11 zł - nie przekraczają przewidzianych w tych latach limitów na remont i modernizację.

Tutejszy organ podatkowy nie podziela poglądu Wnioskodawców i potwierdza swoje stanowisko przedstawione w piśmie Nr US.III-415/64/04 z 27.12.2004 r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie, pomimo udzielenia interpretacji na podobne zapytanie Wnioskodawców zawartej w wyżej wymienionym piśmie, przystąpił do załatwienia wniosku z 28.02.2006 r. na podstawie znowelizowanych przepisów Ordynacji podatkowej obowiązujących od 01.01.2005 r., czyniąc zadość poglądom wyrażonym w piśmiennictwie i orzecznictwie (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 26.10.2005 r., sygn. akt I SA/Op 198/05).

Regulacja dotycząca interpretacji przepisów prawa podatkowego uległa istotnym zmianom z dniem 1 stycznia 2005 r. W świetle art. 14a-14d Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym. Ustawodawca przyjął, że interpretacja zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Nie jest ona wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podmioty te zastosowały się do interpretacji, wówczas organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązania podatkowe bez zmiany albo uchylenia wydanego w tej sprawie postanowienia. Interpretacja jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14 § 5, Ordynacji podatkowej. Istota zmiany dotyczy również formy udzielania informacji, która w miejsce obowiązującej w poprzednim stanie prawnym pisemnej odpowiedzi mającej charakter czynności materialno-technicznej przybrała procesową formę postanowienia, na które przysługuje zażalenie i które, w przypadkach wskazanych w art. 14b § 5 może być zmienione lub uchylone przez organ odwoławczy wyłącznie w drodze decyzji.

Zgodnie z art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) od podstawy odliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonej podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego albo

2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo

3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonaniu działalności gospodarczej, albo

4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Jednocześnie ust. 2 pkt 7 powołanego wyżej art. 26b stanowi, iż odliczenie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, jeżeli podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych na:

a. zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,

b. budowę budynku mieszkalnego,

c. wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,

d. zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo osoby, która wybudowała ten budynek w wykonaniu działalności gospodarczej,

e. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,

f. przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu,

g. systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo-kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

Powołany powyżej przepis wyklucza zatem możliwość odliczenia spłaconych odsetek od kredytu (pożyczek) w sytuacji, gdy podatnik korzystał z odliczeń mieszkaniowych, które do końca 2001 r. przewidywała ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca nie precyzuje czasookresu dokonywania powyższych odliczeń, zatem odnosi się to do okresu obowiązywania ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli od 01.01.1992 r.

W formularzu PIT-D stanowiącym załącznik do zeznania PIT-31 za 1995 rok złożonym 27.04.1996 r. w poz. 24 wykazali Państwo poniesione w roku podatkowym wydatki mieszkaniowe (na budowę budynku mieszkalnego, wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej, zakup budynku mieszkalnego, nadbudowę lub rozbudowę budynku mieszkalnego na cele mieszkalne, przebudowę strychu, suszarni lub innego pomieszczenia na cele mieszkalne, wykończenie lokalu mieszkalnego do dnia jego zasiedlenia) w wysokości 5.655,64 zł, które następnie pomniejszyły dochód do opodatkowaniu. W formularzu PIT-D stanowiącym załącznik do zeznania PIT-31 za 1996 rok złożonym 17.04.1997 r. w poz. 24 wykazali Państwo poniesione w roku podatkowym wydatki mieszkaniowe na cele wymienione wyżej w wysokości 3.910,11 zł, które również obniżyły dochód do opodatkowania.

Ponadto z pisma Starostwa Powiatowego z Z. Nr AB. 7358/56/2004 z 03.12.2004 r. wynika, że decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w Z. Nr 8/95 z dnia 24.05.1995 r. Pan S. uzyskał pozwolenie na roboty budowlane polegające na adaptacji strychu w istniejącym budynku mieszkalnym Nr 8 w miejscowości X., gmina Y.

Z dokumentów wymienionych wyżej wynika, iż w 1995 i 1996 r. ponieśli Państwo wydatki związane adaptacją strychu, a nie remontem pokoi, które następnie zostały odliczone od dochodu w ramach tzw. "dużej ulgi budowlanej".

Błędny jest również Państwa pogląd, że wykazane w zeznaniach za lata 1995 i 1996 wydatki mieszkaniowe nie przekraczają przewidzianych w tych latach limitów na remont i modernizację.

Przewidziana w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ulga z tytułu poniesionych wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, w brzmieniu obowiązującym w 1995 i 1996 r., była odliczeniem od dochodu a, nie od podatku. Wynika to z zapisu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. g powyższej ustawy, zgodnie z którym podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25 po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na cele mieszkaniowe podatnika przeznaczone na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zajmowanego na podstawie tytułu prawnego.

Wysokość limitów odliczeń z powyższego tytułu regulował art. 26 ust. 4 powyżej ustawy. Przepis ten miał różne brzmienia obowiązujące w roku 1995 i 1996. Jednak z zapisów tych wynika, że limit odliczeń od dochodu z tytułu poniesionych wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w 1995 r. wynosił 1.860,- zł, zaś w 1996 r. wynosił 2.457,- zł.

W związku z powyższym wykazane przez Państwa w zeznaniach za lata 1995 i 1996 wydatki mieszkaniowe przeznaczone na adaptację strychu, przekraczają przewidziane w tych latach kwoty limitów wydatków na remont i modernizację.

Nie ulega zatem wątpliwości, że w latach 1995 i 1996 korzystali Państwo z odliczeń w ramach "dużej ulgi budowlanej", co zgodnie z art. 26b ust. 2 pkt 7 lit. f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyklucza możliwość odliczenia w zeznaniu za 2003 rok wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

W sytuacji, gdy podatnik dokona korekty zeznań podatkowych za lata, w których korzystał z odliczeń mieszkaniowych w ramach "dużej ulgi budowlanej", w myśl art. 81 Ordynacji podatkowej, oraz ureguluje zaległe zobowiązania podatkowe wraz z odsetkami za zwłokę, należy uznać, że stan korzystania z powyżej ulgi został anulowany i nie zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 26b ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 59 § 1 ust. 1 pkt 9 i art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie Państwa w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1995 r. wygasło 31.12.2001 r. na skutek przedawnienia, a za 1996 r. - 31.12.2002 r.

W związku z powyższym nie jest możliwe złożenie przez Państwa korekt zeznań za lata 1995 i 1996, a tym samym wykluczona jest możliwość skorzystania z odliczeń na spłatę odsetek w zeznaniu za 2003 rok.

Ponadto tutejszy organ informuje, iż:

- interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia,

- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwy organ podatkowy i organ kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia,

- interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie w terminie 7 dni od daty doręczenia - art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie - art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.

W przypadku złożenia zażalenia należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5,- zł i po 0,50 zł od każdego załącznika.