US.III-415/22/136/05 - Zapomoga udzielona pracownikowi.

"W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest zatem na swoistej klauzuli generalnej zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W związku z tym do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia wypłacone pracownikom za pracę wykonywaną przez nich w ramach stosunku pracy. W ramach tych wydatków nie mieszczą się jednak wydatki na cele tzw. socjalno-bytowe ponoszone przez pracodawców na rzecz pracowników i ich rodzin, gdyż nie mają one bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie nie ma lub mieć nie może bezpośredniego wpływu na wielkość osiągniętego przychodu. Dodatkowo należy wskazać, iż nawet w sytuacji gdyby wydatek o którym mowa w zapytaniu zostałby sfinansowany z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych to i tak nie mógłby być on zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów. Przesądza o tym przepis art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".