US.III/415-21/06 - Amortyzacja środka trwałego w przypadku jego wymiany w ramach gwarancji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy zawarte w piśmie z 8 marca 2006 r., jako nieprawidłowe.

Z przedstawionych okoliczności faktycznych wynika, iż prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą. W roku 2004 zakupił Pan samochód osobowy, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy. Samochód był amortyzowany od czerwca 2004. W 2005 r. w samochodzie ujawniła się wada fabryczna. Sprzedawca uznał reklamację i w dniu 28 lutego 2006 r. dokonał wymiany uszkodzonego pojazdu na nowy tej samej marki i w tej samej cenie. Na okoliczność wymiany uszkodzonego samochodu sprzedawca wystawił fakturę korygującą i fakturę zakupu nowego pojazdu. Wartość wyżej wymienionych faktur jest identyczna z wartością nabycia pierwszego samochodu w 2004 r.

Wątpliwości Pana dotyczą kwestii, czy ma obowiązek pomniejszenia kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej o kwotę dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych od wadliwego samochodu a otrzymany nowy samochód traktować jako zakup środka trwałego i amortyzować go od następnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych zgodnie z przepisami art. 22a-22o z uwzględnieniem art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, należałoby zmienić w ewidencji środków trwałych dane dotyczące samochodu wadliwego na dane nowego samochodu wymienionego w ramach gwarancji i amortyzować go w dalszym ciągu, aż do uzyskania przysługującej kwoty amortyzacji.

Tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Art. 22a ust. 1 pkt 2 wyżej wymienionej ustawy stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania składniki majątku (w tym środki transportu) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek trwały wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Art. 22g ust. 1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Zgodnie zaś z ust. 3 za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Zgodnie z art. 536 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Zaś art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, iż w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Gwarancja udzielona przez sprzedającego lub producenta a przyjęta przez kupującego jest umową dodatkową do umowy sprzedaży, mającą zapewnić zabezpieczenie interesów kupującego, aby mógł on korzystać z przedmiotu objętego umową zgodnie z przeznaczeniem.

W Pana przypadku, wymiana przez sprzedawcę uszkodzonego samochodu na nowy nie jest zawarciem kolejnej umowy sprzedaży czy też umową zamiany tylko realizacją postanowień umowy gwarancyjnej, mającej charakter dodatkowy do pierwotnej umowy sprzedaży z 2004 r.

Wystawiona przez sprzedawcę faktura korygująca do sprzedaży pierwszego samochodu nie prowadzi do korekty wartości początkowej tego pojazdu. Sprzedawca nie udziela kupującemu rabatu, upustu czy też bonifikaty. Nie ulega więc zmianie kwota należna zbywcy. Wystawione przez sprzedawcę faktury: korygująca sprzedaż wadliwego samochodu i potwierdzająca nabycie nowego pojazdu, dokumentują jedynie dla celów księgowych wykonanie przez sprzedawcę zobowiązań z tytułu udzielonej Panu gwarancji, wyrażające się dostarczeniem rzeczy wolnej od wad.

Zgodnie z art. 22n ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej:

W związku z powyższym, zwrot wadliwego samochodu powoduje wykreślenie go z prowadzonej przez Pana ewidencji środków trwałych, bez konieczności korygowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej o dokonane do momentu zwrotu odpisy amortyzacyjne.

Amortyzacja stanowi pieniężny wyraz zużywania się środków trwałych. Zużycie środków trwałych określa się przy zastosowaniu stawek procentowych lub kwotowych, których wielkość uzależniona jest od następujących czynników:

- od wartości początkowej środków trwałych, - od przewidywanego okresu ich zużywania, - od przyjętej metody amortyzacji.

Powyższe samochody osobowe są odrębnymi środkami trwałymi. Każdy z nich ma odmienną datę nabycia i przyjęcia do użytkowania. Nie jest więc możliwa tylko zmiana w ewidencji środków trwałych danych dotyczących samochodu wadliwego na dane nowo otrzymanego i kontynuacja amortyzacji rozpoczętej w 2004 r. Każdy z samochodów powinien być odrębnie amortyzowany.

Otrzymany w ramach gwarancji nowy samochód osobowy należy odrębnie wprowadzić do ewidencji środków trwałych z datą nabycia 28 lutego 2006 r. Wartość początkową należy ustalić na podstawie faktury dokumentującej nabycie tego samochodu. Od następnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych należy rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy zaliczaniu dokonanych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów należy mieć jednak na uwadze postanowienia art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że cena nabycia nowego samochodu osobowego otrzymanego w ramach gwarancji stanowiąca jego wartość początkową została uiszczona w związku z transakcją sprzedaży przeprowadzoną w 2004 r. Wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych od wadliwego samochodu osobowego stanowiła koszty uzyskania przychodów i pomniejszała podstawę opodatkowani podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym, odpisy amortyzacyjne dokonywane od nowo otrzymanego samochodu od wartości stanowiącej sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od samochodu wadliwego, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto tutejszy organ informuje, iż:

- interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, - interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwy organ podatkowy i organ kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia, interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie w terminie 7 dni od daty doręczenia - art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie - art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.

W przypadku złożenia zażalenia należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5,- zł i po 0,50 zł od każdego załącznika.