US.III\415-15a\05 - Udziały otrzymane w spadku.

Na podstawie:

- art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732),

po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.04.2005 r. (wpływ do Urzędu w dniu 11.04.2005 r.) Pani w sprawie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia, czy prowadząc indywidualnie działalność gospodarczą oraz będąc spadkobiercą kontynuującym działalność gospodarczą spadkodawcy można prowadzić dwie odrębne ewidencje księgowe, tj. oddzielnie dla odziedziczonego przedsiębiorstwa (księgę rachunkową) i oddzielnie dla działalności prowadzonej indywidualnie (podatkową księgę przychodów i rozchodów),

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ełku stwierdza, że przedstawione stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

W dniu 11.04.2005 r. Pani zwróciła się z zapytaniem w sprawie udzielenia interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej spadkobierców kontynuujących działalność gospodarczą spadkodawcy.

Ze stanu faktycznego opisanego w zapytaniu z dnia 07.04.2005 r. (wpływ do Urzędu w dniu 11.04.2005 r.) wynika, iż zmarły mąż Pani prowadził działalność gospodarczą. Dla potrzeb podatku dochodowego prowadził ewidencję księgową w postaci księgi rachunkowej. Zgodnie z postanowieniem sądu prawo do spadku po zmarłym nabyła Pani oraz dwoje małoletnich dzieci (4 i 12 lat), tj. po 1/3 części każdy ze spadkobierców. Zarząd nad majątkiem małoletnich dzieci sprawuje kurator ustanowiony przez sąd. Pani prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko, opodatkowaną na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Odziedziczone po mężu przedsiębiorstwo Pani chce nadal prowadzić wraz z małoletnimi dziećmi. W chwili obecnej Pani prowadzi przedsiębiorstwo zmarłego na zasadzie współwłasności, wraz z dziećmi. Po śmierci męża Strona dokonała zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Zmiany te polegały na tym, że Strona przejęła nazwę przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża, wskazała dodatkowe miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (wykonywanej wcześniej przez męża).

W ocenie Podatnika na tle takich okoliczności faktycznych powinna prowadzić dwie odrębne ewidencje księgowe, tj. oddzielnie dla odziedziczonego przedsiębiorstwa (księgę rachunkową) i oddzielnie dla działalności prowadzonej indywidualnie (podatkową księgę przychodów i rozchodów).

Stosownie do treści art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) spadkobierca przejmuje przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Natomiast § 2 art. 97 stanowi podstawę przejścia na spadkobierców przysługujących spadkodawcy praw o charakterze niemajątkowym związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek. Z dalszej treści przepisu art. 97 wynika, że przepis § 2 stosuje się odpowiednio do praw i obowiązków z tytułu sprawowanej przez spadkobiercę funkcji płatnika, a przepisy § 1-3 stosuje się do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego. Cytowany przepis art. 97 Ordynacji podatkowej ponad wszelką wątpliwość stanowi o przejściu praw i obowiązków majątkowych, czy też - po spełnieniu ustawowego warunku - także praw o charakterze niemajątkowym związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą wyłącznie na spadkobierców.

W świetle powyższego kontynuacja działalności gospodarczej prowadzonej uprzednio przez spadkodawcę, tj. przez osobę będącą spadkobiercą wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

W myśl art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 za poprzedni rok podatkowy wynosiły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Przepis art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) nakłada obowiązek zaprowadzenia ksiąg handlowych dla ww. podmiotów, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wynosiły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 euro.

Ze stanu faktycznego opisanego w piśmie z dnia 07.04.2005 roku wynika, iż w roku 2005 prowadzi Pani dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej na własne nazwisko podatkową księgę przychodów i rozchodów. Fakt ten wskazuje, iż nie uzyskała Pani przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy, tj. 2004, w kwocie przekraczającej równowartość w walucie polskiej 800.000 euro.

Ponadto rozszerzenie działalności Podatnika prowadzonej na własne nazwisko o działalność prowadzoną przez zmarłego męża nie spowodowało powstania nowego podmiotu w sferze prawa podatkowego.

W takim stanie prawnym obowiązana jest Pani do prowadzenia dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych podatkowej księgi przychodów i rozchodów dla prowadzonej działalności gospodarczej. Przepisy dotyczące sposobu prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga oraz szczegółowy zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem, zawarte są w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Rozporządzenie w § 9 i § 10 normuje sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Należy nadmienić, iż zgodnie z § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, księga oraz dowody, na których podstawie są dokonywane w niej zapisy, musi znajdować się na stałe w miejscu wykonywania działalności lub miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba.

Zgodnie z § 9 ust. 3 powołanego rozporządzenia w przypadku prowadzenia przedsiębiorstwa wielozakładowego księgi muszą znajdować się w każdym zakładzie. Podatnik może jednak prowadzić jedną księgę w miejscu wskazanym jako jego siedziba, pod warunkiem że w poszczególnych zakładach jest prowadzona co najmniej ewidencja sprzedaży, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, a w razie wykonywania działalności określonej w § 6 - również ewidencje określone w tym przepisie.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja traci moc wiążącą w przypadku zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.