US.I/1-415/22/2006 - Wydatki na przebudowę drogi publicznej jako koszt uzyskania przychodu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 lutego 2007 r. Urząd Skarbowy w Piotrkowie Trybunalskim US.I/1-415/22/2006 Wydatki na przebudowę drogi publicznej jako koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. postanawia stanowisko w indywidualnej sprawie przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2006 r. (złożonym w tutejszego organie 12 grudnia 2006 r.), wg którego wydatki na przebudowę drogi publicznej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, uznać za prawidłowe.

Przepis art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Wnioskiem z dnia 28 listopada 2006 r. (złożonym 12 grudnia 2006 r.) wystąpił Pan o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.

We wniosku podał Pan, iż jest wspólnikiem spółki komandytowej (komandytariuszem). Spółka komandytowa prowadziła inwestycję polegającą na budowie obiektów magazynowych i infrastruktury towarzyszącej z przeznaczeniem pod wynajem. Jednym z elementów inwestycji było wykonanie modernizacji i przebudowy ul. L. oraz skrzyżowania ul. R. i ul. L. będących drogami publicznymi. Po zakończeniu inwestycji dokonano rozliczenia wydatków na poszczególne tytuły inwestycyjne (środki trwałe) - bezpośrednie w pełnej wysokości, natomiast pośrednie proporcjonalnie do kosztów bezpośrednich.

Spółka zaliczyła wydatki na modernizację i przebudowę ul. L. oraz skrzyżowania ul. R. i ul. L. do inwestycji w obcych obiektach podlegających amortyzacji.

W związku z powyższym zwrócił się Pan z zapytaniem, czy wydatki na przebudowę drogi publicznej można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu.

Pana zdaniem droga publiczna nie stanowi środka trwałego podatnika. Nie jest również przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy, na podstawie której przejęta byłaby do używania przez podatnika. Zmodernizowana droga nadal stanowi drogę publiczna, z której mogą korzystać inne osoby i podmioty. Miejski Zarząd Dróg i Komunikacji w Piotrkowie Tryb. zapewnia bieżące utrzymania drogi i pokrywa koszty z tym związane. Ponieważ przebudowa dróg i skrzyżowania była niezbędna w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania centrum logistycznego oraz bezpiecznego zjazdu do nieruchomości przeznaczonych na wynajem, zdaniem Pana wydatki na przebudowę drogi publicznej stanowią koszty uzyskania przychodów.

Podał Pan również, iż po zakończeniu przebudowy drogi spółka powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość wynikającą z rozliczenia inwestycji dotyczącą przebudowy dróg i skrzyżowania. Zaliczenie wydatków do kosztów w momencie ich ponoszenia nie było możliwe, ponieważ znaczną ich część stanowiły wydatki pośrednie związane zarówno z budową środków trwałych, jak i modernizacją drogi i skrzyżowania (np. mapy projektowe, dokumentacja wykonawcza, raporty oddziaływania na środowisko, zastępstwo inwestycyjne, nadzory geodezyjne, geologiczne i sanitarne oraz inne koszty ekonomiczne i finansowe związane z procesem inwestycyjnym).

Stanowisko tutejszego organu jest następujące:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Od 01 stycznia 2007 r. art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i koszty pozostające w związku pośrednim, jeżeli w racjonalny sposób można określić, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu.

W myśl art. 22 ust. 4 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Ustęp 5 tego artykułu w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. stanowi, iż u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Od 01 stycznia 2007 r. ustęp 5 tego artykułu stanowi u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007 r. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Kwestia ponoszenia kosztów związanych z budową i modernizacją dróg przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą została uregulowana przepisami ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 z późn. zm.). Stosownie do art. 16 ust. 1 tej ustawy obowiązek przebudowy drogi publicznej spowodowany inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że droga publiczna nie stanowi środka trwałego. Nie jest również przedmiotem najmu lub dzierżawy, na podstawie której przejęta byłaby do używania przez podatnika.

W ocenie tutejszego organu wydatki poniesione na przebudowę drogi publicznej nie stanowią inwestycji w obcych środkach trwałych. Do drogi tej spółka nie posiada tytułu prawnego, uprawniającego ją do wyłącznego korzystania z tej drogi. Powyższe wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ mają one pośredni związek z uzyskanym przychodem.

Stanowisko Pana przedstawione we wniosku odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przebudowę drogi publicznej - tutejszy organ uznaje - za prawidłowe.

Stanowisko Pana przedstawione we wniosku odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przebudowę drogi publicznej - tutejszego organ uznaje za prawidłowe.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl