US I/1-415/15/2007 - Czy koszty wypłaconych diet pracownikom zatrudnionym na etacie kierowców są kosztami uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. postanawia stanowisko w indywidualnej sprawie przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2007 r. (złożonym w tut. Urzędzie 25 czerwca 2007 r.) z uzupełnieniem z dnia 31 lipca 2007 r. wg którego koszty wypłaconych pracownikom zatrudnionym na etacie kierowców są kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych uznać za prawidłowe.

Przepis art. 14a § 1 - Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r.) stanowi, iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r.) udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) wnioski o wydanie pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wniesione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Wnioskiem z dnia 12 maja 2007 r. z uzupełnieniem z 31 lipca 2007 r. w Pani imieniu Pełnomocnik wystąpił o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.

We wniosku Pełnomocnik podał, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Miejscem siedziby firmy jest R ul. G, natomiast miejscem wykonywania pracy pracowników zatrudnionych na etacie kierowcy (i jednocześnie mechanika) jest teren kraju. Działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach ogólnych. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowców wypłacane są diety z tytułu zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowych w wysokości nie przekraczającej limitów ustalonych rozporządzeniem ministra właściwego do spraw pracy dla pracowników sfery budżetowej. Powyższe koszty diet są uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Pełnomocnik skierował zapytanie czy koszty wypłaconych diet pracownikom zatrudnionym na etacie kierowców są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Według stanowiska przedstawionego we wniosku koszty wypłaconych diet pracownikom zatrudnionym na etacie kierowców są kosztami uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko tut. organu jest następujące.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl powyższego przepisu wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu jeżeli:

W oparciu o art. 22 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym,.. diety wypłacone pracownikom będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, jeżeli istnieje związek pomiędzy przychodami z działalności gospodarczej, a odbywaną podróżą służbową.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "podróż służbowa".

Definicji takiej nie można także wywieść z treści art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) zgodnie, z którym pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Przepis ten rozstrzyga jedynie to, kiedy pracodawca zobowiązany jest do pokrycia wydatków związanych z podróżą służbową pracownika.

Według Słownika Współczesnego Języka Polskiego "służbowy" - to mający związek z zorganizowaną zhierarchizowaną pracą. W związku z tym należy przyjąć, że podróż służbowa to podróż mająca związek z zorganizowaną pracą.

W świetle powyższego za podróż służbową należy uznać wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Jeżeli zatem wyjazdy pracowników w celu wykonywania pracy do innej miejscowości stanowią podróże służbowe, to pracownikowi przysługują z tego tytułu należności.

W przedstawionej przez Pełnomocnika we wniosku sytuacji pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na etacie kierowcy i wykonującym pracę na terenie kraju przysługują diety z tytułu podróży służbowych, które mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe tut. organ stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, że koszty wypłaconych diet pracownikom zatrudnionym na etacie kierowców są kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 - Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r.) interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. Jednocześnie tut. organ informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.