Us-32/PP/443-117/2003/DK - Czy przychody z działalności gospodarczej oraz przychody z najmu muszą być wykazywane w ewidencji i rozliczane w ramach jednej deklaracji VAT-7 oraz czy jest zobowiązany do wykazywania obrotów, które nie mają wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego.

Strona w piśmie informuje, iż prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność sportowo - rekreacyjna, import oraz świadczenie usług najmu. Poza przychodami osiąganymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiąga ona również przychody z tytułu wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe.

Podatnik zwraca się do organu podatkowego z pytaniem, czy przychody z działalności gospodarczej oraz przychody z najmu muszą być wykazywane w ewidencji i rozliczane w ramach jednej deklaracji VAT-7 oraz czy jest zobowiązana do wykazywania obrotów, które nie mają wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego.

Zależnie od tego czy wynajmowana rzecz stanowi składnik majątku firmy czy też nie, przychody te będą rozliczne jako przychody z działalności gospodarczej, bądź jako przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z art. 14 ww. ustawy przychodami z działalności gospodarczej są min.: przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast w świetle art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa składników majątku niezwiązanych z działalnością gospodarczą stanowi odrębne źródło przychodu. Nie stanowi on więc źródła przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega min. sprzedaż towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Czynności wymienione w art. 2 ww. ustawy podlegają podatkowi VAT bez względu na to, czy są wykonywane w ramach działalności gospodarczej czy też nie. Czynności podlegające ustawie o PTU mogą być opodatkowane albo zwolnione z podatku VAT.

Zgodnie z załącznikiem Nr 2, poz. 10 do ustawy o PTU usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe, są przedmiotowo zwolnione z podatku VAT.

W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności zwolnione z podatku od towarów i usług, nie ma on obowiązku składania deklaracji VAT-7.

Strona wykonuje zarówno czynności opodatkowane jak i zwolnione z podatku VAT, w związku z czym ma obowiązek prowadzenia ewidencji dla podatku od towarów i usług oraz składania deklaracji VAT-7, w ramach której ma obowiązek wykazywania zarówno wartości sprzedaży podlegającej opodatkowaniu jak i zwolnionej (poz. 19 deklaracji VAT-7).

Kwoty wykazane w deklaracji podatkowej muszą wynikać z prowadzonej dokumentacji księgowej, która stanowi podstawę do sporządzenia deklaracji.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności określone w art. 7 ust. 1 pkt 2 (min. wynajem nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe) oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 14 ust. 1, 5 i 6, są obowiązani do prowadzenia ewidencji zawierającej: - kwoty określone w art. 20, a więc kwoty podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, - dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, - wysokość podatku należnego, - kwoty podatku naliczonego obniżającego podatek należny,- kwoty podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz - inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 Ustawy o PTU podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Wykazując kwoty podatku naliczonego, podatnik dokonujący sprzedaży towarów zwolnionych i opodatkowanych jest obowiązany, zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług, do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną (art. 20 ust. 2 ustawy o PTU).

Zgodnie z art. 20 ust. 3 Ustawy o PTU, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może także zmniejszyć podatek należny o taką część podatku naliczonego, która odpowiada procentowemu udziałowi wartości sprzedaży towarów opodatkowanych podatkiem w wartości sprzedaży ogółem. Przy ustalaniu wartości sprzedaży nie uwzględnia się kwot podatku.

Jak stanowi ust. 4 powyższego artykułu, w przypadku nabycia towarów, o których mowa w art. 21 ust. 3, procentowy udział wartości sprzedaży towarów opodatkowanych w wartości sprzedaży ogółem oblicza się na podstawie sprzedaży z ostatnich sześciu miesięcy. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Konstrukcja deklaracji VAT-7 określa jakie dane mogą być do niej wpisane. W deklaracji VAT-7 w poz. 50 i 51 wpisuje się opodatkowane zakupy towarów pozostałych, związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast w poz. 52 i 53 deklaracji wpisuje się opodatkowane zakupy towarów pozostałych, związane ze sprzedażą zwolnioną od podatku od towarów i usług oraz opodatkowaną (rozliczane zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy o PTU).

Reasumując, Strona ma obowiązek składania jednej deklaracji VAT-7, w której wykazuje wszelkie czynności podlegające ustawie o podatku od towarów i usług, a dane wykazane w deklaracji winny mieć odzwierciedlenie w ewidencji prowadzonej zgodnie z art. 27 ust. 4 Ustawy o PTU.