UPO/VAT/443/216/RK - Opodatkowanie najmu domków letniskowych

Pytanie podatnika

Z przedstawionego stanu faktycznego wyrażonego w piśmie oraz załączonych dokumentów wynika, iż członkowie stowarzyszenia są właścicielami domków letniskowych, które zostały przez nich nabyte na podstawie umów kupna sprzedaży. Domki te są usytuowane na terenie leśnym. Jako właściciele domków członkowie zawarli umowy najmu z dzierżawcą tego terenu - w § 1 umowy najmu zapisano "wynajmujący oddaje w najem teren pod domek(ki) campingowe na terenie ośrodka X". Faktury VAT otrzymywane od dzierżawcy terenu zawierają w swej treści "raty za czynsz na domek". Czy są właściwie wystawiane?

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), która przestała obowiązywać z dniem 1 maja 2004 r. oraz aktualna ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535), a także akty wykonawcze do tych ustaw nie przewidywały i nie przewidują obniżonej stawki, ani zwolnienia od podatku od towarów usług dla usług najmu gruntu leśnego, na którym usytuowano domki letniskowe, dlatego też zgodnie z przepisami tych aktów prawnych obowiązywała i nadal obowiązuje stawka podstawowa w wysokości 22 % za najem takiego terenu.

Natomiast co do treści wynikającej z przedstawionych dokumentów, tzn. faktur VAT i umów najmu, a także umowy kupna sprzedaży domków letniskowych należy wnioskować, iż członkowie stowarzyszenia są właścicielami domków letniskowych, natomiast zawarli umowy najmu dotyczące terenu pod domkami. Dlatego też faktura VAT winna odzwierciedlać faktycznie wykonaną czynność, czyli najem terenu, a nie czynsz za domek. Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej nazwę towaru i usługi. Ten sam zapis obowiązywał w przepisach obowiązujących przed dniem 1 maja 2004 r.