Stanowisko MF w sprawie sposobu interpretacji art. 67 i 68 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na przekazaną przy piśmie z dnia 14 października 2009 r. interpelację pana posła Sławomira Kopycińskiego w sprawie sposobu interpretacji zapisów art. 67 i 68 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) przedstawiam stanowisko w tej kwestii.

Z treści interpelacji wynika, że problem dotyczy dokumentowania wpłat pracodawców na fundusz szkoleniowy oraz zaliczenia tych wpłat do kosztów uzyskania przychodów. Pan poseł zwraca się o interpretację art. 67 i 68 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zdaniem pana posła przepisy te budzą poważne wątpliwości w kwestii dotyczącej wymogów, jakie pracodawca musi spełnić dla zaliczenia wpłat na fundusz szkoleniowy do kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) oraz art. 23 ust. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są podstawowe odpisy i wpłaty na fundusze tworzone przez podatnika, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Możliwość taką przewiduje przepis art. 68 ust. 1a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.), zgodnie z którym wpłaty pracodawców na fundusz szkoleniowy obciążają koszty działalności pracodawców.

Przepisy art. 67 i 68 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie zawierają zapisów, które w sposób szczególny regulowałyby tryb przekazywania omawianych wpłat na fundusz szkoleniowy oraz sposób ich dokumentowania. Z art. 67 ust. 4 tej ustawy wynika jedynie, że utworzenie, funkcjonowanie i likwidacja funduszu szkoleniowego reguluje układ zbiorowy pracy lub regulamin funduszu szkoleniowego. Jestem zdania, że regulacje te powinny jednak być zgodne z zasadami odnoszącymi się do dokumentowania poniesionych wydatków (kosztów) oraz osiąganych przychodów, które to elementy niezbędne są do ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani ewidencjonować zdarzenia gospodarcze odpowiednio w księgach rachunkowych lub podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, tzw. dowody źródłowe. Jednym z tego rodzajów dowodów księgowych są m.in. dowody wewnętrzne dotyczące operacji wewnątrz jednostki - art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W celu prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczej przedmiotowy dowód księgowy powinien, co do zasady, zgodnie z art. 21 ustawy o rachunkowości zawierać: określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego, określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej, opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych, datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą, także datę sporządzenia dowodu.

Tryb i zasady ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określa natomiast rozporządzenie ministra finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Powołane rozporządzenie szczegółowo stanowi, iż podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są m.in. faktury VAT, rachunki lub inne dowody stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

Pracodawca prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów nie może zatem zarachować wpłaty na rzecz funduszu na podstawie własnego oświadczenia, bowiem takie oświadczenie nie stanowi dowodu księgowego zgodnie z powołanymi przepisami prawa.