ST1-4834-140/WWR/09/942 - Zasady sporządzania sprawozdania Rb-30 w związku z dokonywanymi zmianami w planie finansowym, o którym mowa w art. 24 ust. 10 ustawy o finansach publicznych.

(...) Zgodnie z art. 24 ust. 10 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) w planie finansowym zakładu budżetowego mogą być dokonywane zmiany w ciągu roku w przypadku realizowania wyższych od planowanych przychodów i kosztów, pod warunkiem, że nie spowoduje to zmniejszenia wpłat do budżetu ani zwiększenia dotacji z budżetu.

Przepis § 45 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783 z późn. zm.) stanowi, iż w przypadku i pod warunkami określonymi w art. 24 ust. 10 ww. ustawy, zmian w planie finansowym zakładu budżetowego, w ciągu roku budżetowego, może dokonywać kierownik zakładu budżetowego. Regulacja § 45 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. wskazuje w sposób pośredni, iż zmiany planu finansowego, o których mowa wyżej, nie wymagają uprzednio wprowadzania zmian w budżecie jednostki samorządu terytorialnego.

Należy zaznaczyć, iż zasady sporządzania sprawozdania Rb-30 półrocznego/rocznego z wykonania planów finansowych zakładów budżetowych zostały określone w § 22 instrukcji, stanowiącej załącznik nr 33 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 115, poz. 781 z późn. zm.).

W przypadku zmiany planu finansowego przez zakład budżetowy, z zachowaniem zasad określonych przepisami prawa w tym zakresie, fakt ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w sprawozdaniu Rb-30.

Przedstawiona opinia nie ma charakteru wiążącego. Ministerstwo Finansów informuje, iż zajmuje się wyłącznie wyjaśnieniem ogólnego znaczenia przepisów ustawy o finansach publicznych - gdy powstają w tym względzie uzasadnione wątpliwości. Ministerstwo nie znając wszystkich okoliczności konkretnych spraw nie może wypowiadać się w kwestii indywidualnego stosowania przepisów prawa.