SPS-024-4765/13 - Szerokość zjazdu publicznego

_{Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej - z upoważnienia ministra - na zapytanie nr 4765 w sprawie szerokości zjazdu publicznego.}

W przypadku zjazdu publicznego warunki jego lokalizacji, jak również wymagania techniczne zostały określone w § 78 ust. 2 rozporządzenia ministra transportu i gospodarki morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430, z późn. zm.). Zjazd publiczny powinien mieć m.in. szerokość nie mniejszą niż 5,0 m, w tym jezdnię o szerokości nie mniejszej niż 3,5 m, i nie większą niż szerokość jezdni na drodze. W przepisie tym jest mowa o jezdni, a nie drodze. Przepis ten określa bowiem:

- najmniejszą szerokość zjazdu publicznego oraz jego jezdni,

- największą szerokość jezdni zjazdu jako nie większą niż szerokość jezdni na drodze.

Zgodnie z art. 4 pkt 2 i 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260) droga to budowla wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami stanowiąca całość techniczno-użytkową przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym, zaś jezdnia to część drogi przeznaczona do ruchu pojazdów. Jeżeli zatem jezdnia (nie droga) na drodze publicznej ma szerokość 9,7 m, to zjazd publiczny z tej drogi może mieć szerokość minimalną 5,0 m, w tym jezdnię o szerokości minimalnej 3,5 m, zaś maksymalnej 9,7 m.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy zaprojektowanie zjazdu w taki sposób, aby spełniał on wymagania określone w przepisach techniczno-budowlanych nie jest możliwe, ustawodawca przewidział możliwość uzyskania zgody na odstępstwo. Procedura uzyskiwania zgody została określona w art. 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Należy w tym miejscu podkreślić, że odstępstwo nie może powodować zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia, ograniczenia dostępności drogi dla osób niepełnosprawnych oraz nie powinno powodować pogorszenia warunków zdrowotno-sanitarnych i użytkowych, a także stanu środowiska, po spełnieniu określonych warunków zamiennych.

W celu uzyskania zgody na odstępstwo inwestor występuje z odpowiednim wnioskiem do właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej (starosta albo wojewoda), ten zaś zwraca się o udzielenie stosownego upoważnienia do właściwego ministra. Przepis art. 9 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane wskazuje na dwuszczeblowość procedury w sprawach o odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, a mianowicie na konieczność wydania upoważnienia przez właściwego ministra oraz postanowienia właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej o zgodzie na odstępstwo od konkretnego przepisu techniczno-budowlanego. Wydanie tego postanowienia należy do organu właściwego do wydania pozwolenia na budowę.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 2 ww. ustawy o drogach publicznych w przypadku budowy lub przebudowy drogi budowa lub przebudowa zjazdów dotychczas istniejących należy do zarządcy drogi. Przepis ten stanowi wyjątek od ogólnej zasady, iż budowa lub przebudowa zjazdu należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi, po uzyskaniu w drodze decyzji administracyjnej zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu lub przebudowę zjazdu.