SPS-023-5756/08 - Stanowisko Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie sytuacji osób, które przebywały na zasiłku przedemerytalnym, a nie miały odprowadzanych składek na ubezpieczenie społeczne.

Odpowiadając na pismo z dnia 16 października br. znak: SPS-023-5756/08 przekazujące interpelację posła Jarosława Rusickiego w sprawie sytuacji osób, które przebywały na zasiłku przedemerytalnym, a nie miały odprowadzanych składek na ubezpieczenie społeczne, uprzejmie informuję:

Zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne zostały wprowadzone od 1 stycznia 1997 r. w ramach nowelizacji ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Ustawa ta obowiązywała od 1 stycznia 1995 r. do 30 czerwca 2004 r. i była wielokrotnie nowelizowana.

W swoim założeniu świadczenie przedemerytalne i zasiłek przedemerytalny miały być formą osłony socjalnej finansowanej z budżetu państwa. Spełniały one ważną funkcję w okresie restrukturyzacji części gospodarki narodowej. Pracownikom legitymującym się długoletnim stażem pracy a tracącym zatrudnienie pozwalały uzyskać formę zabezpieczenia ich najniezbędniejszych potrzeb. Jednak ubocznym ich skutkiem jest realne obniżenie wysokości uzyskanej w przyszłości emerytury, wskutek krótszego okresu składkowego. W początkowym okresie przysługiwało wyłącznie prawo do osłony socjalnej, a okres pobierania zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych nie liczył się w żaden sposób do uprawnień emerytalnych. Dopiero od 8 sierpnia 1997 r. ustawą z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 1997 r. Nr 93, poz. 569) został wprowadzony w art. 37m ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu ust. 3 mówiący, że okresy pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego są okresami nieskładkowymi w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Oznacza to, że okres pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego jest tak samo liczony do uprawnień emerytalnych jak okresy np. urlopów wychowawczych czy studiów - czyli jest przeliczany wg wskaźnika 0,7% za każdy rok nieskładkowy. Oczywiście dotyczy to osób nieobjętych reformą emerytalną. Od tego czasu do końca obowiązywania ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu obowiązywały te same zasady. Także obecnie osoby pobierające świadczenia przedemerytalne, które uzyskały je na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252) lub na podstawie art. 23 i 25 wspomnianej ustawy utrzymały prawo do wcześniej przyznanych zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych, mają uznany okres pobierania tych świadczeń za okresy nieskładkowe w rozumieniu przepisów emerytalnych. Podstawą do tego jest art. 7 pkt 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.).

Uważam takie rozwiązanie prawe za właściwe, gdyż osoby pobierające zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne uzyskiwały pewność otrzymywania określonego, choć niewysokiego, dochodu, co w okresie bardzo wysokiego poziomu bezrobocia miało bardzo poważne znaczenie. Jednocześnie jednak trudno opłacać pełną składkę emerytalną z budżetu państwa za osoby niepracujące. Samo zaliczanie okresów pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego do okresów nieskładkowych w rozumieniu przepisów emerytalnych jest wyraźnym przywilejem w stosunku np. do osób uzyskujących zasiłki z pomocy społecznej.

Należy przy tym podkreślić, że od czasu poprawy sytuacji na rynku pracy rząd podejmował liczne wysiłki mające zachęcić osoby powyżej 50 roku życia do podejmowania ponownego zatrudnienia. Te osoby, które decydowały się na zawieszenie pobierania zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych mogły dzięki temu choćby częściowo powiększyć swoje okresy składkowe.

Minister

Jolanta Fedak