SPS-023-3694/06 - Zwrot podatnikom nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia prezesa Rady Ministrów - na interpelację nr 3694 w sprawie zwłoki urzędów skarbowych w zakresie zwrotu podatnikom nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym.

Szanowny Panie Marszałku! W związku z pismem znak: SPS-023-3694/06 z dnia 11 lipca 2006 r., przy którym przekazano interpelację Pana Posła Jerzego Zawiszy w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

Kwestie związane z rozliczeniem zwrotu nadwyżki podatku naliczonego zostały uregulowane w art. 87, 93 i 97 ust. 5-8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do bezpośredniego zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Przepisy ustępów 2 i 3 ww. artykułu określają terminy i zasady dokonywania takiego zwrotu:

- w terminie 60 dni - co do zasady, do wysokości kwoty podatku naliczonego od zakupów inwestycyjnych (nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów), powiększonej o kwotę odpowiadającą kwocie 22% obrotu opodatkowanego stawkami obniżonymi, w tym stawką 0% (tj. obrotu zwolnionego z prawem do obniżenia) oraz obrotu dokonywanego poza terytorium kraju,

- w terminie 180 dni - co do zasady, pozostałą wartość nadwyżki podatku naliczonego.

Należy jednak wyraźnie podkreślić, że po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 87 ust. 6, i na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową urząd skarbowy obowiązany jest skrócić ww. terminy odpowiednio z 60 do 25 dni, i ze 180 do 60 dni.

Powyższe oznacza, że podatnik (który uregulował swoje zobowiązania wobec dostawców oraz rozliczył podatek należny od wewnątrzwspólnotowych nabyć i od dostaw towarów, dla których nabywca jest podatnikiem) może odzyskać nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym (zaistniałą np. ze względu na zakupy inwestycyjne) już w terminie 25 dni.

Brak jest natomiast podstaw, jak również uzasadnienia merytorycznego do wcześniejszego zwrotu podatku VAT w przypadku, kiedy podatnik nie uregulował swoich należności wobec kontrahentów. Należy bowiem zauważyć, że kontrahent takiego podatnika, tj. dostawca towarów lub usług, obowiązany jest również do terminowego rozliczania podatku z budżetem państwa. Brak zapłaty za dostarczony towar lub wyświadczoną usługę może to mu uniemożliwić. Tym samym twierdzenie, że obowiązujący system zwrotu podatku prowadzi do zatorów płatniczych nie znajduje uzasadnienia. System podatku od wartości dodanej, jakim w Polsce jest podatek od towarów i usług, nie jest systemem, którego celem jest kredytowanie podatników zwrotami podatku z budżetu, których to podatków ci właśnie podatnicy nie zapłacili w cenie swoim kontrahentom. Dodatkowo takie rozwiązanie byłoby sprzeczne z podstawową zasadą funkcjonującą w podatku od towarów i usług, polegającą na odzyskiwaniu podatku VAT zapłaconego w poprzedniej fazie obrotu. Jeżeli natomiast podatnik zapłacił swoim dostawcom należności za dostarczone towary czy usługi (należność obejmuje kwotę podatku), przepisy ustawy przewidują bardzo szybkie terminy zwrotów, tj. 25 lub 60 dni, o czym była mowa powyżej.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że naczelnicy urzędów skarbowych dokonujący wypłat zwrotu nadwyżki podatku naliczonego są zobowiązani do przestrzegania ustalonych terminów. Niezwrócenie podatku w określonych wyżej terminach powoduje, że zwrot podatku zrównuje się z nadpłatą podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

Wydłużenie powyższych terminów może nastąpić jedynie w przypadku, gdy zachodzi konieczność dodatkowego sprawdzenia, czy wysokość zwrotu jest zasadna. Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, że jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, urząd skarbowy obowiązany jest wypłacić podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.