SPS-023-26476/14 - Warunki uzyskania pozwolenia na budowę dla morskich farm wiatrowych

1. Czy "prawo do korzystania z polskiego obszaru morskiego", jakim dysponuje inwestor farmy wiatrowej, uprawnia do złożenia "oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane"?

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 934, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich, zwane dalej "pozwoleniem", wydaje minister właściwy do spraw gospodarki morskiej. Stosownie do art. 23 ust. 1a ustawy zakazuje się wznoszenia i wykorzystywania elektrowni wiatrowych na morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym. Zgodnie natomiast z art. 27b ust. 3 ustawy pozwolenie daje podmiotowi w nim wymienionemu prawo korzystania z polskiego obszaru morskiego do celów określonych w pozwoleniu. Należy zatem stwierdzić, że inwestycja polegająca na budowie morskiej farmy wiatrowej jest lokalizowana w wyłącznej strefie ekonomicznej na podstawie pozwolenia, które umożliwia podmiotowi, który je uzyskał, korzystanie z obszaru morskiego w nim określonego na cele budowy morskiej farmy wiatrowej.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), zwanej dalej "Prawem budowlanym", pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W przypadku budowy morskiej farmy wiatrowej nie jest jednak możliwe jej realizowanie na nieruchomości, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Dokonując jednak wykładni celowościowej wskazanych wyżej przepisów, należy uznać, że pozwolenie stanowi jedyną podstawę do dysponowania obszarem morskim na cele budowy morskiej farmy wiatrowej i podmiot planujący taką inwestycję, który uzyskał przedmiotowe pozwolenie, jest uprawniony do złożenia, w ramach procedury uzyskiwania pozwolenia na budowę, oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Reasumując, pozwolenie daje prawo do korzystania z polskiego obszaru morskiego w celach w nim określonych, przy czym prawa wynikające z pozwolenia nie mogą być przenoszone na inne podmioty. W pozwoleniu ustala się także warunki i wymagania dotyczące wznoszenia i późniejszej eksploatacji obiektów na obszarach morskich, określając jednoznacznie ich położenie geograficzne. Pozwolenie jest jednocześnie podstawą do dysponowania obszarem na zasadzie wyłączności, również do złożenia oświadczenia o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (w tym przypadku gruntem pokrytym wodami morskimi).

2. Czy nie zachodzi konieczność zmiany przepisów ustawy - Prawo budowlane, która rozwiewałaby wątpliwości w tym zakresie?

Biorąc pod uwagę specyfikę inwestycji realizowanych w polskich obszarach morskich, podzielam potrzebę dalszej analizy przedmiotowego zagadnienia. W związku z powyższym rozważona będzie kwestia doprecyzowania przepisów ustawy - Prawo budowlane w kontekście inwestycji realizowanych w polskich obszarach morskich (w tym morskich farm wiatrowych). Ponadto przedmiotowa propozycja zmian legislacyjnych zostanie przekazana do rozważenia Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Budowlanego, która pracuje obecnie nad kompleksowym uregulowaniem procesu inwestycyjno-budowlanego.