SPS-023-23709/11 - Opodatkowania elektrowni wiatrowych podatkiem od nieruchomości.

Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana Adama Krupy, posła na Sejm RP, przesłaną przy piśmie Marszałka Sejmu z dnia 27 lipca 2011 r., znak: SPS-023-23709/11, w sprawie opodatkowania elektrowni wiatrowych, uprzejmie informuję.

Zakres przedmiotowy podatku od nieruchomości określa art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.). Na podstawie pkt 3 tego przepisu opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Pojęcie budowli zostało zdefiniowane w art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, na podstawie którego budowlą jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Budowla w ustawie podatkowej została zdefiniowana przez odesłanie do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 3 tej ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. b) ww. ustawy za obiekt budowlany uznaje się budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. W myśl art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego za urządzenie budowlane uważa się urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Posługując się przywołanymi definicjami, w szczególności wyliczonymi przykładami budowli, wskazać należy, że za budowle uważa się części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń). Wynika z tego, że ustawa - Prawo budowlane wprost uznaje elektrownie wiatrowe za urządzenia techniczne, a za budowle uznaje jedynie ich część budowlaną, tj. fundament i maszt. Pozostała część, w szczególności gondola, wirniki i urządzenia przetwarzające energię w prąd elektryczny stanowi pozostałą część urządzenia technicznego. Z kolei urządzenie budowlane to urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Odnosząc to do analizowanego zagadnienia, ustalić należy, czy część technologiczna wraz z instalacjami wpisuje się w definicję urządzenia budowlanego. Dla uznania części technologicznej elektrowni wiatrowej za urządzenie budowlane niezbędne jest, aby umożliwiała ona użytkowanie części budowlanej elektrowni wiatrowej (fundamentów, filaru) zgodnie z jej przeznaczeniem. Nie budzi wątpliwości, iż część prądotwórcza nie została osadzona na maszcie w celu umożliwienia jego użytkowania, lecz wręcz odwrotnie. Istnienie filarów nie ma celu innego niż - ze względów technicznych - umożliwienie funkcjonowania umieszczonych na nich siłowni. W tym stanie rzeczy brak jest zależności wskazanej w definicji urządzenia budowlanego w postaci niezbędności jego istnienia dla możliwości użytkowania związanej z nim części budowlanej zgodnie z jej przeznaczeniem. Część prądotwórcza nie stanowi zatem urządzenia budowlanego w rozumieniu powołanej definicji. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają jako budowle jedynie części budowlane elektrowni wiatrowych. Taki pogląd wyraził minister finansów w porozumieniu z ministrem infrastruktury w 2005 r. Od tego czasu stanowisko to nie uległo zmianie.

W zakresie opodatkowania elektrowni wiatrowych wypracowana została jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny, obok przywołanych w treści interpelacji wyroków, zajął podobne stanowisko w wyroku z dnia 16 grudnia 2009 r. sygn. akt II FSK 1184/08.

Wykładnię taką przyjęły również sądy pierwszej instancji, np. w wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 11 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 340/10 lub w wyroku WSA w Szczecinie z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 887/10.

W świetle powyższego nie znajduje potwierdzenia teza odnośnie do niejednoznaczności w zakresie definiowania przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, skutkującego różnym opodatkowaniem elektrowni wiatrowych. Wcześniejsze wątpliwości w tym zakresie zostały bowiem wyjaśnione przez sądy administracyjne.