SPS-023-23397/13 - Stawka podatku VAT na montaż szaf wnękowych i mebli do zabudowy w mieszkaniach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Nawiązując do przekazanej przy piśmie z dnia 31 grudnia 2013 r., znak: SPS-023-23397/13, interpelacji pana (...), posła na Sejm RP, oraz grupy posłów w sprawie jednoznacznego określenia stawki podatku VAT na montaż szaf wnękowych i mebli do zabudowy w domach i mieszkaniach objętych społecznym programem mieszkaniowym, uprzejmie wyjaśniam.

Jak wynika z powołanej przez panów posłów w nadesłanej interpelacji uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego składu 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FPS 2/13), w przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) polegających na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów, wykonywanych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, gdy elementem dominującym będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne niż dostawa towarów czynności, to, mimo że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W ocenie sądu czynności polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową mają charakter usługi, do której może mieć zastosowanie obniżona stawka podatku od towarów i usług.

Należy przy tym podkreślić, że NSA wyraźnie wskazał, że obniżona stawka podatku znajduje zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić zgodnie z uchwałą NSA o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu), nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie.

W świetle podjętej uchwały organy podatkowe, rozpatrując wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), dokonują szczegółowej analizy przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przede wszystkim pod kątem, czy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu), w wyniku którego powstanie trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową.

W świetle przypisanych ministrowi finansów obowiązków zapewnienia jednolitości stosowania przepisów prawa podatkowego poleciłem przegląd wszystkich wydanych interpretacji indywidualnych w przedmiotowej sprawie pod kątem, czy są one zgodne z wytycznymi interpretacyjnymi zawartymi w cytowanej uchwale. Jeżeli rozstrzygnięcia zawarte w tych interpretacjach nie wpisywałyby się w wykładnię dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny i przedstawiony w nich stan faktyczny umożliwi ich zmianę, stosowne działania zostaną dokonane. W sytuacji natomiast gdy niektóre interpretacje indywidualne nie mogłyby być zmienione z uwagi na niedostatecznie wyjaśniony stan faktyczny, w celu ujednolicenia stosowania prawa rozważę wydanie interpretacji ogólnej.

Odmienne stanowiska organów podatkowych zawarte w wydawanych interpretacjach indywidualnych nie muszą być wynikiem niewłaściwego stosowania orzeczenia zawartego w uchwale NSA i przepisów podatkowych, lecz mogą wynikać z różnych opisów stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych przedstawianych przez wnioskodawców. Ponadto podkreślenia wymaga fakt, że interpretacje wydane przed ukazaniem się uzasadnienia do uchwały nie mogły realizować tez w nim zawartych. Również stany faktyczne i zdarzenia przyszłe mogą nie zawierać informacji niezbędnych - zgodnie z uzasadnieniem do uchwały - do dokonania jednoznacznej oceny podatkowej, co może, jak już wskazałem, uniemożliwić również jej weryfikację pod kątem ewentualnej zmiany.

W mojej opinii nie jest zasadna nowelizacja przepisu art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przewidującego stawkę obniżoną dla dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przepis ten po wykładni Naczelnego Sądu Administracyjnego dokonanej w cytowanej uchwale nie budzi już w mojej ocenie szczególnych wątpliwości interpretacyjnych. Natomiast, jak już wyżej wskazano, zastosowanie stawki obniżonej na podstawie tego przepisu zależy od stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych w danych sprawach.