SPS-023-20918/13 - Wliczanie powierzchni użytkowej piwnicy do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi dla budynków ich powierzchnia użytkowa. Na podstawie art. 1a pkt 5 powierzchnią użytkową budynku lub jego części jest powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych. Za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Z powyższego przepisu expressis verbis wynika, że powierzchnia piwnic jest wliczana do powierzchni użytkowej budynku i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (vide także wyrok WSA w Opolu z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Op 107/13).

Jednocześnie art. 4 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,4 m do 2,2 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,4 m, powierzchnię tę pomija się. W przepisie tym została wyrażona zasada, w jaki sposób dla celów podatku od nieruchomości obliczyć powierzchnię użytkową kondygnacji lub pomieszczenia, mając na uwadze ich wysokość. Jeżeli zatem w dokumentacji technicznej budynku powierzchnia pomieszczeń została obliczona wg innych zasad niż wynikające z art. 4 ust. 2, to na potrzeby podatku od nieruchomości podatnik powinien dokonać obmiaru wg zasad wyrażonych w ww. artykule.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów, uprzejmie informuję, że w Ministerstwie Finansów nie są prowadzone prace legislacyjne mające na celu zmianę zasad obliczania powierzchni użytkowej dla celów podatku od nieruchomości.