SPS-023-1963/06 - Obliczanie podatków od dochodów osiągniętych przez Polaków w Anglii i Irlandii Północnej

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 1963 w sprawie wyliczania podatków od dochodów osiągniętych przez Polaków w Anglii i Irlandii Północnej.

Odpowiadając na pismo Pana Marszałka z dnia 31 marca 2006 r., nr SPS-023-1963/06, przekazujące interpelację Pana Posła Jerzego Wenderlicha w sprawie opodatkowania dochodów osób, mających miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu pracy w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Minister Finansów uprzejmie wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a cytowanej ustawy przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Oznacza to, że osoby, które mieszkają w Polsce, a np. pracują czasowo za granicą, od całości dochodów, tj. tych uzyskanych w Polsce, jak i tych uzyskanych za granicą, podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Powyższa zasada nie powoduje jednak podwójnego opodatkowania dochodów uzyskanych za granicą. Podwójnemu opodatkowaniu dochodów zapobiegają bowiem postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz przepisy ustaw podatkowych.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają dwie metody stosowane w celu unikania podwójnego opodatkowania:

- metodę wyłączenia z progresją (tzw. zwolnienia podatkowego), polegającą na tym, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód uzyskany za granicą, jednak dla ustalenia stawki podatku dla pozostałych dochodów osiągniętych w Polsce stosuje się stawkę podatku wyliczoną dla całego dochodu (tzn. tego uzyskanego w Polsce i tego z zagranicy);

- metodę odliczenia proporcjonalnego, polegającą na tym, że dochód uzyskany za granicą jest opodatkowany w Polsce, jednak podatek zapłacony za granicą jest odliczany od podatku należnego w kraju; odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Odzwierciedleniem w prawie wewnętrznym wymienionych wyżej zasad są odpowiednio przepisy art. 27 ust. 8, 9 i 9a cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Minister Finansów podkreśla, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zapobiegają podwójnemu opodatkowaniu dochodów uzyskiwanych za granicą przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Polsce. Nie istnieje zatem niebezpieczeństwo podwójnego opodatkowania tych dochodów.

Metody stosowane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartych przez Polskę, są metodami wynikającymi z Modelowej Konwencji OECD i stosowane przez państwa członkowskie OECD. Metody te mają na celu ochronę interesów podatników, nie zaś ich dyskryminację. Brak jest zatem podstaw do stwierdzenia, iż niektóre umowy zawarte przez Polskę, jak np. umowa z Wielką Brytanią i Irlandią Północną, są niekorzystne dla polskich podatników.

Niezależnie od powyższego Minister Finansów informuje, że trwają renegocjacje umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych.

Projekt renegocjowanej umowy jako metodę unikania podwójnego opodatkowania przewiduje metodę wyłączenia z progresją.