SPS-023-17193/13 - Zasady ewidencjonowania sprzedaży od 1 kwietnia 2013 roku.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363). Rozporządzenie to stanowi w zasadniczej części powielenie regulacji prawnych już istniejących (por. rozporządzenie ministra finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z późn. zm.).

W § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. wymieniono enumeratywnie dane, jakie zawiera paragon fiskalny. W stosunku do rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 listopada 2008 r. paragon zawiera dodatkowo oznaczenie: Paragon fiskalny, wartość rabatów lub narzutów, o ile występują, oraz numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy.

W tym miejscu pragnę zauważyć, iż w przypadku nowych regulacji zawartych w ww. rozporządzeniu z dnia 14 marca 2013 r., w tym dotyczących danych zawartych na paragonie fiskalnym, przewidziano wprowadzenie przepisów przejściowych. Przepisy przejściowe wprowadzają długie terminy umożliwiające stosowanie kas na dotychczasowych warunkach i umożliwiają podatnikom dostosowanie się do wymogów określonych tym rozporządzeniem.

Zgodnie z przepisem przejściowym § 35 ww. rozporządzenia podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności:

- mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Zgodnie natomiast z § 36 ww. rozporządzenia podatnicy użytkujący kasy, o których mowa w § 35 oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 stosują te przepisy odpowiednio.

Zgodnie z § 37 ww. rozporządzenia do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

W świetle ww. przepisów podatnicy:

Oznacza to, że jeżeli kasa rejestrująca nie ma np. możliwości drukowania na paragonie, na żądanie nabywcy, numeru identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP-u nabywcy), to podatnik po 30 września 2013 r. będzie mógł stosować tę kasę (drukowane przez podatnika paragony fiskalne nie będą jedynie zawierać NIP-u nabywcy).

Pragnę również zauważyć, iż zgodnie z regulacją zawartą w § 8 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących paragon fiskalny zawiera "nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację". Oznacza to, że podatnik powinien wystawiać paragony zawierające nazwy towarów (usług) na tyle szczegółowe, żeby z jednej strony pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikację prawidłowego rozliczenia podatku, a z drugiej strony zapewniły konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów. Podatnik powinien zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby konsument otrzymywał paragony z konkretnymi nazwami jednostkowymi towarów lub usług pozwalającymi na ich jednoznaczną identyfikację. Podatnicy stosujący kasy rejestrujące mają taką możliwość, skoro w świetle § 5 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 listopada 2008 r. ilość znaków w linii dla nazwy towaru lub usługi na paragonie fiskalnym musi być nie mniejsza niż 12. Przepisy nie wykluczają przy tym stosowania skrótów, a dotychczasowa praktyka potwierdza, że podatnicy korzystają z tej możliwości.

Sposób jednoznacznego identyfikowania towarów i usług jest ściśle związany z asortymentem towarów i usług, jakie podatnik oferuje. Oznacza to, że to od podatnika zależy, w jaki sposób dobierze on nazwę towaru lub usługi, tak aby jego klient mógł jednoznacznie zidentyfikować zakupiony towar lub wykonaną usługę. Jeżeli przykładowo podatnik dokonuje sprzedaży 5 odmian jabłek i wszystkie są w jednakowej cenie, może on zaprogramować w kasie nazwę np. jabłka. Natomiast jeżeli sprzedaje np. kilka odmian jabłek, które mają różną cenę za kilogram, powinien oddzielnie je identyfikować, np. nazwą (ewentualnie nazwą skróconą) odmiany.

Jednocześnie podkreślam, iż przedmiotowy przepis stanowi jedynie doprecyzowanie i uszczegółowienie przepisów dotychczas obowiązujących. Na gruncie dotychczas obowiązujących uregulowań rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, analogiczny przepis brzmiał: "paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy". W świetle tego przepisu nie akceptowano prowadzenia ewidencji i stosowania odpowiedniego nazewnictwa w tym zakresie, bazującego np. na grupach towarowych, w sposób niepozwalający na jednoznaczną identyfikację sprzedawanych towarów lub świadczonych usług (por. wyrok NSA z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 63/09).

Z uwagi jednak na nie w pełni jednolitą dotychczas praktykę stosowania ww. wymogu przez podatników w rozporządzeniu przewidziano dla tych podatników, którzy prowadzili ewidencję niepozwalającą na jednoznaczną identyfikację sprzedawanych towarów lub świadczonych usług, okres aż 6 miesięcy (do dnia 30 września br.) na dostosowanie się do obowiązujących zasad.